زخم های گوارشی ناشی از عفونت باکتریایی به نام هلیکوباکتر پیلوری یا مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مثل آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن است.
-عفونت های ناشی از H.pylori بویژه در کشورهای در حال توسعه رایج اند و در حدود 50 درصد از افراد جمعیت جهان به آن مبتلا هستند. باور عموم بر این است که این باکتری از خوردن یا نوشیدن مواد آلوده یا احتمالا از طریق تماس مستقیم با مدفوع، استفراغ یا بزاق فرد آلوده منتقل می شود. بنا به دلایلی که هنوز به اثبات نرسیده، H.pylori موجب زخم در تمام افراد آلوده نمی شود، با این حال از بین افرادی که دارای زخم گوارشی هستند، بیش از نصفی از آنها بوسیله این عفونت بوده است.
-دلیل رایج دیگر زخم های گوارشی، مصرف طولانی مدت NSAID ها مثل آسپیرین، ناپروکسن و ایبوپروفن است. افرادی که هر روز یا چندبار در هفته از این داروها استفاده می کنند، (بویژه اگر سن فرد 70 یا بالاتر بوده یا دارای زخم گوارشی قبلی بوده باشد) در معرض گسترش زخم های گوارشی قرار دارند. زمان بدلیل NSAID ها بیشتر از مردان در معرض این بیماری قرار دارند.
-در موارد نادر، زخم های گوارشی می تواند ناشی از سندرم Zollinger-Ellison باشد که در این سندرم تعداد بسیار زیادی از هورمون گاسترین بدلیل تومور در پانکراس یا روده کوچک تولید می شود.
-نوشیدن مقادیر زیادی الکل یا مصرف دخانیات می تواند وضعیت زخم های گوارشی را وخیم تر سازد و از بهبود آنها پیشگیری کند.

رایج ترین نشانه زخم های گوارشی درد همراه با سوزش است که در شرایط زیر رخ می دهد:
-در ناحیه شکم و مابین استخوان سینه و ناف رخ می دهد
-در طی زمان بروز کرده و از بین می رود
-ممکن است چند ساعت بعد از خوردن یا در هنگام شب رخ دهد
-ممکن است بوسیله غذا و یا آنتی اسیدها بطور موقت بهبود یابد
علائم و نشانه های دیگر:
-کاهش اشتها
-کاهش وزن
-نفخ
-تهوع، استفراغ
علائمی که نیاز به توجه فوری دارد شامل درد شکمی زیاد، ناگهانی و پایدار، مدفوع خونی یا تیره یا استفراغ خونی یا استفراغی که شبیه به ظاهر قهوه باشد.

برخی از آزمایشات مختلف را می توان برای کمک به تشخیص زخم گوارشی، تشخیص علت، شناسایی عوارض و کمک به تعیین درمان مناسب انجام داد.
بررسی های آزمایشگاهی
-یک یا چند آزمایش هلیکوباکترپیلوری را می توان برای شناسایی عفونت انجام داد.
-یک نمونه مدفوع را می توان برای شناسایی آنتی ژن H.pylori استفاده کرد، با این حال این آزمایش برای افرادی که مدفوع آنها حاوی خون است، مناسب نمی باشد.
-آزمایش تنفس که آزمایش تنفس اوره نیز نامیده می شود، در دسترس است و آنزیم تولید شده توسط H.pylori را شناسایی می کند.
-آزمایش خون برای آنتی بادی های H.pylori را می توان انجام داد، با این حال، این آزمایش توسط سازمان های اصلی سلامت توصیه نمی شود زیرا نمی تواند مابین عفونت فعلی و قبلی تفکیک کند. اگر مثبت باشد، آزمایشات دیگری نیاز است.
-نمونه برداری از بافت- این نیاز به روش آندوسکوپی دارد. بافت از معده در طی آندوسکوپی خارج می شود و می توان با میکروسکوپ برای وجود عفونت H.pylori، بررسی کرد یا با کشت، آنزیم اورئاز که توسط باکتری تولید می شود را بررسی نمود.
-آزمایش هموگلوبین را می توان برای بررسی کم خونی انجام داد.
-آزمایش خون مدفوع را می توان برای بررسی وجود خون در مدفوع انجام داد.
-آزمایش گاسترین را میتوان برای شرایط عود زخم های گوارشی و برای تعیین علت استفاده کرد.
بررسی های غیرآزمایشگاهی
برخی از روش ها را می توان برای تشخیص زخم انجام داد:
-GI بالا- اشعه ایکس از مجاری گوارشی
-آندوسکوپی- دوربین کوچک در انتهای یک ابزار باریک که از طریق دهان و مری به روده می رود، در صورت ضرورت می توان از بافت های نیز نمونه برداری کرد.
-توموگرافی کامپیوتری (CT)- استفاده از اشعه ایکس و کامپیوترها برای تولید تصاویر
برای اطلاعات بیشتر به RadiologyInfo.org مراجعه کنید.

.

متوقف کردن و پرهیز از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می تواند به درمان زخم گوارشی کمک کند. پرهیز از قهوه، الکل و دخانیات نیز توصیه می شود.
اگر زخم روده به دلیل عفونت ناشی زا هلیکوباکترپیلوری باشد، درمان اغلب شامل ترکیبی از آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن باکتری ها و داروهایی برای کاهش مقدار اسید معده مثل بازدارنده های پروتون و مسدودکننده های گیرنده هستامین است. آماده سازی بیسموت نیز مثل Pepto-Bismol® ممکن است برای پوشاندن زخم ها و حفاظت از آنها در برابر اسید معده تجویز شود.
درمان می تواند چند هفته طول بکشد، و در صورت عدم درمان، زخم های گوارشی عود می کنند و در موارد نادر موجب سرطان معده خواهند شد. زخم های گوارشی به ندرت کشنده هستند اما اگر به معده یا دیواره روده نفوذ کنند، موجب پاره شدن رگ خونی شوند (هموراژ) یا از خروج غذا از معده جلوگیری کنند، می توانند خیلی خطرناک باشند.