برای کمک به تایید یا رد یک تومور آدرنال نادر به نام فئوکروموسیتوما یا یک تومور فوق العاده نادر فوقانی که پاراگنگلیوم نامیده می شود؛ این تومورها هورمون های اضافی را به نام کاتاکولامین ها تولید می کنند که به متانفریون تقسیم می شوند.
Catecholamines کاتکول آمین ها
بعد یا همراه با آزمایش متانافرین در خون (متانافرین خون) یا ادرار (متاناقرین ادرار) و هنگامی که پزشک شما نیازمند اطلاعات بیشتری برای منبع توموری ترشح کتکول آمین ها می باشد.
یک نمونه ادرار 24 ساعته؛ گاهی اوقات یک نمونه خون از ورید بازوی شما گرفته می شود
این آزمایش ها تحت تأثیر برخی داروها، غذاها و استرس ها قرار دارند. پزشک خود را از هر گونه داروئی که مصرف می کنید مطلع کنید و از دستورالعمل های آماده سازی قبل از جمع آوری نمونه مطلع شوید. اگر چه شما می توانید برای جمع آوری نمونه خون خود در حالت نشسته باشید، توصیه می شود که دراز بکشید. پزشک یا آزمایشگاه به شما در مورد نیازهای خاص آن ها آموزش خواهد داد.
-
از نتایج این آزمایش چگونه استفاده می شود؟
تست های کاتلول آمین ممکن است در پیگیری آزمایش های متانافرین پلاسما و یا ادرار برای کمک به تایید یا رد کردن تومورهای نادر به نام فئوکروموسیتوم و پاراگانگلیوم در افراد علامت دار مورد استفاده قرار گیرند. همچنین در مواردی که
کاتکولامین ها گروهی از هورمون های مشابه هستند که در پاسخ به استرس های جسمی و احساسی به جریان خون آزاد می شوند. کاتاکولامین های اصلی شامل دوپامین، اپینفرین (آدرنالین) و نوراپی نفرین هستند. این هورمون ها به متابولیت های متانفرین، نورمنتافریرون، اسید هومووانیلیک و اسید وانیلیک مندلیک شکسته می شوند. (برای مطالعۀ بیشتر به بخش "آنچه که مورد آزمایش قرار می گیرید" مراجعه کنید.) فئوکروموسیتوم ها و پاراگانگلیوم ها این هورمون ها را بیش از حد تولید می کنند، بنابراین اندازه گیری مقدار خون و یا ادرار ممکن است به تشخیص تومور کمک کند.
انجمن غدد درون ریز توصیه می کند استفاده از متانافرین ازاد خون و متانافرین ادرار برای ارزیابی فرد برای فئوکروموسیتوم یا پاراگانگلیوم توصیه شود. اگر نتایج این آزمایش ها جامع نباشد، آزمایش ادرار برای کاتکولامین ها ممکن است برای ارائه اطلاعات اضافی استفاده شود. گاهی اوقات ممکن است آزمایش تست کاتکولامین خون مورد استفاده قرار گیرد، اما این به همان اندازه قابل اعتماد نیست زیرا استرس خونگیری ممکن است سطح را افزایش دهد.
آزمایش کاتکولامین ادرار، میزان کل کاتکولآمین ها را به ادرار در 24 ساعت منتقل می کند. از آنجایی که سطح هورمون ها در طول این دوره می تواند به طور قابل توجهی نوسان داشته باشد، آزمایش ادرار می تواند تولید بیش از حد مکرر را که با آزمایش خون از دست رفته است شناسایی کند.
آزمایش خون کاتکولامین ممکن است مفید باشد در صورتی که فرد مبتلا به پرفشاری خون پایدار باشد و یا در حال حاضر در معرض بروز ناگهانی (پراکسیسم) فشار خون بالا قرار دارد. این به این دلیل است که هورمون ها در خون زیاد نیستند؛ آنها توسط بدن مورد استفاده قرار می گیرند و به سرعت در حال تجزیه (متابولیزه شدن) و یا پس از آن حذف می شوند.
آزمون کاتکولآمین ها بسیار حساس است و مثبت کاذب رخ می دهد. این آزمایش تحت تأثیر فشار، دارو، سیگار کشیدن و غذاهای مختلف مانند نوشیدنی حاوی کافئین و الکل قرار دارد. اگر یک فرد فقط سطح متوسط داشته باشد، پزشک ممکن است داروها، رژیم غذایی و سطح استرس او را برای بررسی مواد یا شرایط مداخله، دوباره ارزیابی کند. بعد از برطرف شدن این موارد فرد ممکن است دوباره مورد آزمایش قرار گیرد تا تعیین کند آیا سطح هنوز بالا است و اقدام مناسب را انجام می دهد.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست می شود؟
آزمایش های کاتلول آمین ممکن است در حالی که آزمایش های متانفرین پلاسما و یا متانفرین ادرار کامل نباشد و یا پزشک متخصص در مورد تومور ترشح کنندۀ کاتلول آمین به اطلاعات بیشتری نیاز داشته باشد، تجویز می شود. همچنین زمانی که فردی، به ویژه یک فرد نسبتا جوان (کم تر از 40 سال)، ظهور ناگهانی ( حملۀ ناگهانی) علائم و نشانه های زیر را نشان می دهد:
- افزایش فشار خون خصوصا در بیمارانی که پاسخ به درمان ندادند مانند مواردی چون فئوکروموسیتوما،پاراگانگلیوما
- سردرد شدید
- عرق ریزی
- برافروخته شدن چهره
- تپش قلب
- لرز
این آزمایش ها ممکن است برای یک فرد بدون علامت صورت گیرد اگر تومور آدرنال یا نوروآندوکرین در طول اسکن انجام شده برای هدف دیگری تشخیص داده شود یا اگر فرد دارای سابقه شخصی یا خانوادگی فئوکروموسیتوم باشد.
همچنین ممکن است در فواصل زمانی که یک فرد قبلا برای یکی از این تومورها درمان شده است، تجویز شود. -
تفسیر نتایج آزمایش چگونه است؟
سطح بالای کاتچل آمین ها در خون و یا ادرار در فرد مبتلا به علائم و نشانه ها به شدت نشان دهنده وجود تومور ترشح کننده کاتچولامین است. این نشان می دهد که تحقیقات بیشتری لازم است. توصیه می شود که مطالعات تصویربرداری برای کشف تومور ترشحی کاتکولامین انجام شود، زمانی که شواهد بیوشیمیایی واضح از چنین تومور وجود داشته باشد.
اگر سطح كاتكولامین در فردی كه از یك تومور ترشح كننده كاتکولامین درمان شده است، افزایش یابد، احتمال دارد كه هر دو درمان به طور كامل موثر نباشند یا تومور تكرار شود و پیگیری مناسب لازم است.
اگر سطح كاتكول آمین ها طبیعی باشد، بعید است كه فرد دارای تومور ترشح كننده كاتكولامین باشد. با این حال، فئوکروموسیتوما تولید کاتکولآمین ها را با یک سرعت ثابت نمی کنند. بنابراین، اگر فرد هیچ موردی از فشار خون بالا نداشته باشد، غلظت خون و ادرار كاتکولآمین ها می تواند در حالت نرمال یا نزدیك به نرمال باشد، حتی در صورت وجود فئوكروموسیتوم. اگر مشکوک باقی می ماند، ممکن است تست تکرار شود. -
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
در حالی که تست های کاتکولآمین های پلاسما و ادرار می توانند تومورهای ترشح کننده کاتکولامین را تشخیص دهند، نمی توانند محل تومور و این که آیا بیش از یک تومور وجود دارد یا اینکه تومور خوش خیم است یا خیر را مشخص کنند. مقدار کل کاتکول آمین ها تولید شده با افزایش حجم یا تعداد تومور افزایش می یابد.
اگرچه پاراگنگلیوم های فوق کلیوی و فئوکروموسیتوما تومورهای نادری هستند، اما در 25٪ موارد در ارتباط با موتاسیون در ژن های خاصی بروز می یابند. بنابراین این سندرم های ژنتیکی به عنوان افزایش خطر تومور شناخته شده اند. مثال ها شامل سندرم های MEN-1 و MEN-2 ( سندرم های متعدد نئوپلازی اندوکرین انواع 1 و 2) هستند. (برای اطلاعات بیشتر در مورد این، به مرجع ژنتیک اطلاعاتی: نئوپلازی اندوکرین چندگانه مراجعه کنید)
پیشنهاد شده است که تمام بیماران مبتلا به پاراگانگلیوم فوق کلیوی و فئوکروموسیتوم باید آزمایش و مشاوره ژنتیک را در نظر بگیرند. تشخیص زودهنگام یک سندرم ارثی، امکان غربالگری اولیه برای دیگر تومورهای مرتبط را فراهم می کند. علاوه بر این، برخی از بیماران مبتلا به سندرم ارثی احتمال ابتلا به بیماری بدخیم یا مکرر را افزایش می دهند. آگاهی از جهش ژنتیکی خاص، باعث افزایش هوشیاری در هنگام بستری شدن پیش از عمل جراحی و پس از جراحی می شود.
همچنین توصیه می شود که اگر یک جهش شناسایی شود، تست ژنتیک پیش بینی شده باید به اعضای خانواده بدون علامت منتقل شود.
انواع داروها می توانند آزمایشات کاتلول آمین را مختل کنند. با این وجود، قبل از قطع داروهای تجویزی، با پزشک خود صحبت کنید.
آزمایشات مورد استفاده برای تعیین وجود تومورهای ترشحی کاتکولامین (فئوکروموسیتوم ها و پاراگانگلیوم ها) شامل کاتکولامین های پلاسما، کاتکولامین های ادراری، متانافرین های آزاد پلاسما و متانافرین ادرار است. این آزمایش ها یا کاتاکولامین ها یا متابولیت های آن ها (متانافرین) را اندازه گیری می کنند و دارای حساسیت و اختصاصیت متفاوت هستند. دستورالعمل های کنونی متانافرین پلاسما و یا متانافرین ادرار برای آزمایش بیوشیمی اولیه را توصیه می کنند. با این وجود، پزشک ممکن است هر یک (یا بیشتر از یک) بسته به وضعیت شخص، سابقه خانوادگی و یا مشخصات ژنتیکی را انتخاب کند.
-
آیا راهی برای پیشگیری از ابتلا فئوکروموسیتوما وجود دارد؟
خیر، آن ها می توانند شناسایی و برداشته شوند، اما پیشگیری نمی شوند. در اغلب موارد، تومور خوش خیم است و پس از برداشتن آن تکرار نخواهد شد.
-
آیا واقعا برای جمع آوری ادرار 24 ساعته ضروری است؟
بله، برای نتایج دقیق آزمایش ضروری است که تمام ادرار جمع آوری شود. از آنجایی که کاتکولامین ها در مقادیر مختلف در زمان های مختلف آزاد می شوند، نمونه ای که شامل آن نمی شود، ممکن است یکی از هورمون های بیشتری در آن باشد. برای دستورالعمل های کلی، جمع آوری ادرار 24 ساعته را بخوانید.
-
آیا حالات روحی من (استرس،هیجان و ...) واقعا بر نتایج آزمایش من تأثیر می گذارد؟
بله، چون کاتکولآمینها از طریق غدد فوق کلیه در پاسخ به استرس آزاد می شوند. اگر شما مضطرب یا نگران هستید، غلظت کاتکولامین ممکن است افزایش یابد.