Blood Culture کشت خون
هنگامی که علائم یا نشانه های سپتیسمی را دارید که ممکن است شامل تب و لرز، خستگی، تنگی نفس و یا افزایش ضربان قلب و یا بالا رفتن تعداد سلول های سفید خون باشد
دو نمونه خونی یا بیشتر از محل های خونگیری سیاهرگی جداگانه، معمولاً از ورید ها (سیاهرگ های) مختلف بازوهای شما گرفته می شوند
آمادگی خاصی لازم نیست
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
کشت های خونی برای تشخیص وجود باکتری ها یا قارچ ها در خون، برای شناسایی نوع موجود و هدایت درمان مورد استفاده قرار میگیرند. آزمایش برای شناسایی عفونت خونی (سپتیسمی) که میتواند منجر به سپسیس، یک عارضه جدی و مرگ آور شود، مورد استفاده است. افرادی که مشکوک به عفونت خونی هستند اغلب در بخش مراقبت ویژه درمان میشوند، از اینرو درمان اغلب در بیمارستان انجام می شود.
با وجود آنکه نمونه ها ممکن است برای تشخیص ویروس ها مورد استفاده قرار گیرند، این مقاله متمرکز بر استفاده از کشت های خونی برای تشخیص و شناسایی باکتری ها و قارچ ها است. محیط های کشت خون روتین، نمیتوانند باعث رشد ویروس ها شوند و از اینرو نمیتوانند تشخیص دهند آیا فرد دارای ویروس در خون خود می باشد (ویرمی).
سایر تست های مرتبط که ممکن است انجام گیرند شامل موارد زیر هستند:
- رنگ آمیزی گرم - یک آزمایش نسبتاً سریع که برای تشخیص و شناسایی نوع عمومی باکتری های موجود در سایر بخش های بدن، مانند ادرار یا خلط، مورداستفاده قرار میگیرد. رنگ آمیزی گرم مستقیم خون، برای تشخیص باکتری های موجود در جریان خون، بسیار غیرحساس است.
- تست حساسیت - دارویی (ضدمیکروب) را که ممکن است در درمان عفونت بسیار مؤثر باشد، تعیین میکند
برای تعیین اینکه آیا فرد دارای افزایش در تعداد سلول های سفید خون (یا در مواردی، کاهش تعداد سلول های سفید) بوده که نشاندهنده یک عفونت بالقوه است، اغلب شمارش کامل سلول های خون (CBC) بهمراه کشت یا پیش از آن درخواست می شود. گاهی اوقات آزمایشات دیگری نظیر یک پنل شیمی برای سنجش وضعیت سلامتی اندام های یک فرد، یا کشت ادرار، خلط یا مایع مغزی نخاعی (CSF) برای کمک به تعیین منبع عفونت اصلی، نیز انجام می شود. این بویژه در زمانی که فرد علائم مرتبط با عفونت مجاری ادراری، پنومونی یا مننژیت را دارد بسیار مؤثر است.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده می‌شود؟
وقتی فرد دارای علائم و نشانه های سپسیس است که حاکی از این است که باکتری ها، قارچ ها یا سایر محصولات جانبی سمی در حال آسیب زدن به بدن می باشند، پزشک ممکن است درخواست کشت خون دهد. فرد مبتلا به سپسیس ممکن است علائم زیر را داشته باشا:
- تب و لرز
- تهوع
- تنگی نفس، تپش قلب
- گیجی
- کاهش دفعات ادرار
با پیشرفت عفونت، نشانه های شدیدتری ممکن است ظاهر شوند، مانند:
- التهاب در کل بدن
- تشکیل تعداد زیادی از لخته های خونی کوچک در کوچکترین عروق خونی
- کاهش خطرناک فشار خون
- نارسایی یک یا چند اندام
هنگامی که فرد بتازگی عفونت تجربه کرده، اعمال جراحی انجام داده، تعویض پروتز دریچه قلب را انجام داده یا تحت درمان سرکوب کننده ایمنی است، این شخص در معرض ریسک بالایی از عفونت سیستمیک بوده و در صورتی که مشکوک به عفونت خونی باشد، کشت خونی مناسب می باشد. کشت خون در نوزادان و بچه های کوچک، که ممکن است یک عفونت داشته باشند اما علائم و نشانه های معمول سپسیس فهرست شده در بالا را نداشته باشند
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر می‌شود؟
دو یا تعداد بیشتری از کشت های مثبت برای گونه های یکسانی از باکتری ها یا قارچ ها، بدین معنی است که فرد مورد آزمایش احتمالاً توسط آن میکروب، مبتلا به عفونت خونی شده است. نتایج، معمولاً باکتری ها یا قارچ های خاص ایجاد کننده عفونت را شناسایی می کنند.
عفونت های خونی، جدی بوده و ضروری است که سریعاً، و معمولاً در بیمارستان درمان شوند. سپسیس، عارضه ای است که بویژه در افراد با سیستم های ایمنی ضعیف میتواند کشنده باشد. تا زمانیکه نتایج کشت خون یا تست های حساسیت آمده شوند، پزشکانی که مشکوک به سپسیس هستند ممکن است درمان بیماران را با تزریق درون وریدی آنتی بیوتیک های با طیف وسیع که در برابر دامنه ای گسترده از باکتری ها مؤثر هستند، آغاز کنند. با در دسترس قرار گرفتن نتایج، درمان ممکن است به یک عامل ضدمیکروبی که برای باکتری ها یا قارچ های تشخیص داده شده در کشت های خونی ، اختصاصی تر است تغییر یابد.
اگر یک مجموعه کشت خونی مثبت و یک مجموعه کشت دیگر منفی باشد، ممکن است بدین معنی باشد که یا عفونت رخ داده یا اینکه آلودگی از سمت پوست، موجود است. پیش از اقدام به تشخیص، معمولاً پزشک، وضعیت بالینی فرد و نوع باکتری ها یا قارچ های پیدا شده را مد نظر قرار خواهد داد. همچنین در این مورد ممکن است آزمایشات بیشتری نیز توضیه شوند.
گروه های کشت خون که پس از چندین روز نتیجه منفی داشته باشند (اغلب با عنوان "بدون رشد" گزارش می شوند)، به این معنی می باشد که احتمال اینکه فردی دارای عفونت خونی ایجاد شده با باکتری هایا قارچ ها باشد، پائین است. هرچند، اگر علائم ادامه یابند مانند تب که رفع نمی شود، شاید آزمایشات بیشتری لازم باشند. یک سری از دلایل که حتی با وجود منفی بودن کشت خون، علائم ممکن است هنوز رفع نشوند، بقرار زیر است:
- رشد برخی از میکروب ها در کشت مشکلتر می باشد و برای رشد و شناسایی پاتوژن، ممکن است کشت های خونی بیشتری انجام شوند
-
ویروس ها را نمیتوان با بطری های کشت خون طراحی شده برای رشد باکتری ها شناسایی کرد. اگر یک عفونت ویروسی بعنوان علت علائم فرد، محتمل باشد، پس لازم است که سایر تست های آزمایشگاهی انجام شوند. آزمایشاتی که درخواست میشوند بستگی به علائم بالینی فرد و نوع ویروسی که پزشک مشکوک به عفونت توسط آن است، درخواست می شوند.
نتایج از سایر آزمایشاتی که همراه با کشت های خون انجام می شوند ممکن است نشاندهنده سپسیس باشند حتی اگر کشت های خونی منفی باشند. برخی از اینها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- شمارش کامل سلول های خون (CBC). افرایش تعداد سلول های سفید خون (WBC) (یا در برخی از موارد، کاهش تعداد WBC) ممکن است نشاندهنده عفونت باشد.
- کمپلمان. سطوح C3 ممکن است افزایش پیدا کند.
- کشت ادرار یا کشت خلط، ممکن است مثبت باشد که نشاندهنده منبع احتمالی عفونت بوده که ممکن است به استخوان گسترش پیدا کرده باشد.
- آنالیز CSF ممکن است مشخص کننده منبع احتمالی عفونت باشد.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
بعلت اینکه سپسیس به این معنی است که باکتری ها و قارچ ها در سرتاسر بدن انتشار یافته اند، یک فرد مبتلا ممکن است علائم بیماری مختلفی را تجربه کند. از آنجائیکه سیستم ایمنی برای مبارزه با عفونت عمل میکند، بسیاری از عوامل را برای کشتن باکتری ها یا قارچ ها تولید می کند که آنها نیز میتوانند در فرد احساس بیماری و ناراحتی ایجاد کنند. سپتیسمی میتواند افت ناگهانی فشار خون (شوک)، افزایش ضربان قلب، و کاهش جریان خون به مغز، قلب و کلیه ها را، ایجاد کند. این عارضه همچنین می تواند بر فاکتورهای لخته شدن خون تأثیر گذاشته و منتهی به انعقاد درون عروقی منتشر (DIC) شده که میتواند باعث خونریزی عمومی گردد. باکتری های موجود در خون همچنین میتوانند به مفاصل گسترش پیدا کرده و باعث آرتریت سپتیک شوند.
نوآوری های جدیدی که بتازگی در آزمایشات کشت خون ظهور پیدا کرده اند، شامل پیشرفت هایی در روش های آزمایش بوده که در صورت مثبت بودن یک کشت، سریعاً میکروب های موجود در کشت را شناسایی می کنند.
تست های سریعی در دسترس هستند که میتوانند انواع مختلف باکتری هایی را که معمولاً بعنوان عامل عفونت های خونی شناخته شده اند، تشخیص دهند. اینها میتوانند انواعی مانند استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) که معمولاً درمان آنها مشکل می باشد و باکتری های میله ای گرم منفی مانند E.coli را که در دستگاه گوارش زندگی می کنند، شناسایی کنند. شناسایی سریع میتواند درمان با آنتی بیوتیک های مناسب را تسهیل نماید.
در حال حاضر تحقیقات توسط محققین پزشکی در زمینه توسعه آزمایشاتی که زمان تشخیص تا درمان مناسب را تسریع میکنند، در حال پیشرفت می باشند. این آزمایشات بوسیله تکنیک های زیر طراحی می شوند:
- شناسایی میکروب های پاتوژنیک شایع، مستقیماً از خون (بجای کشت خون یا همراه با آن)
- کمک به رد سپسیس با تمایز بین التهاب همراه با عفونت و التهاب بدون عفونت
- تعیین سریعتر حساسیت های آنتی بیوتیکی (درمان آنتی بیوتیکی مناسب)
-
چرا ممکن است آمادگی نتایج کشت های خونی طول بکشد؟
پیش از اینکه باکتری ها یا قارچ ها قابل تشخیص و شناسایی شوند، باید به تعداد زیادی در محیط های تغذیه ای رشد کنند. معمولاً این اتفاق در طول چندین روز می افتد اما در برخی موارد و در مورد برخی از میکروب ها، ممکن است مدت زمان بیشتری بطول بینجامد. بعلاوه، برخی از میکروب ها با تعداد بسیار کمی در خون موجود می باشند. اینها به زمان کافی برای تکثیر و رشد تا مقادیر قابل تشخیص، نیاز دارند.
-
پس از اینکه کشت های خون اولیه انجام شدند، پزشک درخواست برای کشت های بیشتر خونی را داد. به چه علت؟
برای دانستن اینکه آیا باکتری های موجود در کشت در جریان خون باقی مانده اند (پاتوژن های حقیقی)، کشت های بیشتری ممکن است صورت گیرند. اگر آنها در کشت های بعدی یا دنبال کننده، موجود نباشند پس ممکن است که باکتری های موجود بر روی پوست، کشت های اولیه را آلوده کرده باشند. همچنین در صورتیکه شما به نشان دادن علائم سپسیس ادامه داده اما هیچ میکروبی از کشت های اولیه، جمع آوری نگردد ممکن است کشت های خونی بیشتری انجام گیرند.
-
چه درمانی برای سپسیس توصیه می شود؟
از آنجائیکه سپسیس یک عارضه جدی است، درمان، بدون انتظار برای نتایج کشت های خونی آغاز می گردد. این درمان ممکن است در بخش اورژانس بیمارستان (ER) آغاز شده و اغلب در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، ادامه یافته و فرد، مورد نظارت قرار میگیرد. آنتی بیوتیک های با طیف گسترده به صورت درون وریدی (IV) داده می شوند. با مشخص شدن نوع دقیق باکتری های ایجاد کننده سپسیس و انجام تست حساسیت آنتی بیوتیکی، درمان دارویی ممکن است تغییر یابد. مایعات درون وریدی برای کمک به بهبود و تثبیت فشار خون به بیمار داده می شوند. گاهی اوقات داروهایی برای انقباض عروق و افزایش فشار خون داده می شوند. برای دانستن جزئیات بیشتر، مقاله سپسیس را ببینید.
