کمک به تحقیق در مورد تشکیل لخته خونی نامناسب (مرحله تشکیل لخته یا انسداد رگ در اثر لخته شدن خون)؛ کمک به تشخیص علت سقط جنین؛ بعنوان بخشی از ارزیابی سندرم تشکیل لخته خون یا سندرم آنتی فسفولیپید (APS)
Beta-2 Glycoprotein 1 Antibodies
زمانیکه شما یک یا چند لخته خونی در رگ یا شریان خود داشته باشید؛ زمانیکه شما برای بار دوم و سوم سقط جنین داشته اید
نمونه خونی بدست آمده از سیاهرگ بازو
هیچگونه آمادگی نیاز نیست
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایشات آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 به همراه سایر آزمایشات آنتی بادی کاردیولیپین و لوپوس ضدلختگی خون استفاده شده تا به تشخیص علت لخته های نامشخص خون (thrombotic episode) یا سقط جنین، سندرم ضدفسفولیپید (APS) و تشخیص اتوآنتی بادی ها در افراد مبتلا به اختلالات خودایمنی دیگر کمک کند.
آنتی بادی های ضدفسفولیپید (مثل آنتی بادی های گلیکوپروتئین بتا-2) مرتبط با لخته شدن شدید می باشند. آنها در فرآیند لخته شدن خون به شیوه نامعلوم و شناخته نشده ای تداخل ایجاد می کنند. (برای اطلاعات بیشتر بخش "هدف از انجام این آزمایش چیست؟" را مطالعه نمایید.)با توجه به اینکه آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 رواج کمتری نسبت به آنتی بادی های ضدفسفولیپید دیگر دارد، اما می توان آن را بعنوان پیگیری آزمایشات دیگر برای اکسب اطلاعات اضافی درخواست داد.با اینحال آنتی بادی های گلیکوپروتئین 1 بتا-2 در تشخیص APS بصورت تخصصی تر (با حساسیت پایین) نسبت به آنتی بادی های کاردیولیپین گزارش شده اند.
آزمایشات آزمایشگاهی می توانند سه گروه از این اتوآنتی بادی ها را شناسایی کنند: IgG، IgM و IgA. اگر تمامی آزمایشات اولیه آنتی بادی ضدفسفولیپید IgG و IgM منفی باشند اما اختلال APS هنوز مورد تردید باشد، در این حالت گروه IgA از این آنتی بادی ها را می توان همراه با آنتی بادی های ضدفسفولیپید دیگر مثل ضدفسفاتیدیل سرین و ضد پروترومبین مورد آزمایش و بررسی قرار داد. با اینحال ارزش آزمایش گروه IgA از آنتی بادی های ضدفسفولیپید قابل بحث است. طبق اعلامیه توافق بین المللی در مورد APS، وجود گروه IgA (آنتی بادی های ضدکاردیولیپین یا آنتی بادی های گلیکوپروتئین 1 بتا-2) معیارهای آزمایشگاهی تشخیص APS را برآورده نمی سازد.
اگر یک آنتی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 شناسایی شود، همان آزمایش در حدود 12 هفته بعد نیز برای تایید وجود پایدار یا موقت آنتی بادی انجام خواهد شد. اگر شخصی با آزمایش منفی اختلالات خودایمنی برای آنتی بادی های ضدفسفولیپید باشد، این آزمایش در زمان دیگر برای تشخیص تولید آنتی بادی ها در طی دوره بیماری تکرار خواهد شد. -
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
آزمایشات آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 و دیگر آزمایشات آنتی بادی ضد فسفولیپید را می توان زمانی درخواست داد که فرد دارای علائم مرتبط با لخته شدن خون در رگ و شریانات باشد. علائم می تواند شامل درد و التهاب دست ها و پاها، مشکلات تنفسی و سردرد باشد.
آزمایشات آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 همچنین زمانی درخواست داده می شوند که زنی دارای سقط جنین بوده یا فرد دارای علائم و نشانه های سندرم ضد فسفولیپید (APS) مثل موارد زیر باشد:
-سردردهای مکرر
-سکته
-عوارض بارداری مثل تشنج زودرس
-درد قفسه سینه
-مشکلات تنفسی
-تغییرات در شیوه صحبت کردن و یا تغییرات شناختی
-صرع
-از دست دادن حافظه
آزمایش آنتی بادی IgA گلیکوپروتئین 1 بتا-2 را می توان زمانی که آزمایش اولیه ضد فسفولیپید برای گروه IgG و IgM منفی بوده اما در مورد اختلال APS تردید وجود داشته باشد، درخواست کرد.
زمانیکه یکی از آزمایشات آنتی بادی مثبت باشد، این آزمایش حداقل 12 هفته بعد برای تعیین وجود مستمر یا موقت آنتی بادی دربدن تکرار خواهد شد.
زمانیکه یک شخص با آزمایش منفی اختلال خودایمنی برای آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 باشد، این آزمایش را می توان بصورت دوره ای و برای نظارت بر توسعه آنتی بادی تکرار کرد. -
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
آزمایش مثبت آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 می تواند نشاندهنده این باشد که فرد مبتلا به سندرم ضد فسفولیپید APS می باشد. معیارهای رایج تشخیص APS مبتنی بر هر دو مورد یافته های بالینی و وجود مداوم یک یا چند آنتی بادی ضد فسفولیپید است. اگر سطح بالایی از آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 در ابتدا تشخیص داده شود و 12 هفته بعد نیز فرد دارای علائم APS باشد، در این حالت به احتمال زیاد شخص مبتلا به سندرم مذکور شده است. این تشخیص بویژه در زمانی که آنتی بادی های ضدفسفولیپید دیگر نیز مورد شناسایی واقع شوند صحت خواهد داشت.
اگر یک شخص برای آنتی بادی های گلیکوپروتئین 1 بتا-2 منفی بوده اما برای آنتی بادی های ضدفسفولیپید دیگر مثبت باشد و دارای علائم و نشانه هایی باشد، در این حالت فرد احتمالا دارای سندرم APS است.
اگر آزمایش برای آنتی بادی های گلیکوپروتئین 1 بتا-2 نزدیک به مقادیر مثبت باشد و برای آنتی بادی های ضدفسفولیپید دیگر نزدیک به مثبت یا منفی باشد، در این حالت وجود آنتی بادی می تواند بدلیل شرایطی به جز APS باشد. اگر آزمایشات دیگر نیز منفی باشد، به احتمال زیاد آنتی بادی های موقتی هستند. این شرایط را می توان در عفونت حاد مشاهده کرد.
نتیجه مثبت از یک آزمایش آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 حاکی از APS نبوده و یک آزمایش منفی نیز توسعه آنتی بادی ضد فسوفولیپید را رد نمی کند. آنها صرف نشانگر وجود یا عدم وجود آنتی بادی در زمان آزمایش هستند. بدین دلیل است که تشخیص APS نیازمند علائم بالینی و نیز حداقل دو مورد نتیجه مثبت از آزمایش با حداقل 12 هفته دوره تکرار آزمایش است.
اگر یک شخص مبتلا به اختلال خودایمنی دیگر مثل لوپوس (SLE) دارای آنتی بادی های گلیکوپروتئین بتا-2 باشد، این آنتی بادی های ممکن است خطر توسعه لخته ها را در رگ خونی افزایش دهد. -
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
یک یاچند آنتی بادی ضد فسفولیپید ممکن است در چندین اختلال خودایمنی وجود داشته باشد. (برای مطالعه در مورد مثالهای مرتبط به مقاله اختلالات خودایمنی مراجعه کنید.) یک شخص ممکن است چندین اختلال خود ایمنی را باهم داشته باشد مثل وجود دو اختلال سندرم ضد فسفولیپید APS و لوپوس.
آین اتوآنتی بادی ها را میتوان بصورت موقتی در افراد دارای عفونت حاد، ایدز، برخی از سرطانها یا در استفاده از داروهایی مثل فنیتوین، پنی سیلین و پروکاینامید مشاهده کرد. -
آیا همه افراد باید تحت آزمایش ضدفسفولیپید قرار بگیرند؟خیر، این آزمایش بعنوان ابزار غربالگری عمومی مورد استفاده قرار نمی گیرد. بیشتر افراد ممکن است هرگز نیاز به این آزمایش نداشته باشند.
-
آیا آزمایش آنتی بادی گلیکوپروتئین 1 بتا-2 در مطب پزشک قابل انجام است؟َخیر، این آزمایش نیاز به تجهیزات تخصصی دارد و باید در یک آزمایشگاه انجام شود.
-
اگر من دارای آنتی بادی های ضدفسفولیپید باشم، آیا ایجاد لخته خونی قطعی است؟ضرورتا خیر. این آنتی بادی ها بیانگر عوامل ریسکی می باشند اما پیش بینی کننده وجود لخته های خونی نیستند. و اگر شخصی دارای لخته های خونی باشد، وجود این آنتی بادی ها نمی تواند تکرار و شدت لخته شدن را پیش بینی نماید.
-
آیا من باید به پزشک جدید خود اطلاع دهم که دارای آنتی بادی های ضدفسفولیپید هستم؟بله، این بخش مهمی از پیشینه پزشکی شما است. پزشک شما به این اطلاعات نیاز دارد حتی اگر شما علائمی برای شروع دوره درمانی جدید در این رابطه نداشته باشید.