تعیین اینکه آیا آنتی‌بادی‌های کافی سرخجه برای محافظت از ویروس سرخجه دارید؛ تأیید عفونت گذشته یا تشخیص عفونت اخیر
Rubella Testآزمایش
سرخجه
Rubella Test
آزمایش سرخجه
اسامی دیگر
German Measles
Three-day Measles
اسم متعارف
Rubella Antibodies, IgM and IgG
تاریخ آخرین بازبینیدر مورخه
تاریخ آخرین اصلاحدر مورخه
March 15, 2018.
آزمایش در یک نگاه
علت انجام آزمایش؟
زمان انجام آزمایش؟
قبل یا در شروع بارداری برای تأیید مصونیت؛ هنگامی که زن باردار دارای علائم سرخجه، مانند تب و بثورات است؛ هنگامی که نوزاد تازه متولد شده نشانه‌های توسعه غیرطبیعی یا نقایص تولد را نشان می‌دهد که ممکن است به‌علت عفونت رحم ایجاد شود؛ هر بار که نیاز به بررسی عفونت سرخجه اخیر و یا برای تایید مصونیت وجود دارد.
نمونه مورد نیاز
نمونه خون گرفته شده از ورید بازوی فرد بالغ یا
خون گرفته شده از پاشنه پا یا از بند ناف نوزاد
آمادگی‌های لازم پیش از نمونه‌گیری
ندارد
Accordion عنوان
سوالات رایج
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایش سرخجه برای تشخیص آنتی‌بادی‌های تولید شده خون در واکنش به عفونت سرخجه یا ایمن‌سازی، استفاده می‌شود. آزمایش سرخچه ممکن است مورد استفاده قرار گیرد در:
- تأیید وجود حفاظت کافی در برابر ویروس سرخجه (ایمنی)
- تشخیص عفونت اخیر یا گذشته
- شناسایی افرادی که هرگز در معرض ویروس قرار نگرفته‌اند و کسانی که واکسینه نشده‌اند
- اطمینان از اینکه تمام زنان باردار و کسانی که قصد باردار شدن را دارند، دارای مقدار کافی (تیتر) آنتی‌بادی‌های سرخجه برای محافظت از آنها در برابر عفونت هستند.
سرخجه عفونت ویروسی است که معمولا خفیف است و با تب و بثورات که حدود 2 تا 3 روز طول می‌کشد مشخص می‌شود. عفونت معمولا بدون درمان برطرف می‌شود. با این‌حال، اگر زن باردار برای اولین بار در طول سه ماه اول بارداری خود به آن مبتلا شود، سرخجه می‌تواند عوارض جدی در کودک در حال رشد (جنین) ایجاد کند. (برای کسب اطلاعات بیشتر در بخش "هدف از انجام این آزمایش چیست؟" را بخوانید.)
آزمایش سرخجه ممکن است برای یک زن باردار یا غیر باردار، که دارای علائمی است که متخصص بهداشت به عفونت سرخجه مشکوک است، تجویز شود. همچنین ممکن است برای نوزادانی که مشکوک به آلوده شدن در دوران بارداری هستند و یا دچار نقایص مادرزادی می‌شوند، که متخصص سلامت مشکوک می‌شود که ممکن است به‌علت عفونت سرخجه باشد.
دو نوع آنتی‌بادی سرخجه وجود دارد که آزمایشات آزمایشگاهی می توانند IgM و IgG را شناسایی کنند:
- اولین نوع در خون بعد از ابتلا، آنتی‌بادی سرخجه IgM است. سطح این پروتئین افزایش می‌یابد و حدود 7 تا 10 روز پس از عفونت به اوج خود می‌رسد و سپس در چند هفته بعد، به‌جز در نوزاد تازه متولد شده، که ممکن است چند ماه تا یک سال تشخیص داده شود، از بین می‌رود.
- بروز آنتی‌بادی سرخجه IgG کمی بیشتر از IgM طول می‌کشد، اما هنگامی که ظاهر می‌شود، در جریان خون برای تمام عمر باقی می‌ماند و در برابر عفونت مجدد محافظت می‌کند. حضور آنتی‌بادی‌های سرخجه IgM در خون نشان‌دهنده عفونت اخیر است در حالی‌که وجود آنتی‌بادی‌های IgG ممکن است عفونت سرخجه اخیر یا گذشته را نشان دهد یا نشان می‌دهد که واکسن سرخجه (واکسن سرخک، اوریون، سرخجه) داده شده است و مصونیت کافی ایجاد کرده است.
آزمایش سرخجه IgM آزمایش استاندارد تشخیص سریع آزمایشگاهی سرخجه است. تشخیص افزایش سرخجه IgG در نمونه‌های خون جمع‌آوری شده هنگامی که فرد به‌شدت بیمار است و پس از آن که فرد شروع به بهبود می‌کند (مرحله بهبودی) می‌تواند برای تأیید عفونت استفاده شود. آزمایشات آنتی‌بادی در بین آزمایشگاه‌ها متفاوت است و اداره سلامت کشور می‌تواند خدمات آزمایشگاهی و تست‌های مورد نظر را هدایت کند.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده می‌شود؟
تست سرخجه IgG زمانی که زنی باردار است و یا در حال برنامه‌ریزی برای باردار شدن است تجویز می‌شود. در زمانی که بررسی ایمنی در برابر سرخجه مورد نیاز است، تجویز می‌شود. آزمایشات IgM و IgG سرخجه ممکن است در زمانی‌که زن باردار علائم و نشانه‌های را نشان می‌دهد که ممکن است نشان‌دهنده عفونت سرخجه باشد، انجام می‌گیرد.
برخی علائم و نشانه‌ها عبارتند از:
- تب خفیف
- بثورات صورتی که روی صورت شروع می‌شود و سپس به پایین بدن و سپس پاها و بازوها گسترش می‌یابد؛ هنگامی‌که شروع به گسترش به بدن می‌کند، بثورات ممکن است از صورت ناپدید شوند.
- آلودگی یا آبریزش بینی
- چشم‌های قرمز یا ملتهب
- درد مفاصل
- تورم غدد لنفاوی
از آنجایی که بسیاری از شرایط می‌تواند علائم مشابهی ایجاد کند، پزشک باید آزمایشات را برای تأیید تشخیص انجام دهد.
آزمایشات IgM و IgG ممکن است برای نوزادانی تجویز شود که از مادر مبتلا به عفونت سرخجه در طول بارداری و یا هنگامی که نوزاد با نقائص هنگام تولد متولد می‌شوند مانند کم‌شنوایی، نقص قلبی یا لنز تیره چشم (آب مروارید) می‌تواند به‌دلیل سندرم مادرزادی سرخچه (CRS) باشد.
از آنجایی که بروز آنتی‌بادی‌های سرخجه کمی زمان می‌برد، بعد از 5 روز شروع بیماری (IgM) و 7 تا 21 روز پس از اولین نمونه (IgG) برای تشخیص سطح آنتی‌بادی آزمایش تکرار می‌شود (زمانی‌که در ابتدا وجود نداشت) و تعیین اینکه آیا در طول زمان افزایش یا کاهش می‌یابد یا خیر.
این آزمایش ممکن است از یک کارمند مراکز بهداشتی یا فردی که کالج را آغاز کرده است، درخواست شود و همچنان بخشی از آزمایش خون مورد نیاز برای اخذ مجوز ازدواج برای زنان در برخی از ایالت‌ها است.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر می‌شود؟
بزرگسال یا کودک
در بزرگسال یا کودک، عدم وجود آنتی‌بادی‌های سرخجه IgG بدان معنی است که فرد احتمالا به ویروس سرخجه مبتلا نشده یا واکسینه نشده است و در برابر آن محافظت نشده است.
حضور آنتی‌بادی IgG، اما نه آنتی‌بادی IgM، نشان‌دهنده سابقه تماس با ویروس یا واکسیناسیون گذشته است و نشان می‌دهد که فرد مورد آزمایش باید به ویروس سرخجه مصون باشد.
حضور آنتی‌بادی IgM با آنتی‌بادی‌های IgG یا بدون آنها در کودک یا بزرگسال نشان‌دهنده عفونت اخیر ویروس سرخجه است.
نوزاد تازه متولد شده
وجود آنتی‌بادی‌های IgG، اما نه آنتی‌بادی IgM، در نوزادان بدان معنی است که آنتی‌بادی‌های IgG مادر به نوزاد در رحم منتقل می‌شوند و این آنتی‌بادی ممکن است نوزاد را از عفونت سرخجه محافظت کند، اگرچه باید تا سه ماهگی آنها را تا چهار تا هشت برابر کاهش دهد و در 6 تا 12 ماهگی ناپدید شود.
وجود آنتی‌بادی‌های IgM در نوزادان نشان می‌دهد که نوزاد در دوران بارداری آلوده شده است، زیرا آنتی‌بادی IgM مادر به نوزاد از طریق بند ناف انتقال نمی‌یابد.
جدول زیر خلاصه‌ای از نتایجی که ممکن است دیده شود:
سن IgM IgG تفسیر بزرگسال/ کودک مثبت مثبت یا منفی عفونت اخیر بزرگسال/ کودک مثبت عفونت قبلی یا واکسیناسیون، ایمنی نوزاد تازه متولد شده مثبت عفونت پس از زایمان یا مادرزادی اخیر نوزاد تازه متولد شده مثبت مادر در دوران بارداری، آنتی‌بادی‌ها را به نوزاد انتقال داده است؛ این ایمنی منفرد ممکن است تا 6-12 ماه ادامه یابد. همه‌ی سنین منفی منفی عدم آلودگی اخیر یا پیش از آن؛ مصونیت وجود ندارد؛ پاسخ ایمنی کم یا عدم پاسخ به‌علت سیستم ایمنی ضعیف از آنجائیکه میزان بروز سرخجه کم است، ممکن است فرد برای آزمایش آنتی‌بادی‌های IgM سرخجه به‌علت عفونت با ویروس‌های دیگر، آزمایش مثبت کاذب داشته باشد و یا اجزای تست با سایر پروتئین‌های بدن واکنش متقابل داشته باشند. برای تایید نتیجه IgM، پزشک ممکن است آزمایش IgG را برای ایجاد سطح پایه آنتی‌بادی تست کند و ممکن است آزمایش IgG را تکرار کند (آزمایش همراه با نمونه اول) در 7 تا 21 روز برای افزایش قابل‌توجهی در مقدار (تیتر) حاضر، نشان‌دهنده عفونت سرخجه اخیر است.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
علاوه بر آزمایش‌های آنتی‌بادی، شواهدی از عفونت سرخجه اخیر، کشت مثبت ویروسی برای سرخجه یا تشخیص ویروس سرخجه با آزمایش مواد ژنتیکی (RNA) ویروس سرخجه در نمونه مایع بدن مانند سواب گلو است. از آنجا که این روش‌ها پیچیده، وقت‌گیر و گران هستند، اکثر آزمایشگاه‌های تشخیصی این آزمایش را به یک آزمایش مرجع مانند مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ارجاع می‌دهند.
تعدادی از موارد سرخجه و سرخجه مادرزادی توسط CDC مورد بررسی قرار می‌گیرند تا اثر واکسن سرخجه را شناسایی و تشخیص هر گونه شیوع بیماری را بررسی کنند.
-
توصیه‌هایی برای واکسیناسیون سرخجه چیست؟
واکسن سرخجه در واکسن ترکیبی به نام MMR موجود است که برای سرخک، اوریون و سرخجه مطرح است. از آنجایی که همه این سه بیماری مشترک ویروسی هستند، درون یک واکسن قرار دارند. سرخک نیز به‌عنوان روبولا (سرخجه) شناخته شده است و از روبولا (سرخک آلمانی) متفاوت است. تمام کودکان باید دو دوز MMR را دریافت کنند، اولین دوز در 12-15 ماهگی و دوز دوم در 4-6 سالگی.
-
آیا زنان باردار برای سرخجه واکسینه می‌شوند؟واکسن سرخجه نباید به یک زن باردار داده شود و باید حداقل یک ماه پس از واکسیناسیون باردار شود.
-
آیا واکسن خطر دارد؟
این واکسن حاوی یک ویروس زنده است که تغییر یافته است، بنابراین یک واکنش آنتی‌بادی ایجاد می‌کند اما باعث ایجاد عفونت سرخجه نمی‌شود. بعضی از افراد ممکن است 2-3 هفته پس از واکسیناسیون بثوراتی داشته باشند و درد مفاصل، به‌ویژه دست‌ها و مچ دست. عوارض جانبی در کودکانی که واکسن را دریافت می‌کنند، به‌ندرت دیده می‌شود. افرادی که سیستم ایمنی سرکوبگر دارند، مانند افرادی که مبتلا به HIV / ایدز هستند و افرادی که مبتلا به سرطان هستند و تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند، قبل از تزریق واکسن سرخجه، باید با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی خود مشورت کنند.
-
چه‌قدر پس از قرار گرفتن در معرض ویروس علائم ظاهر می‌شود؟
نشانه‌ها همیشه قابل توجه نیستند، اما اگر ظاهر شوند، معمولا بثورات 12 تا 23 روز پس از تماس با فرد عفونی شروع می‌شود. فرد معمولا حدود یک هفته قبل از بروز بثورات قابل مشاهده و 1-2 هفته بعد از آن عفونی می‌شود. علائم در نوزاد تازه متولد شده مبتلا که در دوران بارداری آلوده شده، چند ماه باقی می‌ماند.
