در بیشتر موارد، علت اصلی سرطان تیروئید ناشناخته است. با این حال، ریسک فاکتورهایی مرتبط با سن، جنس، ژنتیک و قرارگیری در معرض پرتوها وجود دارد:
-جنس- زنان دوتا سه برابر مردان دارای احتمال توسعه سرطان تیروئید هستند.
-سن- دو سوم سرطان های تیروئید در افراد مابین سنین 20 و 55 سال تشخیص داده می شود.
-قرارگیری در معرض تابش های پرتویی- اشعه ایکس در طی دوره مراقبت پزشکی بعنوان ریسکی برای سرطان تیروئید نیست. پرتوهایی که ممکن است این ریسک را افزایش دهد شامل درمان های اشعه ایکس در کودکی که قبل از سال 1960 بوده، درمان های سرطان سینه یا بیماری هاجکین با اشعه ایکس یا قرارگیری در معرض فجایع هسته ای.
-پیشینه خانوادگی- داشتن پیشینه ای از سرطان مدولار تیروئید، نئوپلاسی درون ریز متعدد (MEN)، گواتر یا پلیپ های روده پیش سرطانی که ریسک توسعه سرطان تیروئید را افزایش می دهد.
-ژنتیک- برای مثل برخی موارد سرطان مدولار تیروئید (MTC) ناشی از جهش در ژن RET است. افراد دارای این ژن دارای ریسک بالایی برای سرطان تیروئید هستند. اگر شما دارای پیشینه خانوادگی از MTC یا نئوپلاسی غدد درون ریز متعدد (MEN) باشید، آزمایشات خون برای بررسی جهش در دسترس هستند.

برخی از وضعیت ها می توانند موجب علائمی مشابه با سرطان تیروئید شوند. برای مثال، برآمدگی ها یا توده های تیروئید شایع بوده و اغلب سرطانزا نیستند.
با این حال، در حال حاضر هیچ آزمایش غربالگری برای تشخیص اولیه سرطان تیروئید وجود ندارد. این بدان معنی است که شناسایی وابسته به شما و پزشک شما دارد که علائم و نشانه های سرطان تیروئید را تشخیص دهد. اگر دارای علائم و نشانه های زیر باشید، فورا با پزشک خود مشورت نمایید:
-برآمدگی بر روی گردن بدون هیچ علائم دیگر
-التهاب گردن
-تغییرات در صدای فرد شامل افزایش زمختی صدا
-مشکلات تنفسی
-مشکلات هضم
-گره های لنفاوی ملتهاب گردن بدون عفونت تنفسی

اهداف آزمایش و بررسی سرطان تیروئید کمک به تشخیص، تعیین مرحله سرطان، ارزیابی گزینه های درمان و نظارت بر درمان است.
 

بررسی های آزمایشگاهی

غربالگری
آزمایشات غربالگری برای افراد فاقد علائم برای سرطان تیروئید و افرادی که دارای ریسک متوسطی از توسعه سرطان تیروئید هستند، توصیه نمی شود.
با این حال، افراد در معرض ریسک خیلی بالا که دارای پیشینه خانوادگی از سرطان مدولار تیروئید (MTC) یا نئوپلاسی غدد درون ریز متعدد (MEN2) هستند، ممکن است در پی آزمایش خون برای غربالگری جهش های ژن RET مرتبط با توسعه MTC باشند.
تشخیص و تعیین مراحل
اگر شما دارای علائم و نشانه های سرطان تیروئید باشید، پزشک، تغییرات در تیروئید و گره های لنفاوی را بررسی خواهد کرد و در مورد پیشینه پزشکی و خانوادگی سوالاتی را از شما خواهد پرسید.
سرطان تیروئید در نهایت بوسیله نمونه برداری تشخیص داده می شود. با این حال، قبل از تصمیم گیری پزشک در مورد اجرای نمونه برداری یا جراحی، شما اسکن های تصویری و آزمایشات خون را برای رد وضعیت ها و بیماری های دیگر انجام خواهید داد. بررسی های آزمایشگاهی به پزشک شما در مورد تشخیص علائم و نشانه ها، ارزیابی عملکرد تیروئید و تعیین نوع سرطان تیروئید کمک خواهند کرد.
آزمایشات خون می تواند شامل موارد زیر باشد:
-هورمون محرک تیروئید (TSH)- این یکی از آزمایشات خون است که عملکرد تیروئید را ارزیابی می کند. این آزمایش سطوح TSH ترشح شده توسط غده هیپوفیذ را اندازه گیری می کند. TSH برای ارزیابی بیماری های دیگر که می تواند موجب علائم و نشانه های مشابه به سرطان تیروئید شود، استفاده می شود. اگر سطوح TSH بالا باشد، تیروئید ممکن است هورمون های کافی را تولید نکند، که این نشانه کم کاری تیروئید خواهد بود. اگر سطح هورمون ها پایین باشد، می تواند نشانه ای از پرکاری تیروئید قلمداد شود. سطوح TSH اغلب در سرطان تیروئید نرمال یا بالا است.
-T3 و T4 آزاد (هورمون های تیروئید)- این هورمون ها توسط غده تیروئید تولید می شوند. آنها گاها همراه با TSH و برای ارزیابی عملکرد تیروئید، اندازه گیری می شوند. سطوح این هورمون ها در سرطان تیروئید اغلب نرمال است.
-کلسیتونین- این یک هورمون تولید شده توسط سلول های خاص در تیروئید است که سلول های C نامیده می شوند. این هورمون در چگونگی مصرف کلسیم در بدن نقش دارد. سلول هایی که کلسیتونین را تولید می کنند می توانند به سرطان مدولار تیروئید توسعه یابند. این آزمایش را می توان در طی تشخیص MTC استفاده کرد. سطوح افزایش یافته نشانگر احتمال MTC است.
-آنکوژن RET- ارگ پزشک شما در مورد MTC تردید داشته باشد، یا اگر شما دارای پیشینه خانوادگی از MTC باشید، DNA شما به منظور بررسی جهش در ژن RET بررسی خواهد شد. این آزمایش گزینه مهمی برای تشخیص MTC به شمار می رود.
-آنتی ژن کارسینوامبریونیک (CEA)- آزمایشات خون برای این پروتئین گاها به دنبال بررسی MTC هستند. این آنتی ژن معمولا در افراد مبتلا به MTC افزایش می یابد.
نمونه برداری- یک آزمایش نمونه برداری را می توان برای بررسی مقدار کمی از بافت و یا مایع تیروئید انجام داد. معمولا، نمونه برداری آسپیراسیون با سوزن (FNA) انجام می شود. این روشی است که شامل وارد کردن سوزن خیلی نازک به تیروئید و نمونه برداری از سلول ها می باشد. آزمایش فراصوت را میتوان برای جهت دهی سوزن برای رسیدن به بخش صحیح در گردن استفاده می شود. بیماران اغلب بعد از مدت کوتاهی از نمونه برداری با یک پانسمان کوچک به منزل یا سرکار بازمی گردند. یک آسیب شناس این سلول ها را زیر میکروسکوپ بررسی خواهد کرد. (برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به مقاله آسیب شناسی آناتومیک مراجعه کنید.)
آزمایش مولکولی از بافت نمونه برداری شده- تا 30 درصد از موارد نمونه برداری از تیروئید غیرقطعی هستند، به این معنی که سرطانزا بودن آنها مشخص نیست. تشخیص آن موارد معمولا مستلزم جراحی و خارج کردن کل یا بخشی از تیروئید است. برای پرهیز از جراحی های غیرضروری، دانشمندان از آزمایشات مولکولی برای تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن سرطان استفاده می کنند. در حالیکه تحلیل مولکولی نشانگر کمک به تشخیص وضعیت دارد، این آزمایشات قبل از انجام نیازمند ارزیابی های بیشتری هستند:
-آزمایش جهش سوماتیک- نتایج غیرقطعی ناشی از بررسی بافت تیروئید نمونه برداری شده ممکن است با بررسی بافت بدلیل جهش های ژنتیکی موجود در سلول های سرطانی تیروئید مرتفع می شوند. جهش ها شامل RAS, RET/PTC, PAX8–PPAR-γ, و BRAF V600E می باشد. BRAF را نیز می توان به منظور ارزیابی ریسک عود سرطان برآمدگی های تیروئید مورد بررسی قرار داد.
-تحلیل miRNA- اینها واحدهای RNA کوچکی هستند که بر رفتار ژن های خاص اثرگذارند. از آنجاییکه miRNA های خاص مرتبط با توسعه سرطان هستند، وجود آنها در بافت نمونه برداری شده از تیروئید می توانند به تعیین بدخیم بودن گره ها و برآمدگی ها کمک کنند. بدلیل جریان داشتن miRNA در خون، آنها موجباتی برای قابلیت تشخیصی بودن آزمایشات خون هستند.
جهت دهی و نظارت بر درمان
-تیروگلوبولین (Tg)- این یک آزمایش خون برای پروتئین تولید شده توسط تیروئید است. سطوح تیروگلوبولین را می توان قبل از درمان سرطان های برآمدگی و فولیکولی، در طی آن و یا بعد از درمان آنها استفاده کرد. اگر تیروئید با جراحی خارج شود، این سطوح باید بعد از درمان در مقادیر پایینی باشند. اگر این سطوح بالا باشد یا بعد از درمان افزایش یابد، می تواند نشانه ای بر وجود سلول های سرطانی تیروئید در بدن یا عود سرطان باشد.
-آنتی بادی تیروگلوبولین (TgAb)- اینها پروتئین های ایمنی تولید شده هستند که تیروگلوبولین را هدف قرار می دهند. براساس روش آزمایشی مورد استفاده، این آنتی بادی ها می توانند با نتایج آزمایش تیروگلوبولین تداخل داشته باشند و این در صورتی است که در خون فرد آزمایش شده، موجود باشند. اگر آنتی بادی ها وجود داشته باشند،آزمایش Tg را نمی توان برای نظارت بر سطوح استفاده کرد و نیز روشی که تحت تأثیر TgAb قرار نگیرد را باید برای نظارت بر مقادیر آن استفاده کرد.
-کلسیتونین- علاوه بر کمک به تشخیص MTC، آزمایش خون برای این هورمون را می توان برای نظارت بر درمان و عود MTC استفاده کرد. با درمان موفق، سطوح کلسیتونین اغلب به سطوح پایینی افت خواهند کرد. اگر بعد از درمان موفق، سطوح کلسیتونین افزایش یابند، در اینصورت احتمالا عود سرطان مدولار تیروئید رخ داده است.
-نشانگرهای مولکولی- افرادی که از درمان هدفمند نفع می برند، آزمایشاتی را برای بررسی ژن ها و پروتئین های درمان های هدفمند خواهند داشت. برای افراد مبتلا به MTC، این آزمایشات شامل آنکوژن RET است. افراد مبتلا به سرطان های تیروئیدیشرفته برآمدگی و فولیکولی نیز ممکن است در ارتباط با آن ژن ها تحت آزمایش قرار بگیرند که نشانگر نفع آنها از درمان هدفمند است.

بررسی های غیرآزمایشگاهی

-مصرف ید رادیواکتیو- این آزمایش می تواند در ارزیابی تومور تیروئید کمک کند. این آزمایش همچنین برای بررسی عود بیماری در بیماران دارای جراحی سرطان تیروئید برآمدگی یا فولیکولی و افرادی که دارای سطح تیروگلوبولین بالا است،استفاده می شود. این آزمایش از نحوه اهمیت ید بعنوان جزء مهمی برای هورمون های تیروئید نفع می برد. در طی این آزمایش، مقدار کمی از ید رادیواکتیو مصرف شده یا تزریق می شود، تصاویری در فواصل زمانی معین برای ردیابی موقعیت ید رادیواکتیو گرفته می شود. قبل از جراحی، گره ها یا برآمدگی هایی که ید رادیواکتیو را دارا هستند، اغلب سرطانی نمی باشند. ریزدانه هایی که در مصرف ماده رادیواکتیو موفق نیستند، احتمالی سرطانی بودن آنها وجود دارد و نیاز به ارزیابی های دیگر مثل نمونه برداری آسپیراسیون با سوزن (FNA) خواهند داشت. برای جزئیات بیشتر در مورد این آزمایش، به RadiologyInfo.org مراجعه کنید. بعد از جراحی، بخش های دارای مصرف زیاد ید نشانگر سرطان تیروئید بوده و مقادیر بالای ید رادیواکتیو را می توان برای درمان سرطان استفاده کرد.
-فراصوت- اصول انجمن تیروئید آمریکا (ATA) و شبکه جامع ملی سرطان (NCCN) ارزیابی فراصوت از ریزدانه های تیروئید را همراه با بررسی سطوح TSH برای تعیین نیازمندی به نمونه برداری توصیه می کنند.
-آزمایشات تصویربرداری دیگر- توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن های PET یا MRI را می توان در موارد خاص برای تعیین گسترش تومور یا زمانی که فراصوت در دسترس نباشد، استفاده کرد. این موارد همچنین زمانیکه جراحی به عنوان بخشی از فرآیند درمان برای خارج کردن کل یا بخشی از تیروئید نیاز باشد و نیز بعد از یک عمل جراحی استفاده می شوند.

سرطان تیروئید به مراحلی تقسیم می شوند ک اندازه و میزان گسترش تومور در بدن را توصیف می کنند. عموما، مراحل بالاتر نشانگر گسترش بیشتر سرطان هستند. پزشک مرحله سرطان را عمدتا از طریق نمونه برداری و آزمایشات تصویری تعیین خواهد کرد. تعیین مرحله برای تشخیص درمان و پیش آگهی بیماری دارای اهمیت است. برای اطلاعات بیشتر، به بخش نمونه برداری ها و بررسی بافت ها در مقاله آسیب شناسی آناتومیک مراجعه کنید.
برای سرطان تیروئید، معیارهای تعیین مراحل مختلفی براساس سن و نوع سرطان در شخص استفاده می شود.

برای سرطان تیروئید برآمدگی و فولیکولی در افراد کمتر از 45 سال:

مرحله اول: تومور به هر اندازه ای وجود دارد؛ سرطان ممکن است در تیروئید باشد یا به بافت ها و گره های لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. به بخش های دیگر بدن گسترش نیافته است.
مرحله دوم: تومور به هر اندازه ای وجود دارد؛ سرطان از تیروئید به بخش های دیگر بدن گسترش یافته و ممکن است به گره های لنفاوی نیز توسعه یافته باشد.

برای سرطان تیروئید برآمدگی و فولیکولی در افراد بالای 45 سال:

مرحله اول: تومور به اندازه 2 سانتی متر یا کوچکتر است؛ سرطان محدود به تیروئید است.
مرحله دوم: تومور به اندازه 2 تا 4 سانتی متر است؛ سرطان محدود به تیروئید است.
مرحله سوم: تومور بزگتر از 4 سانتی متر است و سرطان محدود به تیروئید است یا تومور به هر اندازه ای موجود بوده و سرطان به خارج از تیروئید یا به گره های لنفاوی نای یا حنجره گسترش یافته است.
مرحله چهارم: تومور به هر اندازه ای موجود است؛ سرطان به خارج از تیروئید و بافت های گردن و احتمالا به گره های لنفاوی گسترش یافته یا به بخش های دور بدن مثل ریه ها و استخوان ها توسعه یافته است.

سرطان مدولار تیروئید برای همه سنین:

مرحله صفر: سرطان فقط با غربالگری قابل تشخیص است؛ هیچ توموری در تیروئید یافت نشده است.
مرحله اول: تومور 2 سانتی متر با کوچکتر است؛ سرطان محدود به تیروئید است.
مرحله دوم: تومور بزرگتر از 2 سانتی متر است و سرطان محدود به تیروئید بوده یا تومور به هر اندازه ای ممکن است وجود داشته باشد و سرطان به خارج از تیروئید (نه گره های لنفاوی) گسترش یافته است.
مرحله سوم: تومور در هر اندازه ای موجود است و سرطان به گره های لنفاوی نزدیک به نای و حنجره گسترش یافته و ممکن است به بافت های دیگر در گردن گسترش یابد.
مرحله چهارم: تومور در هر اندازه ای موجود است؛ سرطان به خارج از تیروئید و نواحی دیگر مثل نای، مری و حنجره گسترش یافته و ممکن است به گره های لنفاوی یا بخش های دور بدن مثل ریه ها و استخوان ها گسترش یافته باشد

سرطان تیروئید آناپلاستی:

تمامی سرطان های تیروئید آناپلاستی بعنوان مرحله چهار لحاظ می شوند زیرا دارای رشد سریعی بوده و اغلب تا زمانیکه به گردن پیشروی نکرده باشند، قابل شناسایی نخواهند بود. این سرطان ممکن است به گره های لنفاوی یا بخش های دور بدن مثل ریه ها و استخوان ها گسترش یافته باشد.

بسیاری از سرطان های تیروئید بویژه سرطان های برآمدگی و فولیکولی قابلیت درمان بالایی دارند. درمان سرطان تیروئید وابسته به نوع سرطان تیروئید، میزان پیشروی آن و پزشک و ترجیحات وی دارد.
بسیاری از سرطان های تیروئید با جراحی و از طریق خارج کردن کل یا بخشی از تیروئید و در پی یک یا چند مورد از گزینه های درمانی برای کشتن یا کنترل سلول های سرطانی باقی مانده، درمان می شوند. افراد درمان شده با جراحی همچنین نیاز به درمان هورمونی برای جایگزینی هورمون های طبیعی تولید شده توسط تیروئید را خواهند داشت.
علاوه بر جراحی، درمان سرطان تیروئید شامل موارد زیر است:
-درمان ید رادیواکتیو
-درمان با پرتو خارجی (EBRT)
-شیمی درمانی
-درمان هدفمند
با اینکه جراحی و EBRT هنوز برای برخی از سرطان های مدولار تیروئید (MTC) استفاده می شوند، اما درمان ید رادیواکتیو برای MTC موثر نیست. محققین در پی یافتن داروهای جدید هستند که بر ژن ها و پروتئین های سرطانی تاثیرگذار باشد و از آسیب به سلول های سالم اجتناب کند. این درمان های هدفمند شامل داروهای cabozantinib, vandetanib, و sorafenib می باشند. اینها را می توان برای درمان تومورهای بزرگ یا سرطان متاستازی پیشرفته استفاده کرد.
درمان های هدفمند با sorafenib و lenvatinib نیز برای درمان سرطان های برآمدگی و فولیکولی تیروئید که پیشروی زیادی داشته یا در برابر درمان ید رادیواکتیو مقاوم شده اند، استفاده می شود.
از آنجاییکه بسیاری از ریسک فاکتورهای سرطان تیروئید مثل سن و جنس خارج از کنترل شخص است، لذا نمی توان از این عوامل پیشگیری کرد. با این حال، برای افرادی که برای جهش های RET دارای نتیجه مثبت هستند که ریسک بیماری MTC را در آنها افزایش می دهد، انجمن تیروئید آمریکا، روش خارج کردن تیروئید را حتی در کودکان توصیه می نماید.