اسیدوز و آلکالوز، وضعیت های غیرطبیعی را
توصیف می کنند که ناشی از عدم تعادل در
pH خون ناشی از اسید یا باز اضافی است. این عدم تعادل معمولا ناشی از
برخی وضعیت ها یا بیماری های دیگر است.
pH نرمال خون باید در محدوده 7.35 تا 7.45 حفظ شود تا عملکرد فرآیندهای
سوخت و ساز و انتقال مقادیر صحیحی از اکسیژن به بافت ها تضمین شود. اسیدوز
مرتبط با وضعیت اسید اضافی در خون است که موجب افت pH به کمتر از 7.35 شده
و آلکالوز به مقدار اضافی باز در خون اطلاق می شود که موجب افزایش pH به
بالاتر از 7.45 شود. وضعیت ها و بیماری های بسیاری می توانند با کنترل pH
در بدن تداخل پیدا کنند و موجب خروج مقادیر pH از محدوده مناسب درمانی شود.
عملکردهای طبیعی بدن و
متابولیسم موجب ایجاد مقادیر زیادی از اسیدها می شود که باید خنثی شده
و یا برای حفظ تعادل pH در خون دفع شوند. بسیاری از اسیدها، کربنیک اسید
است که از دی اکسید کربن و آب ساخته شده اند. مقادیر کمتری از اسیدلاکتیک،
کتواسیدها و اسیدهای آلی دیگر نیز تولید می شوند.
ریه ها و کلیه ها اندام های اصلی در تنظیم pH خون هستند.
-ریه ها با بازدم دی اکسید کربن موجب خارج کردن اسید از بدن می شوند.
افزایش و کاهش میزان تنفس، مقدار دی اکسید کربن را تغییر می دهد و این می
تواند در طی چند دقیقه بر pH خون اثرگذار باشد.
-کلیه ها اسیدها را به درون ادرار دفع می کنند و موجب تنظیم غلظت
بی کربنات (HCO3-، یک باز) در خون می شود. تغییرات اسید و باز بدلیل
افزایش یا کاهش در غلظت بی کربنات کندتر از تغییرات دی اکسیدکربن رخ می دهد
که معمولا چندساعت تا چند روز طول می کشد.
هر دوی این فرآیندها همیشه در حال انجام هستند و موجب حفظ pH خون بصورت
کنترل شده می شوند.
سیستم های بافری که در مقابل تغییرات در pH مقاومت می کنند، منجر به تنظیم
غلظت های اسید و باز می شوند. بافرهای اصلی در خون هموگلوبین (در گلبول های
قرمز خون)، پروتئین های پلاسما، بی کربنات و فسفات ها هستند.
مقادیر مطلق اسید یا بازها اهمیت کمتری از تعادل مابین این دو و تاثیر آن
بر pH خون دارد (مراجعه به شکل 1 در زیر).
حالت اسیدوز زمانی رخ می دهد که pH خون به کمتر از 7.35 برسد. این
بنا به دلایل زیر است:
-افزایش تولید اسید در بدن
-مصرف موادی که به اسیدها تجزیه می شوند
-کاهش دفع اسید
-افزایش دفع باز
حالت آلکالوز زمانی رخ می دهد که pH خون به بالاتر از مقدار 7.45
برسد. علل آلکالوز شامل موارد زیر است:
-عدم تعادل الکترولیت ناشی از وضعیت هایی مثل استفراغ طولانی مدت یا
از دست دادن طولانی مدت آب بدن
-تزریق یا مصرف باز
-نفس نفس زدن یا تنفس شدید (با افزایش دفع اسید در شکل دی اکسید کربن)
هر بیماری یا وضعیتی که بر ریه ها، کلیه ها، سوخت و ساز یا تنفس اثرگذار
باشد دارای احتمال بروز اسیدوز یا آلکالوز است. تعادل نرمال مابین اسید و
باز را می توان در شکل 1 مشاهده کرد.
تصویر تعادل اسید و یاز
شکل 1: شیر آب و زهکشی
نکات مهم:
-pH خون بطور نرمال مابین 7.35 و 7.45 است.
-هدف بدن یک تعادل ثابت مابین اسیدها و بازهای تولید شده (شیر باز) و
اسیدها و بازهای دفع شده (زهکشی باز) است.
-عدم تعادل منجر به اسیدوز (جریان اسید) یا آلکالوز (جریان باز) می شود.
-تعادل را می توان از طریق افزایش دفع (زهکشی سریع تر) و یا کاهش جریان (کند
کردن شیر آب) احیا کرد.
اختلالات اسید-باز به دو گروه تقسیم می شود:
-مواردی که بر سیستم تنفسی تاثیرگذار است و موجب تغییراتی در غلظت Co2 می
شود، اسیدوز تنفسی (pH پایین) و آلکالوز تنفسی (pH بالا) نامیده می شود.
اختلالات اسید-باز تنفسی عموما بدلیل
بیماری های ریوی یا وضعیت هایی است که بر تنفس نرمال تاثیرگذار است.
-اختلالاتی که بر غلظت HCO3 تاثیرگذار است، اسیدوز متابولیک (pH پایین) و
آلکالوز متابولیک (pH بالا) نامیده می شود. اختلالات اسید-باز متابولیک
ممکن است به دلیل
بیماری کلیه، عدم تعادل الکترولیت، استفراغ یا اسهال شدید، مصرف داروها
و مواد سمی خاص و بیماری های اثرگذار بر متابولیسم نرمال (مثل
دیابت) باشد.