کمک به ارزیابی توانایی شما در جذب
کربوهیدرات ها و کمک به تعیین علت
بد جذبی
Xylose Absorption Test
زمانیکه علائمی از بد جذبی مثل اسهال مداوم و مدفوع دارای چربی در شما دیده شود
نمونه های خونی بدست آمده طبق زمانبندی مشخص از سیاهرگ بازوی شما و نیز نمونه های ادرار بر اساس زمانبندی
عدم مصرف مواد غذایی به مدت 8 ساعت و پرهیز از مواد حاوی قند ها مثل مربا، میوه و شیرینی به مدت 24 ساعت قبل از آزمایش. با پزشک خود در مورد هر گونه تغییر در داروهای مصرفی خود مشورت نمایید.
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایش جذب زایلوز برای تشخیص روند طبیعی جذب کربوهیدراتها در فرد و تفکیک مابین اختلال بدجذبی ناشی از ناکافی بودن آنزیم های پانکراس یا صفراوی و موارد مرتبط با کارکرد نادرست روده ها.
(برای اطلاعات بیشتر در مورد زایلوز و چگونگی انجام آزمایش، رجوع کنید به بخش "هدف از انجام این آزمایش چیست؟")
این آزمایش را می توان بعد از آزمایشات دیگری مثل چربی مدفوع انجام داد که نشانگر بدجذبی بوده اما دلیل آن را مشخص نساخته اند.
این آزمایش بطور معمول و گسترده اجرا نمی شود. بسیاری از سازمان های اصلی در زمینه سلامت مثل انجمن مطالعات گوارشی آمریکا، سازمان مطالعات علوم گوارشی جهان و انجمن مطالعات علوم گوارشی انگلیس این آزمایش را در اصول راهنمای خود برای ارزیابی بدجذبی اشاره نکرده اند.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
این آزمایش را می توان برای فردی که دارای علائم و نشانه های بدجذبی مثل موارد زیر باشد، درخواست داد:
-مدفوع چرب که دارای بوی ناطبوعی باشد (steatorrhea)
-اسهال مداوم
-درد، گرفتگی، نفخ و ایجاد گاز در شکم
-کاهش وزن
-نقص در سلامت عمومی کودکان
این آزمایش در زمان تشخیص جذب کربوهیدراتها در روده و یا تفکیک مابین علل مختلف بدجذبی درخواست داده می شود. -
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
سطوح بالای زایلوز در خون و ادرار طبیعی است. این نشانگر جذب مناسب زایلوس توسط روده ها می باشد و حاکی از آنست که علائم فرد تحت آزمایش احتمالا بدلیل عوامل دیگری مثل نقص در پانکراس یا کیسه صفرا است.
سطوح بالای زایلوس در خون و مقادیر اندک در ادرار نشانگر وجود بیماری کلیوی است. در این حالت نمونه های خونی برای ارزیابی فرد در مورد شرایط بدجذبی مورد استفاده قرار می گیرد.
سطوح پایین زایلوس در خون و ادرار نشانگر جذب ضعیف است. شرایط مختلفی بر هضم و جذب تاثیرگذارند که می تواند موجب پایین آمدن سطح زایلوس شود. این موارد شامل رشد باکتری در روده ها، عفونت های انگلی، روده کوتاه شده در جراحی و بیماری شکمی سلیاک (Celiac) می باشد.
بسته به وضعیت بالینی شخص، آزمایش جذب غیرطبیعی زایلوس را می توان بعد از آزمایشات خون و مدفوع برای مشخص کردن علت و یا با نمونه برداری از سلول های روده انجام داد.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
داروهای مختلفی می توانند بر نتایج آمزایش تاثیرگذار باشند مثل آسپیرین، دیجیتالیس، بازدارنده های MAO، متفورمین، نالیدیکسیک اسید، آلکالوئید ها، آتروپین و ایندومتاسین.
از دست دادن آب بدن، ورزش و میزان تخلیه مواد می تواند بر نتایج آزمایش اثرگذار باشد.
برخی افراد ممکن است در اثر مصرف زایلوس حالت تهوع، استفراغ یا اسهال را تجربه کنند. -
آیا این آزمایش در مطب پزشک قابل انجام است؟
نمونه ها باید در مطب جمع آوری شوند اما اغلب این آزمایش در مرکز ویژه انجام می شود. تحلیل و بررسی نمونه باید در یک آزمایشگاه انجام پذیرد و ممکن است به آزمایشگاه مرجع ارسال شوند.
-
آیا حفظ تمامی مقادیر ادرار در طی 5 ساعت ضروری است؟بله. به منظور تفسیر دقیق جذب و دفع در طی این بازه زمانی، شما باید تمام مقادیر ادرار را حفظ کنید.
-
چرا نمونه خونی در حالت عدم مصرف مواد غذایی (در مدتی قبل از آزمایش) گرفته می شود؟این برآورد زایلوس در نمونه خونی بعنوان معیار مورد استفاده قرار می گیرد. آزمایش در این حالت قبل از دریافت مقادیر زایلوس، باید منفی یا بسیار پایین تر باشد.
-
آیا دلیلی بر تکرار آزمایش زایلوس وجود دارد؟
اغلب در زمانیکه پزشک حس کند اولین گروه از نتایج آزمایش نقص داشته، مثلا بدلیل تداخل دارویی یا بدلیل اینکه فرد تحت آزمایش قادر به تحمل مقادیر زایلوس نبوده است (تهوع و استفراغ).
-
چرا بدجذبی منجر به کمبود ویتامین می شود؟
بدجذبی می تواند منجر به کمبود ویتامین شود زیرا ویتامین ها نمی توانند بطور طبیعی جذب شوند و بدلیل اینکه ویتامین ها محلول در چربی مثل A,E,K و D ممکن است از طریق مدفوع دفع شوند.