اچآیوی است که موجب بیماری ایدز (سندرم نقص ایمنی خاص)، یک بیماری
تهدیدکنندهی زندگی میشود، در ابتدا عفونت اچآیوی ممکن است هیچ علامتی
نداشته باشد یا باعث ایجاد علائم غیراختصاصی، شبهآنفولانزا شود که پس از یک
دورهی کوتاه مدت از بین میرود. تنها راه تعیین آلودگی فرد از طریق
آزمایش HIV است.
اگر عفونت شناسایی و درمان نشود، در نهایت علائم بیماری ایدز ظاهر میشود و
بهتدریج شروع به بدترشدن میکند. درصورت عدمدرمان، اچآیوی را از بین میبرد با گذشت زمان، بدن فرد را آسیبپذیر میکند
تا عفونت را تشدید کند.
HIV به شیوههای زیر گسترش مییابد:
- داشتن رابطهی جنسی با شریک آلوده
- به اشتراک گذاشتن سوزن یا سرنگ (مانند سوءمصرف مواد تزریقی )
- در دوران
بارداری یا تولد؛ اگر زن باردار با ویروس اچآیوی آلوده باشد، میتواند
ویروس را به جنین در حال رشد خود منتقل و وی را مبتلا سازد.
- از طریق تماس با خون آلوده
- امروزه در ایالات متحده، بهعلت غربالگری خون برای انتقال خون و تکنیکهای
درمان گرما و دیگر درمانهای مشتقات خون، خطر ابتلا به HIV از انتقال خون فوقالعاده
کم است. با اینحال، قبل از شروع غربالگری خون اهداشده در سال 1985 در ایالات
متحده و قبل از معرفی درمان برای از بین بردن اچآیوی در برخی از محصولات خون
مانند عامل 8 و آلبومین، HIV از طریق انتقال خون آلوده یا اجزای آلوده منتقل
میشد.
چرا غربالگری انجام میشود؟
غربالگری اچآیوی در حال حاضر بخشی از مراقبتهای بهداشتی معمول در ایالات
متحده است و بخش مهمی از سلامتی و پیشگیری است. این به این دلیل است که تشخیص
در اوایل عفونت به درمان بهموقع و موثر منجر میشود که خطر ابتلا به بیماری
ایدز را کاهش میدهد. یک آزمایش مؤسسه ملی بهداشت و درمان بالینی (NIH) که در
سال 2015 منتشر شده است نشان داد افراد مبتلا به اچآیوی در صورتیکه درمان
ضدویروسی روتین را بهزودی آغاز کنند، خطر ابتلا به ایدز و سایر بیماریهای جدی
کاهش مییابد.
تشخیص زودهنگام همچنین منافع مهمی برای دیگران و جامعه دارد. هر ساله هزاران نفر
از افراد مبتلا به اچآیوی تشخیص داده میشوند و در حدود 1 در 8 نفر مبتلا به اچآیوی
در ایالات متحده از بیماری خود بیاطلاع هستند. شخص میتواند از طریق یادگیری وضعیت
خود، اصلاح رفتار و عدم تماس دیگران در معرض آلودگی به خون و مایعات بدن از گسترش
بیشتر بیماری جلوگیری کند. زنان باردار مبتلا به اچآیوی میتوانند درمان را برای
جلوگیری از گسترش بیماری به فرزندانشان شروع کنند.
اگر آزمایش غربالگری HIV نشان دهد که فرد آلوده نیست، میتواند اقدامات
لازم را برای جلوگیری از عفونت انجام دهد. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها
(CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای افرادی که HIV منفی هستند اما در معرض
خطر بالای ابتلا به اچآیوی هستند، توصیه میکنند که پیشگیری قبل از مواجهه (PrEP)
درنظر گرفته شود، روزانه یک قرص برای کمک به جلوگیری از عفونت. برای افرادی که
بهطور مداوم PrEP مصرف میکنند، خطر ابتلا به عفونت اچآیوی به میزان قابل
توجهی پایینتر از افرادی است که آن را مصرف نکردهاند.
دانستن ریسک شما
چند موقعیت شما را در خطر بالای ابتلا به HIV قرار میدهد:
- رابطهی جنسی محافظتنشده با بیش از یک شریک داشتهاید.
-
بیماری منتقله از راه جنسی (STD) داشته و یا دارید که بهنظر میرسد افراد
حساستر شده و دارای ریسک بالاتری برای پذیرش عفونت HIV در طول رابطهی جنسی با
شرکای آلوده دارند.
- مردی همجنسگرا هستید.
- تبادل جنسی برای پول یا مواد مخدر داشتهاید یا جنسیت ناشناخته دارید.
- از داروهای تزریقی استفاده میکنید و احتمالاً سوزنهای غیراستریل را به
اشتراک گذاشتهاید.
- شریک جنسی HIV مثبت دارید.
- رابطهی جنسی با شخصی داشتهاید که به یکی از دستههای ذکر شده در بالا
تعلق دارد یا در مورد رفتارهای خطرناک شریک جنسیتان مطمئن نیستید.
- به
هپاتیت یا
سل (TB) تشخیص داده شده یا درمان شدهاید.
مواقع آزمایششدن شما به ریسک، فعالیتها و تماسهای جنسی شما بستگی دارد.
برای مثال، در یک رابطه جنسی طولانیمدت، یکپارچه، ممکن است فقط یک آزمایش را
بخواهید. با اینحال، اگر شما یا شریک جنسی شما در ماههای اخیر در تماس جنسی
بیش از یک نفر بودهاید، خطر ابتلا به آن بیشتر است. اگر شما یا فردی که با شما
تماس جنسی دارد (حتی تماس جنسی ناخواسته) درگیر رفتارهای خطرناکی است، علت
بیشتری برای آزمایش دارید.
تستهای غربالگری
انواع آزمایشات برای
غربالگری اچآیوی در دسترس هستند:
- آزمایش ترکیبی آنتیبادی HIV و آنتیژن HIV - این آزمایش، آزمایش
غربالگری توصیهشده برای HIV است و فقط بهصورت آزمایش خون در دسترس است. این
آزمایش،
آنتیژن HIV بهنام P24 بهاضافهی
آنتیبادی را به HIV-1 و HIV-2 تشخیص میدهد. (HIV-1 شایعترین نوع در
ایالات متحده است، در حالیکه HIV-2 در برخی از مناطق آفریقا
شایعتر است). با شناسایی هر دو آنتیبادی و آنتیژن، آزمایش ترکیبی احتمال
شناسایی سریع پس از مواجهه را افزایش میدهد. این آزمایشات میتواند عفونتهای
اچآیوی را در اغلب افراد 2 تا 6 هفته پس از مواجهه تشخیص دهد.
- آزمایش آنتیبادی HIV—تمام آزمایشات آنتیبادی HIV مورداستفاده در ایالات
متحده، HIV-1 را تشخیص داده و برخی از آزمایشها نیز توسعه یافته است که میتواند
HIV-2 را نیز شناسایی کند. این آزمایشها بهعنوان آزمایش خون یا آزمایشهای
مایع خوراکی در دسترس است. آزمایشات آنتیبادی HIV میتواند عفونت را در اکثر
افراد 3 تا 12 هفته پس از مواجهه تشخیص دهد.
گزینههای مختلف برای تست در دسترس هستند:
- نمونه خون یا دهانی میتواند در مطب ارائهدهندهی خدمات بهداشتی یا یک
کلینیک محلی جمعآوری شود و برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال شود. در موقعیتهای
مشابه، یک تست سریع ممکن است در دسترس باشد که در آن نتایج در حدود 20 دقیقه بهدست
میآید.
- یک کیت جمعآوری خانگی تاییدشده توسط ادارهی غذا و داروی آمریکا (FDA)
برای آزمایش آنتیبادیهای HIV در دسترس است. این کیت اجازه میدهد تا شخص
نمونه را در خانه بگیرد و سپس آن را به مرکز آزمایش ارسال کند. نتایج همراه با
مشاورهی مناسب بر روی گوشی در دسترس است.
- FDA یک آزمایش HIV برای استفاده در منزل را تأیید کرده است. کیت تست مشابه
با کیتی است که در بسیاری از مطبها و کلینیکهای ارائهدهندگان خدمات بهداشتی
استفاده میشود که نمونهی دهانی برای تست جمعآوری شده است و نتایج در حدود 20
دقیقه در دسترس هستند. اگرچه آزمایش خانگی راحت است، اما محدودیت دارد. آن نسبت به آزمایش خون کمتر است، بنابراین آزمایش خانگی ممکن است
بعضی از موارد HIV که آزمایش خون تشخیص میدهد را از دست بدهد و زمانیکه توسط
فرد غیرمتخصص در خانه انجام شود به دقت زمانیکه توسط مراقبت بهداشتی آموزشدیدهی
حرفهای انجام میشود، نیست. هنگام انجام آزمایش باید مراقب باشید تا از خطا
جلوگیری شود. (برای اطلاعات بیشتر، مقالهی
آزمایش خانگی، اجتناب از خطاها مشاهده کنید.)
تستهای غربالگری دارای محدودیت هستند، بنابراین مهم است که به یاد داشته
باشید که:
- نتیجهی منفی آزمایش غربالگری بدان معنی است که هیچ شواهدی از بیماری در
زمان آزمایش وجود ندارد. اگر شما خطر ابتلا به عفونت HIV را افزایش دادهاید
اما نتایج غربالگری منفی است، بسیار مهم است که آزمایشهای غربالگری را بهصورت
منظم انجام دهید.
- آزمایشات HIV ویروس را بلافاصله پس از عفونت تشخیص نخواهد داد. با اینحال،
اگر فکر میکنید آلوده شدهاید، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید. اگر مواجهه
با ویروس اخیراً رخ داده باشد، سطوح آنتیبادی برای تشخیص ممکن است بیش از حد
کم باشد. اگر آزمایش اولیه منفی باشد، ممکن است لازم باشد تستهای بعدی را با
آزمایش دیگری از آنتیبادی یا آزمایش ترکیبی آنتیبادی/ آنتیژن HIV تکرار کنید.
در مورد نتیجهی منفی، CDC آزمایش مجدد سهماه پس از مواجهه را توصیه میکند.
- آزمایش غربالگری مثبت تشخیص محسوب نمیشود. نتیجهی مثبت باید توسط آزمایش
آنتیبادی دوم که HIV-1 و HIV-2 را تمایز میدهد، دنبال شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد غربالگری اچآیوی، مقاله
آنتیبادی HIV و آنتیژن p24 را ببینید.
توصیههای غربالگری
- مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) توصیه میکند که همهی
افراد 13 تا 64 سال حداقل یکبار آزمایشهای غربالگری HIV را انجام دهند. CDC
توصیه میکند اگر درگیر فعالیتهایی هستید که میتواند شما را در معرض خطر
ابتلا به عفونت و گسترش بیماری قرار دهد، هر ساله آزمایش انجام شود. علاوه بر
این، مردانی که همجنسگرا هستند باید هر سه تا شش ماه آزمایش شوند.
-
کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده (USPSTF) توصیه میکند
که همهی نوجوانان و بزرگسالان سنین 15 تا 65 برای عفونت HIV غربال شوند.
همچنین توصیه میشود که نوجوانان و افراد مسنِ در معرض خطر بیشتر، تحت آزمایش
HIV قرار بگیرند. در مورد چگونگی بازهی تکرار، کارگروه میگوید: انجام آزمایش
همزمان برای تمام افراد 15 تا 65 به طور سالیانه معقول است و انجام حداقلی آن
به طور سالیانه برای افرادی که در معرض خطر بالای HIV قرار دارند، از جمله
مردان همجنسگرا، مصرفکنندگان مواد مخدر تزریقی و کسانی که در مناطقی که
میزان عفونت HIV زیاد است، زندگی میکنند و یا مراقبتهای پزشکی را دریافت میکنند؛
لازم است. افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند، اما نه زیاد، ممکن است کمتر از
مدت هر سال غربالگری شوند. توصیهی پیشنهادی USPSTF هر سه تا پنج سال میباشد.
این کارگروه اشاره میکند که این ریسک "در یک زنجیر" است و متخصصان بهداشت باید
از اختیارات خود در خصوص تصمیمگیری در مورد چگونگی آزمایش افراد برای اچآیوی
استفاده کنند.
- کالج پزشکان آمریکایی با CDC توافق نظر دارند که آزمایش غربالگری
HIV برای همهی افراد سنین 13 تا 64 سال در چارچوب بهداشت و درمان ارائه شود.
همچنین توصیه میشود که متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید تناوب تکرار غربالگری
را بهصورت فردی تعیین کنند.
- آکادمی اطفال آمریکایی (AAP) غربالگری هدفمند HIV را برای تمامی
جوانان فعال جنسی توصیه میکند، ضمن آنکه برای همهی نوجوانانی در مناطق پرشیوع؛
یعنی جایی که بیش از 1 نفر در 1000 نفر در آنجا آلوده هستند، شروع آزمایش روتین
از 16 سالگی را توصیه میکند.
- برای کسب توصیههای خاص برای زنان باردار، مقاله
بارداری را ببینید.
بهجز این توصیهها، افراد خاص باید آزمایش و از وضعیت خود مطلع شوند. این
شامل:
- افرادی که مبتلا به هپاتیت، TB (سل) یا STD (بیماری منتقله از راه جنسی)
تشخیص داده میشوند
- افرادی که قبل از سال 1985 تزریق خون داشتهاند یا شریک جنسی داشتند که خون
دریافت کرده و بعد از آن برای HIV مثبت آزمایش شده است.
- کارمند مراقبت بهداشتی با مواجهه مستقیم با خون در محل کار
- هر شخصی که فکر میکند ممکن است در معرض آن قرار گرفته باشد
با ارائهدهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید
تعجب نکنید اگر پزشک مراقبتهای بهداشتی، در هر چکاپ مراقبتی، مطابق با
توصیهی CDC تست غربالگری HIV را به شما توصیه میکند. اگر ارائهدهندگان خدمات
بهداشتی شما موضوعات بهداشتی جنسی را مطرح نکنند، میتوانید به سادگی یک آزمایش
یا ارزیابی ریسک را درخواست کنید. شما همچنین میتوانید از خدمات محرمانه برای
تست یا مشاوره استفاده کنید.
منابع و لینکها
آزمایشها: HIV Antibody and Antigen
بیماریها: HIV Infection and AIDS
(عفونت
اچآیوی و ایدز)
برای اطلاعات محرمانه، می توانید از خط تلفن STDs و HIV / AIDS از CDC:
800-CDC-INFO (232-4636) تماس بگیرید. برای یافتن یک مکان آزمایشی در نزدیکی
شما، از منابع ملی آزمایش HIV و STD
بازدید کنید
Sources Used in Current Review (Last reviewed 1/11/17)
Qaseem, A. et al. (2009 January 20). Screening for HIV in health care settings: A guidance statement from the American College of Physicians and HIV Medicine Association. Annals of Internal Medicine. Available online at http://annals.org/aim/article/744218/screening-hiv-health-care-settings-guidance-statement-from-american-college. Accessed 11/6/2016.
(2011 October 31). The pediatrician's role in preventing HIV infection. American Academy of Pediatrics. Available online at https://healthychildren.org/English/news/Pages/The-Pediatricians-Role-in-Preventing-HIV-Infection.aspx. Accessed 11/6/2016.
(2013 April). Human Immunodeficiency Virus (HIV) infection: Screening. U.S. Preventive Services Task Force. Available online at https://www.uspreventiveservicestaskforce.org/Page/Document/UpdateSummaryFinal/human-immunodeficiency-virus-hiv-infection-screening. Accessed 11/6/2016.
(2015 May 27). Press release: Starting antiretroviral treatment early improves outcomes for HIV-infected individuals. National Institutes of Health. Available online at https://www.nih.gov/news-events/news-releases/starting-antiretroviral-treatment-early-improves-outcomes-hiv-infected-individuals. Accessed 11/6/2016.
(Updated 2016 January 22). Working in healthcare and HIV. AVERT. Available online at http://www.avert.org/hiv-transmission-prevention/working-healthcare. Accessed 11/6/2016.
(2016 May 23). Recommendations for HIV prevention with adults and adolescents with HIV. Centers for Disease Control and Prevention. Available online at http://www.cdc.gov/hiv/guidelines/personswithhiv.html. Accessed 11/6/2016.
(2016 October 27). HIV and AIDS: Testing. Centers for Disease Control and Prevention. Available online at https://www.cdc.gov/hiv/basics/testing.html. Accessed 11/6/2016.
(2016 June 20). HIV testing. Centers for Disease Control and Prevention. Available online at https://www.cdc.gov/hiv/testing. Accessed 11/6/2016.