برای تعیین آنتی بادی اختصاصی شناسایی شده با آزمایش آنتی گلوبولین مستقیم (DAT) یا غربالگری آنتی بادی RBC ؛ برای کمک به تعیین علت یک واکنش انتقالی خون، بیماری همولیتیک نوزاد (HDN)، یا کم خونی همولیتیک
Red Blood Cell (RBC) Antibody Identification
وقتی DAT یا غربالگری آنتی بادی RBC مثبت است؛ وقتی یک واکنش انتقالی خون محتمل بوده و زمانی که نوزاد مبتلا به HDN
نمونه خون از ورید بازوی شما به دست می آید
هیچ آمادگی لازم ندارد
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
شناسایی آنتی بادی سلول قرمز خون (RBC) بعنوان آزمایش تکمیلی برای غربالگری آنتی بادی RBC مثبت یا تست آنتی گلوبولین مستقیم (DAT)، بکار می رود. این برای تعیین آنتی بادی احتصاصی تشخیص داده شده توسط این آزمایشات غربالگری برای کمک به تعیین علت یک واکنش انتقال خون، بیماری همولیتیک نوزادان (HDN) یا آنمی همولیتیک بکار می رود.
DAT یا غربالگری آنتی بادی RBC در موارد زیر انجام می شود:
- بر یک مادر باردار در طول هر دوره بارداری برای تعیین اینکه آیا مادر هیچگونه آنتی بادی سلول خونی قرمز (RBC) را ایجاد کرده است
- برای تأئید وجود و تعیین علت HDN
- پیش از انتقال سلول های قرمز خون بعنوان بخشی از "گروه بندی و غربالگری" یا "گروه بندی و سازگاری"
- در ارزیابی یک واکنش انتقالی محتمل
- برای کمک به تعیین اینکه آیا کم خونی همولیتیک با یک اتوآنتی بادی علیه سلول های خونی خود فرد
آزمایش تعیین آنتی بادی RBC برای مشخص کردن آنتی بادی یا آنتی بادی های خاصی که موجود هستند برای تعیین این بکار می رود که آیا این احتمال وجود دارد که آنها از نظر بالینی مهم باشند، بدین معنی که آیا احتمال دارد که یک واکنش انتقالی خون با عنوان HDN را ایجاد کنند. مشخص شده که برخی از آنتی بادی های RBC باعث واکنش های ملایم تا شدید می شوند در حالیکه بقیه آنها که دارای اهمیت کمتری هستند، ممکن است نتیجه ای مثبت در آزمایش ایجاد کنند اما هیچ علائم یا عوارضی را در گیرنده انتقال خون یا کودک بوجود نیاورند.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
آزمایش تعیین آنتی بادی ممکن است زمانی درخواست داده شود که نتیجه یک غربالگری آنتی بادی RBC یا تست آنتی گلوبولین مستقیم، مثبت باشد. این تست همچنین ممکن است زمانی که فرد واکنش انتقالی داشته یا موقعیکه مادر دارای کودک مبتلا به بیماری همولیتیک نوزادان است، انجام گردد.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
نتایج تست تعیین آنتی بادی RBC، آنتی بادی یا آنتی بادی های اختصاصی موجود در خون فرد مورد آزمایش را مشخص خواهد کرد.
اگر آنتی بادی شناسایی شده دارای اهمیت بالینی باشد، سپس لازم است که برای هر انتقال خون و یا بارداری، مدنظر قرار داده شود.
- اگر آنتی بادی های RBC مهم از نظر بالینی در طول دوره بارداری شناسایی شوند، وضعیت کودک مورد نظارت قرار خواهد گرفت. اینکه آنتی بادی ها بر شرایط کودک تأثیر گذارند یا نه، بستگی به آنتی بادی موجود و آنتی ژن های RBC دارد که جنین به ارث برده است. برخی از آنتی بادی ها میتوانند از طریق جفت از مادر به بچه منتقل شده و ایجاد بیماری همولیتیک نوزاد (HDN)، کنند.
- برای انتقالات خونی، اگر یک چند آنتی بادی RBC مهم از نظر بالینی شناسایی شوند، در نتیجه خون دهنده ای که فاقد آنتی ژن های RBC مربوطه است، باید برای انتقال خون مورد استفاده قرار گیرد. زمانی که فرد دارای عارضه ای است که نیاز به انتقال خون مکرر دارد، در معرض بسیاری از آنتی ژن های RBC بیگانه قرار گرفته و ممکن است در طول زمان آنتی بادی های RBC متعددی را ایجاد کرده و فرایند یافتن خون سازگار را بسیار چالش برانگیز کند.
اگر یک آنتی بادی از نظر بالینی مهم نباشد، پس احتمال ایجاد واکنش انتقالی در فرد یا HDN وجود ندارد. برای انتقالات خون، در صورتی که آنتی بادی شناسایی شده احتمال ایجاد واکنش انتقالی را نداشته باشد، پیدا کردن خون سازگار لازم نیست.
مثال هایی از آنتی بادی های RBC و اهمیت بالینی آنها در جدول زیر نشان داده شده اند.
دارای اهمیت بالینی گاهی دارای اهمیت بالینی معمولاً بی اهمیت هستند مهم در نظر گرفته نمی شوند Rh (D, C, E, c, e) MNS (U, Vw, Mur) Lutheran (Lua, Lub) Chido/Rodgers (Cha, Rga) Kell (K, k, Ku) Vel Lewis (Lea, Leb) JMH Duffy (Fya, Fyb, Fy3) Ge MNS (M, N) Bg Kidd (Jka, Jkb, Jk3) Hy Csa Diego (Dia, Dib, Wra) Yta P1 Xga MNS (S, s) A1 -
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
برخی از آنتی بادی های RBC بطور طبیعی رخ می دهند؛ آنها نیاز به در معرض قرار گرفتن اولیه با آنتی ژن مورد هدف اختصاصی ندارند. اینها شامل آنتی بادی هایی هستند که مرتبط با آنتی ژن های سلول قرمز A و B اصلی خون می باشند.
گاهی ممکن است یک آنتی بادی RBC در چنان مقدار کمی وجود داشته باشد که باعث مثبت شدن تست غربالگری RBC در طول آزمایش سازگاری پیش از انتقال خون نگردد. بمحض اینکه فردی یک آنتی بادی RBC را تولید کرد، همیشه باید با خون بدون آنتی ژن پیوند بخورد، حتی اگر آنتی بادی دیگر قابل تشخیص نباشد. این به این علت است که پس از اینکه خون به فرد گیرنده انتقال یافت، میتواند محرک تولید آنتی بادی سریع و جدید شده و باعث یک واکنش انتقالی تأخیری، طی روزهای بعدی گردد.
آنتی بادی های RBC تنها چیزهایی نیستند که قابلیت ایجاد یک واکنش انتقالی را داشته باشند. همچنین ممکن است که سیستم ایمنی فرد گیرنده با سلول های سفید خون یا پلاکت های فرد دیگر یا به داروهای احتمالی که فرد دهنده مصرف کرده است، واکنش نشان دهد. ندرتاً، اگر محصولات خونی با حجم بزرگی از پلاسما انتقال داده شوند، آنتی بادی های موجود در پلاسمای خون دهنده ممکن است RBC های انتقال گیرنده خون را هدف قرار دهند.
برخی از آنتی بادی های RBC شاید یک آنتی ژن RBC خاصی را هدف قرار ندهند اما ممکن است با طیفی گسترده از انواع آنتی ژن سلول قرمز خونی شامل آنتی ژن خود فرد، واکنش دهند. این انواع آنتی بادی ها میتوانند بهمراه اختلالات خودایمن، لنفوم ها و لوسمی لنفوتیک مزمن، عفونت های ویروسی یا مایکوپلاسمای خاص و برخی از داروها رخ دهند.
گاهی در صورتی که آنتی بادی با تیتر پائین بوده یا بر علیه یک آنتی ژن نادر تشکیل شود، ممکن است یک آنتی بادی RBC در تست شناسایی آنتی بادی شناسایی نشود. به این دلیل است که فرایند سازگاری حتی در بیمارانی بدون هیچ آنتی بادی شناسایی شده، مهم است. این، سازگاری سلول های قرمز خون دهنده و سرم گیرنده را برای هر واحد از RBC انتقال داده شده، بررسی می کند (پزشکی انتقال خون را ببینید).
-
آیا لازم است که همه غربالگری آنتی بادی RBC را انجام دهند؟
چنین کاری لازم نیست، مگر اینکه فرد باردار بوده یا نیاز به انتقال خون داشته باشد. در غیر اینصورت، آنتی بادی های RBC بر سلامتی فردی که آنها را دارد، تأثیر نمی گذارند. گاهی یک پزشک ممکن است زنی را پس از بارداری مورد آزمایش قرار دهد، بویژه اگر کودک او دارای عوارضی باشد، که بررسی کند آیا در بارداری های آینده خطری متوجه او خواهد شد. همچنین، پزشک ممکن است یک تست آنتی گلوبولین مستقیم (DAT) یا غربالگری آنتی بادی RBC را درخواست دهد اگر بعلت وجود اتوآنتی بادی ها، به همولیز یا کم خونی مشکوک شود.
-
آیا آنتی بادی های RBC از بین خواهند رفت؟خیر. ممکن است اینها تا مقادیر کمی در خون کاهش پیدا کنند اما بمحض اینکه شما آنها را تولید کنید سلول هایی که آنها را ایجاد می کنند در بدن شما باقی مانده و سطح آنتی بادی ممکن است دوباره با در معرض قرارگیری مکرر به همان آنتی ژن RBC، به میزانی چشمگیر افزایش یابد. شما باید همیشه خونی را دریافت کنید که فاقد آنتی ژن های مرتبط با آنتی بادی های مهم از نظر بالینی باشد.
-
آیا آنتی بادی های RBC بر فرایند اهدای خون تأثیر می گذارند؟آنها برای سلامت فرد اهدا کننده خطری نداشته و بر فرآیند سلول های قرمز خون برای انتقال تأثیری نخواهند داشت. اگرچه، اگر فردی دارای آنتی بادی های RBC بالقوه در پلاسمای خود باشد، در نتیجه آن پلاسما شاید برای همه انتقالات سازگار نباشد.