سندرم متابولیک مجموعهای از عوامل خطر است که احتمال ابتلای شخص به بیماریهای پیشرونده جدی مانند بیماریهای قلبی عروقی (CVD)، دیابت نوع 2، و سکته مغزی را افزایش میدهد. این عوامل خطر عبارتند از:
- چربی بیش از حد دور کمر (چاقی شکمی)
- کاهش توانایی فرآوری گلوکز (افزایش قند خون و یا مقاومت به انسولین)
- سطوح چربی ناسالم (دیسلیپیدمی)، از جمله تریگلیسیرید بالا و سطح پایین لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL، کلسترول خوب)
- فشار خون بالا
سندرم متابولیک بیماری شایعی است که به چندین اسم نامیده میشود (سندرم دیسمتابولیک، سندرم X، سندرم مقاومت به انسولین، سندرم چاقی و سندرم ریون). اکثر افرادی که مبتلا به این سندرم تشخیص داده شدهاند در مورد اهمیت توجه به علائم دیابت، فشار خون و میزان چربی و ورزش آموزش دیدهاند - اما هماهنگی تمام این عوامل کمتر مورد استفاده قرار گرفته است بهجز دستیابی به یک "شیوه زندگی سالمتر".
موسسه ملی قلب، ریه و خون (NHLBI) تخمین میزند که حدود 34 درصد از آمریکاییها به سندرم متابولیک دچار هستند. این بیماری میتواند هر کسی در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد، اما اغلب در افرادی که غیرفعال هستند و بهطور قابل توجهی اضافه وزن دارند، بیشترین میزان چربی بیش از حد در ناحیه شکمی دارند.
در حالیکه چند سازمان ملی و بینالمللی از معیارهای خاص برای تعریف سندرم
متابولیک استفاده میکنند، سایرین، از جمله انجمن دیابت آمریکا (ADA)، ارزش تشخیص
خاص سندرم متابولیک را مورد سوال قرار میدهند. آنها اشاره میکنند که معیارهای جمعآوری
شده در پیشبینی خطر بیماریهای قلبی-عروقی و دیابت مفیدتر از معیارهای شخصی
جداگانه نیستند. به پیشنهاد ADA، قبل از اینکه سندرم متابولیک سندرم تعریفپذیر شود
علم باید پیشرفت کند.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای اولین بار در سال 1998 تعریفی پذیرفتهشده بینالمللی برای سندرم متابولیک را منتشر کرد، اما معیارهایی که بیشترین پذیرش و استفاده در ایالات متحده را دریافت کردهاند، آنهایی هستند که در سال 2002 بهعنوان دستورالعمل در گزارش سوم پانل کارشناس برنامه آموزش ملی کلسترول در تشخیص، ارزیابی و درمان کلسترول بالای خون در بزرگسالان (ATP III) منتشر شده است.
در سال 2005، انجمن قلب آمریکا (AHA) همراه با NHLBI نیز بیانیهای علمی در مورد سندرم متابولیک منتشر کرد که شامل مجموعهای از معیارهایی است که وضعیت را مشخص میکند. فدراسیون بینالمللی دیابت، NHLBI، AHA، فدراسیون جهانی قلب و انجمن بینالمللی بررسی چاقی در سال 2009، بهمنظور ارائه سازگاری بیشتر در مراقبت و تحقیقات بیمار، بیانیه مشترک را در سال 2009 منتشر کرد که تعریف "هماهنگ" متابولیسم سندرم را توصیف میکند. دور کمر، با جمعیت و معیارهای خاص کشور، چاقی را بهعنوان اندازهگیری وضعیت بدن جایگزین کرد.
جدول زیر چهار مجموعه معیار را خلاصه میکند:
معیارهای تشخیص بالینی سندرم متابولیک
اندازهگیری بالینی | WHO (1998) | AHA/NHLBI (2005) |
تعریف سازگاری (2005) |
---|---|---|---|
معیارهای تشخیص |
مقاومت به انسولین به علاوه دو معیار دیگر در زیر |
سه معیار ذکر شده در زیر |
چاقی به وسیله دور کمر و دو معیار دیگر در زیر تعریف شده است |
دور کمر (بهعنوان تعریف چاقی) |
≤40 اینچ (102 سانتیمتر) در مردان |
≤ 37 اینچ (95 سانتیمتر) در مردان، |
|
شاخص توده بدنی (BMI) |
BMI بیشتر از 30 کیلوگرم / متر2
|
||
≤ 150 میلیگرم / دسیلیتر (mg / dL) |
≤ 150 میلیگرم / دسیلیتر (mg / dL) |
≤ 150 میلیگرم / دسیلیتر (mg / dL) |
|
> 35mg
/ dL در مردان |
> 40mg / dL در مردان |
>
40mg / dL در مردان |
|
فشار خون |
≤ 90/ 140 میلیمتر Hg |
فشار سیستولیک ≤ 130 یا دیاستولیک ≤ 85 میلیمتر Hg یا مصرف دارو برای فشارخون بالا |
فشار سیستولیک ≤ 130 یا دیاستولیک ≤ 85 میلیمتر Hg یا مصرف دارو برای فشارخون بالا |
اختلال تحمل گلوکز، نارسایی گلوکز ناشتا یا دیابت نوع 2 |
ناشتا < 100 میلیگرم در دسیلیتر یا مصرف دارو
برای دیابت |
ناشتا ≤ 100 میلیگرم/ دسیلیتر |
|
بله |
خیر | خیر | |
آلبومین ادرار (میکروآلبومینوری) |
بله |
خیر | خیر |
همچنین اغلب در سندرم متابولیک گرایش به لخته شدن بیش از حد خون و التهاب دیده میشود. در حالیکه ممکن است علائم واضحی وجود نداشته باشد، این ویژگیها هشداری به احتمال افزایش شریانهای مسدود شده، بیماریهای قلبی، سکته مغزی، دیابت، بیماری کلیوی و حتی مرگ زودرس میباشد. در صورت عدمدرمان، عوارض ناشی از بیماریهای مرتبط با سندرم متابولیک درمان نشده تا 15 سال میتواند رشد کند. کسانی که مبتلا به سندرم متابولیک و همچنین دود میباشند، پیشآگهی ضعیفتری دارند.
علت اصلی بسیاری از موارد سندرم متابولیک به عادات ضعیف غذایی و شیوه زندگی کمتحرک برمیگردد. در برخی موارد، تشخیص سندرم متابولیک نیز به افرادی که به فشار خون بالا یا با دیابت کنترل نشده مبتلا هستند، اختصاص داده شده است. همچنین بهنظر میرسد ارتباطی با بیماری کبد چرب غیرالکلی، بیماری تخمدان پلیکیستیک و برخی از سرطانها وجود دارد. تصور میشود چند مورد به عوامل ژنتیکی مرتبط است.
تمام عوامل مرتبط با سندرم متابولیک با هم ارتباط دارند. چاقی و کمبود ورزش منجر به مقاومت به انسولین میشوند. مقاومت به انسولین دارای اثر منفی بر تولید چربی، افزایش VLDL (لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم)، LDL (لیپوپروتئین با چگالی کم - کلسترول "بد") و سطح تریگلیسیرید در خون و کاهش HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا - کلسترول "خوب") است. همچنین میتواند به رسوب پلاک چربی در شریانها منجر شود که در طول زمان به بیماریهای قلبی عروقی و سکته مغزی منجر میشود. مقاومت به انسولین همچنین باعث افزایش سطح انسولین و قند خون میشود. انسولین بیش از حد باعث افزایش دفع سدیم توسط کلیهها میشود که باعث افزایش فشار خون میشود و منجر به فشار خون بالا میشود. افزایش مداوم سطح گلوکز به نوبه خود به عروق خونی و اندامها، مانند کلیهها آسیب میرساند.