Trace Minerals
مواد معدنی جزئی
Trace Minerals
مواد معدنی جزئی
آزمایش ردیابی معدنی معمولا بر روی نمونه خون انجام میشود که با قرار دادن سوزن در ورید بازو بهدست می آید. گاهی اوقات جمع آوری ادرار 24 ساعته گرفته میشود. ظرف بدون فلز مخصوص جمعآوری خون و ظرف ادرار شستشو شده با اسید برای به حداقل رساندن پتانسیل آلودگی نمونه توسط هر منبع خارجی مورد استفاده قرار میگیرد. بهندرت، ممکن است مو جمع آوری شده یا نمونهبرداری از بافت برای ارزیابی کمبود، اضافه و ذخیره سازی مواد معدنی در طول زمان انجام شود.
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
تستهای ردیابی معدنی معمولا بهصورت جداگانه برای شناسایی، ارزیابی و نظارت بر کمبود یا اضافه مواد معدنی مورد استفاده قرار میگیرند. متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است یک یا چند آزمایش را براساس نشانهها و علائم یا بیماری زمینهای بیمار انتخاب کند.
گاهی اوقات بیش از یک تست برای تشخیص کمبود یا سمیت انجام میشود، مانند آزمایشهای مس و سرولوپلاسمین برای ارزیابی میزان مس در بدن یا گروهی از آزمایشات آهن (آهن، ظرفیت اتصال تام آهن و فریتین) با CBC (شمارش کامل خون) برای ارزیابی کمبود آهن به عنوان عامل بالقوه کمخونی.
اگر شخصی دچار سوءتغذیه و یا بیماری همراه با سوءجذب باشد، پزشک ممکن است چندین آزمایش ردیابی را برای ارزیابی اولیه انجام دهد، سپس یک یا چند آزمایش را به صورت دورهای برای نظارت بر وضعیت تغذیهای فرد و یا اثربخشی درمان درخواست کند.
اگر فرد دارای بیماری ارثی است که منجر به غلظت بیش از حد مواد معدنی میشود یا در معرض غلظتهای سمی قرار گرفته است، ممکن است برای آزمایش این ماده معدنی جهت کشف و تشخیص بیماری درخواست شود. آزمایشهای اضافی میتواند در فواصل زمانی برای نظارت بر وضعیت فرد درخواست شود.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
با استثنای احتمالی از تست آهن، آزمایش مواد معدنی جزئی بهطور مرتب درخواست نمیشود. در عوض، زمانیکه کمبود یا اضافه مواد معدنی بهعلت تاریخچه پزشکی یا علائم و نشانههای پزشکی مشکوک است، درخواست میشوند.
بسته به مواد معدنی که کمبود دارند علائم و نشانهها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
در کودکان، کمبود این مواد میتواند ناهنجاریهای مادرزادی را ایجاد کند، رشد را تاخیر میدهد و بر رشد روحی و بلوغ جنسی تاثیر میگذارد.
مقدار اضافی مواد معدنی جزئی میتوانند علائم و نشانههای مرتبط با سمیت ایجاد کنند که ممکن است از خفیف تا شدید باشد، از جمله:
- بثورات پوست یا رنگدانه
- ریزش مو
- تشنج
- نوروپاتی محیطی
- در موارد شدید، نارسایی کلیوی یا کبدی، شوک، کما یا افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه
یک یا چند آزمایش ممکن است به صورت دورهای تجویز شود بهمنظور نظارت بر وضعیت شخص مبتلا به بیماری زمینهای که موجب سوءجذب یا افزایش بیش از حد مواد معدنی میشود.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
بهطور کلی، غلظتهای پایین مواد معدنی نشاندهندهی کمبود آن است و غلظتهای بالا به مقادیر بالا اشاره دارد. درمان موفق برای کمبود باید نشاندهندهی افزایش سطح مواد معدنی و کاهش علائم باشد در حالی که درمان سمیت معدنی باید نشاندهندهی کاهش سطح معدنی و کاهش معنادار علائم و نشانهها باشد.
نتایج آزمایش معدنی باید با درجهای از احتیاط تفسیر شود. برخی از درمانهای موجود در مواد معدنی بیش از حد میتوانند بهطور موقت باعث افزایش غلظت مواد معدنی خون و نمونههای ادرار شوند. برخی از مواد معدنی مانند مس و روی ممکن است بهطور موقت بهعلت عفونت، التهاب و یا بهعنوان مثال بارداری افزایش یابد. متخصص مراقبتهای بهداشتی با یافتههای علائم و تاریخچه بالینی، یافتههای خود را تفسیر میکند.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟مواد معدنی جزئی در غلظتهای مختلف در غذاهای متنوعی یافت میشوند. برخی از انواع مواد معدنی بیشتر "فراهمی زیستی" (یا جذب بهتر) از منبع حیوانی نسبت به منبع گیاهی، مانند آهن هِم موجود در گوشت در مقابل آهن غیر هِم موجود در سبزیجات، غلات و حبوبات است. مواد معدنی همچنین به مواد غذایی اضافه میشود تا به آسانی در دسترس قرار گیرد، مانند غلات و حبوبات غنی شده، آب فلورایدزده و نمک یددار.
-
آیا همه باید سطوح مواد معدنی جزئی خود را آزمایش کنند؟بهطور کلی لازم نیست اکثر مردم ایالات متحده که انواع غذاها را می خورند مقدار کافی مواد معدنی را از رژیم غذایی خود دریافت میکنند.
-
چهمدت طول می کشد تا نتایج آزمایش را دریافت کنم؟
آزمایشهای ردیابی معدنی، به استثنای تستهای آهن، بهصورت روتین انجام نمیشود. آنها اغلب در آزمایشگاه مرجع انجام میشوند، بنابراین نتایج ممکن است چندین روز طول بکشد.
-
آیا باید مکملهای معدنی را مصرف کنم؟با پزشک خود در مورد مصرف مکمل صحبت کنید. اگر کمبود دارید، مکملها ممکن است برای شما سودمند باشد، اما شواهدی قوی وجود ندارد که نشان دهد آنها برای فرد به طور متوسط سودمند باشند و در واقع باعث افزایش خطر مسمومیت میشوند. کسانی که روی بیش از حد مصرف میکنند، میتوانند استفاده از مس را متوقف کنند. افرادی که آهن یا مس بیش از حد را در بدن خود ذخیره میکنند، باید میزان مصرف این مواد معدنی را محدود و نظارت کنند، زیرا انباشت آنها میتواند به بافتها و اندامها آسیب برساند.
-
چه مواد معدنی دیگر برای بدن مورد نیاز است؟مواد معدنی پر نیاز آنهایی هستند که در مقادیر بیشتری از مواد معدنی مورد نیاز هستند. آنها عبارتند از سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلرید و فسفر. برخی گوگرد را نیز در این دسته قرار میدهند.
-
چه مواد مغذی دیگر برای بدن مورد نیاز است؟مواد مغذی شامل مواد معدنی، ویتامینهای محلول در چربی A، D، E و K و ویتامینهای محلول در آب C و B (بیوتین، فولات، نیاسین، پانتوتنیک اسید، ریبوفلاوین، تیامین، B6 و B12) میباشند.