Urine Protein and Urine Protein to Creatinine Ratio
پروتئین ادرار و نسبت پروتئین ادرار به کراتینین
Urine Protein and Urine Protein to Creatinine Ratio
پروتئین ادرار و نسبت پروتئین ادرار به کراتینین
نمونه ادرار در هر زمان (تصادفی) یا نمونه ادرار 24 ساعته جمعآوری میشود. گاهی اوقات یک نمونه 24 ساعته به نمونه شبانه (از ساعت 11 شب تا 7:00 صبح) و مجموعه روز (از ساعت 7 صبح تا 11:00 شب) جدا میشود. اغلب نمونههای خون برای اندازهگیری کراتینین و سطح پروتئین سرم گرفته میشود بهویژه هنگامی که ادرار 24 ساعته درخواست شده است.
ندارد
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایش پروتئین ادرار برای تشخیص پروتئین در ادرار (پروتئینوری) استفاده میشود. آزمایش نیمه کمّی مانند پروتئین سنجی ادرار برای غربال افراد از نظر وجود پروتئین در ادرار بهعنوان بخشی از آزمایش ادرار معمول انجام میشود.
آزمایش پروتئین ادرار اغلب برای غربال، کمک به ارزیابی و نظارت بر عملکرد کلیه و کمک به کشف و تشخیص آسیب و یا بیماری کلیه اولیه استفاده میشود. با اینحال، آزمایش همچنین میتواند برای چند مشکل دیگر که باعث پروتئینوری میشود، کمک کند.
اگر مقادیر کم و متوسط پروتئین تشخیص داده شود، آزمایش ادرار تکرار و پروتئین نوار کاغذی را میتوان بار دیگر انجام داد تا در صورتیکه غیر قابل تشخیص است وجود پروتئین در ادرار را تشخیص دهد.
اگر مقدار زیادی از پروتئین در نمونه اولیه وجود داشته باشد، تکرار تست انجام خواهد شد. اگر میزان پروتئین ادرار در نمونههای پیگیری مشاهده شد، ممکن است پروتئین ادرار 24 ساعته همراه با آزمایشهای خون درخواست شود. از آنجایی که روش نوار کاغذی در ابتدا آلبومین پروتئین را اندازهگیری میکند، در صورت پیگیری، نمونههای تکرار ادرار مثبت باشد، آزمایش 24 ساعته ادرار نیز ممکن است برای کسب اطلاعات دقیقتر انجام شود.
اگر شواهدی از پروتئین قابل توجه و پایدار در ادرار وجود داشته باشد تست پروتئین ادرار نسبت به کراتینین (UP / CR) ممکن است بر روی نمونه ادرار تصادفی انجام شود. کودکان و گاهی اوقات بزرگسالان گهگاه درجاتی از پروتئینوری گذرا بدون اختلال عملکرد کلیه دارند و ممکن است پروتئین بیشتری را در ادرار در طول روز نسبت به شب ترشح کنند. متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است ادرار آنها را در فاصله زمانی کنترل کند تا تغییر میزان پروتئینوری در طول زمان را بررسی کند.
هر یک از پروتئینهای ادرار 24 ساعته یا یک پروتئین تصادفی برای میزان کراتینین ممکن است برای نظارت بر فرد مبتلا به بیماری کلیوی یا آسیب دیده استفاده شود. پروتئین ادرار نوار کاغذی و یا نسبت پروتئین به کراتینین میتواند بهطور منظم برای افرادی که دارو مصرف میکنند که ممکن است بر عملکرد کلیه تاثیر بگذارد، استفاده میشود
آزمایش پروتئینی مثبت ادرار متخصص بهداشت و درمان را از وجود پروتئین در ادرار مطلع میکند، اما نوع آن یا علت پروتئینوری را مشخص نمیکند. هنگام بررسی علت، پ متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است آزمایشهای آزمایشگاهی اضافی را انجام دهد، مانند:
- پانل متابولیک جامع (CMP) شامل آزمایشهایی مانند BUN، کراتینین، آلبومین و پروتئین تام است که به بررسی عملکرد کلیه و کبد کمک میکند.
- آزمایش ادرار کامل - اگر مشکلی مانند عفونت مجاری ادراری نیز مشکوک باشد.
- آزمایش الکتروفورز پروتئین سرم و ادرار - تعیین نوع و مقدار پروتئین مترشحه در ادرار؛ این امر مخصوصا در صورتی انجام میگیرد که متخصص مراقبتهای بهداشتی به تولید پروتئین منوکلونال غیرطبیعی نظیر مالتیپل میلوما یا لنفوم چندگانه مشکوک باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی آزمایشهای پیگیری به مقاله پروتئینوری مراجعه کنید.
اگر بیماری کلیوی یا آسیب مشکوک باشد، متخصص مراقبتهای بهداشتی همچنین میتواند اسکن تصویری (سونوگرافی یا سیتی اسکن) را برای ارزیابی ظاهر عضو سفارش دهد.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
بهعنوان آزمایش غربالگری هر بار که آزمایش ادرار انجام میشود، پروتئین ادرار تست نوار کاغذی اندازهگیری میشود. این آزمایش ممکن است بهعنوان بخشی از یک معاینه معمول، تمرین بارداری انجام شود، زمانی که عفونت مجاری ادراری مشکوک است بهعنوان بخشی از پذیرش بیمارستان یا هر زمان که متخصص مراقبتهای بهداشتی میخواهد عملکرد کلیه را ارزیابی کند. زمانی که تست نوار کاغذی قبلی برای پروتئین مثبت بوده برای بررسی تداوم پروتئین، آزمایش تکرار ممکن است انجام شود.
پروتئین 24 ساعته ادرار میتواند بهعنوان یک آزمایش پیگیری انجام شود، زمانی که آزمایش تست نوار کاغذی مقدار زیادی از پروتئین موجود در ادرار را نشان میدهد یا زمانی که پروتئین بهطور مداوم موجود است. از آنجایی که تست نوار کاغذی در درجه اول آلبومین را اندازهگیری میکند، متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است آزمایش 24 ساعته پروتئین ادرار را حتی زمانی که پروتئین کمی در تست نوار کاغذی وجود دارد انجام دهد، در صورتی که آزمایش کننده متقاعد شود که علاوه بر آلبومین پروتئین نیز ترشح شود.
در زمانی که کودک شواهدی از پروتئین قابل توجه و پایدار در ادرار را با تست ادرار نوار کاغذی نشان میدهد پروتئین نسبت کراتینین بر روی نمونه ادرار تصادفی ممکن است تجویز شود.
در صورتی که فردی داروئی را که بهطور بالقوه بر عملکرد کلیه تأثیر میگذارد، از جمله برخی از آنتیبیوتیکها، ضد درد، مهارکنندههای COX-2 (بعضی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ) و مهارکنندههای پروتون پمپ (ریفلاکس معده) مصرف میکند تست پروتئین ادرار میتواند به صورت منظم انجام شود.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
نتیجه منفی آزمایش بدان معنی است که در زمان آزمایش هیچ مقدار قابل تشخیصی از پروتئین در ادرار وجود ندارد.
پروتئین شناسایی شده در نمونه ادرار تصادفی ممکن است بهعلت عفونت، دارو، ورزش شدید، بارداری، رژیم غذایی، قرار گرفتن در معرض سرما، یا استرس عاطفی یا فیزیکی، افزایش موقتی داشته باشد. بعد از رفع این شرایط آزمایش باید تکرار شود.
پروتئین در ادرار نیز ممکن است یک نشانه هشدار دهنده از یک مشکل جدی باشد. بهطور معمول، سه نمونه مثبت ادرار طی یک دوره زمانی بدون علائم قابل توجه دیگر، با آزمایشهای اضافی، از جمله ادرار 24 ساعته، پیگیری میشود.
افزایش مقدار پروتئین و یا پروتئین مداوم در ادرار ممکن است نشانه بیماری یا آسیب کلیه باشد. در بیماری کلیوی، میزان پروتئین موجود بهطور کلی با شدت آسیب همراه است. افزایش مقدار پروتئین در طول زمان نشاندهندهی افزایش آسیب و کاهش عملکرد کلیه است.
پروتئینوری همچنین ممکن است در بسیاری از بیماریها و شرایط دیگر همراه باشد. متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است سایر آزمایشات را تجویز کند و آن نتایج را برای کمک به تعیین علت مورد توجه قرار دهد. برخی از نمونههای این علل عبارتند از:
- آمیلوئیدوز
- سرطان مثانه
- نارسایی احتقانی قلب
- دیابت
- درمانهای دارویی که بهطور بالقوه برای کلیهها سمی است
- سندرم/ نشانگان گودپاسچر
- مسمومیت با فلزات سنگین
- فشارخون
- میلوما چندگانه
- پره اکلامپسی در زنان باردار
- لوپوس
- عفونت مجاری ادراری
برای اطلاعات بیشتر، لینکها را از لیست بالا انتخاب کنید و یا مقاله پروتئینوری را بخوانید.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
روشهای مختلف تشخیص پروتئین در ادرار در عملکرد متفاوت است. بهعنوان مثال، یک پروتئین مثبت ممکن است با توجه به منابع دیگر پروتئین مانند خون، اسپرم یا ترشحات واژینال در ادرار افزایش یابد. از آنجایی که عمدتا آلبومین را اندازهگیری میکند، هنگامی که مقادیر قابل توجهی از پروتئینهای دیگر در ادرار وجود دارد، میتواند گاهی طبیعی باشد.
نمونه ادرار 24 ساعته میزان حذف پروتئین طی 24 ساعت است. تنها در صورتی دقیق خواهد بود که تمام ادرار جمعآوری شود. نسبت پروتئین به کراتینین بیشتر از یک تصویر لحظهای از میزان پروتئین موجود در ادرار در هنگام جمعآوری نمونه است. اگر بالا باشد، پروتئین موجود است؛ اگر منفی است، ممکن است که فرد فقط مقدار قابل اندازهگیری پروتئین را در آن زمان آزاد نکرده است.
-
آیا میتوانم در خانه پروتئین ادرار را آزمایش کنم؟کیتهای نوار کاغذی ادراری موجود است که به افراد امکان بررسی پروتئین در ادرار را فراهم میکند. با اینوجود معمولا این کار ضروری نیست، مگر اینکه ارائهکننده مراقبتهای بهداشتی مشکل شناخته شده کلیهها را بررسی کند.
-
آیا آسیب کلیه از بین میرود؟
بهطور کلی خیر. هدف این است که بیماری کلیوی و آسیب را تشخیص دهیم تا از آسیب کاسته و طول عمر کلیه طولانی شود. اگر پروتئینوری تشخیص داده شود به علت عفونت کلیه یا عفونت مجاری ادراری، کلیهها بهطور معمول با رفع عفونت به عملکرد طبیعی بازمیگردند. اگر به علت دارو باشد، در بیشتر موارد، با قطع دارو ، کلیهها به حالت طبیعی یا نزدیک به عملکرد طبیعی بازمیگردند.
-
باید پروتئین بیشتری مصرف کنم تا پروتئین از دست رفته را جبران کنم؟این چیزی است که باید با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی خود مشورت کنید. اگر کمبود شدید پروتئین دارید، باید به آن توجه کنید، اما مصرف پروتئین اضافی باعث ایجاد فشار اضافی در کلیهها میشود.