کمک به تعیین ریسک افزایش بیماری قلبی و بررسی تغییرات در شیوه زندگی به منظور کاهش چربی و درمانهای دارویی، کمک به تعیین دقیق سطح کلسترول لیپوپروتئین با حجم پایین (LDL-C) در زمان عدم مصرف مواد غذایی.
کمک به تعیین ریسک افزایش بیماری قلبی و بررسی تغییرات در شیوه زندگی به منظور کاهش چربی و درمانهای دارویی، کمک به تعیین دقیق سطح کلسترول لیپوپروتئین با حجم پایین (LDL-C) در زمان عدم مصرف مواد غذایی.
در صورت افزایش عمده تری گلیسیرید ها (بعنوان یک آزمایش منضم به پروفایل چربی)، در فواصل زمانی مشخص برای بررسی تلاش جهت کاهش سطوح LDL.
نمونه خونی بدست آمده از سیاهرگ بازو.
هیچ موردی نیاز نیست، با اینحال ممکن است متخصص درمان از شما بخواهد که مواد غذایی مصرف نکنید.
مقادیر کلسترول لیپوپروتئین با حجم پایین (LDL-C) عموما برای ارزیابی خطر بیماری قلبی و نیز پیگیری پاسخ به درمان به منظور کاهش کلسترول مورد استفاده قرار می گیرند. یک پروفایل چربی استاندارد متشکل از مقادیر برآوردشده برای کل مقدار کلسترول، کلسترول لیپوپروتئین با حجم بالا (HDL-C) و تری گلیسیریدها می باشد. با استفاده از یک معادله ریاضی می توان مقدار کلسترول موجود در لیپوپروتئین با حجم پایین را از سه مقدار محاسبه شده تعیین کرد. مقدار محاسبه شده برای LDL-C عموما بعنوان بخشی از پروفایل چربی گزارش شده است. وقتی که سطح تری گلیسیریدها افزایش می یابد، این معادله اعتبار ندارد. در این وضعیت، تنها راه برای تعیین دقیق LDL-C محاسبه آن بطور مستقیم است.
تری گلیسیرید بیشتر ممکن است بدلیل اختلال سوخت و ساز تاثیرگذار بر چربی ها باشد. با اینحال، هر شخصی ممکن است بعد از خوردن غذا، تری گلیسیرید بالایی داشته باشد. در هر شرایط، آزمایش مستقیم LDL-C میتواند مقادیر LDL را در خون تعیین نماید.
آزمایش LDL-C مستقیم زمانی درخواست می شود که محاسبه کلسترول LDL بدلیل افزایش عمده سطح تری گلیسیرید در فرد دقیق نباشد. این آزمایش ممکن است توسط پزشک و در زمانیکه نتایج آزمایش قبلی تری گلیسیرید بالایی را گزارش داده باشد، درخواست شود. در برخی آزمایشگاهها، این آزمایش در زمانیکه سطوح تری گلیسیرید بالا باشد بصورت خودکار اجرا می شود. این آزمایش موجب صرفه جویی در زمان پزشک و نیز عدم نیاز برای بدست آوردن نمونه خونی دیگر از بیمار شده و زمان ارائه نتیجه آزمایش را نیز تسریع می نماید.
سطوح افزایش یافته LDL که با آزمایش
مستقیم LDL-C محاسبه می شود، نشانگر ریسک بیشتر توسعه
بیماری قلبی است. کاهش سطوح حاکی از پاسخ به تغییرات شیوه زندگی به
منظور کاهش چربی و یا درمانهای دارویی بوده و نشانگر خطر روبه کاهش
بیماری قلبی است.
سطوح پایین LDL عموما موجب نگرانی نبوده و مورد بررسی قرار نمی گیرد.
این مورد را می توان در افراد مبتلا به کمبود لیپوپروتئین (ارثی) و
افراد مبتلا به
پرکاری تیروئید، عفونت و
التهاب مشاهده کرد.
زمانیکه سطوح تری گلیسیرید نرمال باشد، مقادیر برآورد شده LDL-C تا حدودی از دقت آزمایش مستقیم LDL-C برخوردار خواهد بود. این آزمایش را می توان زمانیکه یک پروفایل چربی اجرا شده، بدون هزینه اضافی انجام داد.
خیر، LDL و دیگر مولکولهای لیپوپروتئین دارای اندازه و حجم متفاوتی هستند. بیماران با مولکولهای کوچک و حجیم LDL نسبت به افراد دارای LDL بزرگتر با ریسک بیشتری برای آترواسکلروزیس مواجه اند. با اینکه می توان مولکولهای لیپوپروتئین را از نظر حجم و اندازه و شارژ الکتریکی از هم تفکیک کرد، اما سودمندی اطلاعات کلینیکی درباره توزیع اندازه آنها مبهم است.