آزمایش گیرنده هورمون تعیین می کند که آیا یک تومور سرطان پستان برای گیرنده های استروژن و پروژسترون مثبت می باشد که به هدایت درمان و تعیین پیش آگاهی کمک می کند.
Estrogen/Progesterone Receptor Status
وضعیت گیرنده استروژن\پروژسترون
هنگامی که مبتلا به سرطان پستان مهاجم بوده یا زمانی که سرطان شما عود کرده است
شاید پزشک از شما بخواهد که برای مدت زمانی پیش از جمع آوری نمونه، مصرف هورمون را قطع نمائید.
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
بر اساس توصیه دستورالعمل های منتشر شده توسط انجمن سرطان شناسی بالینی (ASCO) و کالج آسیب شناسان آمریکا (CAP) در سال 2010، آزمایشات وضعیت گیرنده هورمون استروژن و پروژسترون (ER و PR)، تست های استاندارد برای تمام سرطان های پستان مهاجم و برای سرطان های عود کننده می باشند. وضعیت گیرنده هورمون برای پیش بینی عاقبت سرطان یک فرد (بعنوان یک مارکر پیش آگاهی) و برای تعیین اینکه آیا هورمون درمانی یک درمان مؤثر می باشد یا نه، مورد استفاده قرار می گیرد.
افرادی که دارای تومورهای ER و PR مثبت هستند، پیش آگاهی بهتری برای بقای بدون بیماری و بقای کلی نسبت به افراد دارای تومورهای ER یا PR منفی دارند. آنها با احتمال بالاتری به درمان های درون ریز (endocrine) مانند درمان ضد هورمون با تاموکسیفن پاسخ می دهند.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
آزمایش وضعیت گیرنده هورمون زمانی که فرد مبتلا به سرطان پستان مهاجم تشخیص داده شده است، بعنوان بخشی از یک آزمایش تشخیصی اولیه توصیه می گردد. معمولاً، این آزمایش بر سرطان پستانی که پس از درمان موفق عود کرده است نیز انجام می گیرد. بیمارانی که سرطان پستان غیر مهاجم (کارسینوم مجرایی در جا، DCIS) دارند، ممکن است درباره این گزینه با پزشک خود مشورت کرده و تصمیم بگیرند که بعنوان بخشی از آزمایشات تشخیصی، این تست را انجام بدهند.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
بطور کلی، اگر سرطان یک فرد ER و PR مثبت باشد، دارای پیش آگاهی بهتری نسبت به میانگین بوده و احتمالاً به درمان درون ریز مانند تاموکسیفن پاسخ دهند. هر چه گیرنده های بیشتری موجود بوده و هر چه واکنش آنها شدیدتر باشد، با احتمال بیشتری پاسخ می دهند.
اگر سرطان فرد ER منفی اما PR مثبت یا ER مثبت اما PR منفی باشد، هنوز ممکن است که بیمار از درمان اندوکرین منفعت ببرد اما ممکن است پاسخ به درمان ضعیف تر باشد.
اگر سرطان هم ER منفی و PR منفی باشد، احتمالاً درمان درون ریز برای فرد مؤثر نخواهد بود.
پاسخ یک فرد به درمان درون ریز (اندوکرین) بستگی به عوامل مختلفی دارد، اما میزان پاسخ معمول شامل موارد زیر است:
- ER مثبت، PR مثبت: 75 تا 80%
- ER مثبت، PR منفی: 40 تا 50%
- ER منفی، PR مثبت: 25 تا 30%
- ER منفی، PR منفی: 10% یا کمتر
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
آزمایش HER2/neu ممکن است همزمان با تست وضعیت گیرنده هورمون انجام گیرد. بیماری که وضعیت گیرنده استروژن مثبت و یا پروژسترون مثبت دارد، اگر HER2/neu مثبت نیز باشد، ممکن است واکنش کمتری به درمان درون ریز نشان دهد.
آزمایش وضعیت گیرنده هورمون در هر آزمایشگاهی در دسترس نیست. انجام این آزمایش به تجریه و آموزش تخصصی نیاز دارد. پزشک احتمالاً نمونه بیمار را به یک آزمایشگاه مرجع فرستاده و ممکن است روزها تا هفته ها پیش از آماده شدن نتایج طول بکشد.
مقدار کمی از بافت سرطانی برای انجام تست وضعیت گیرنده هورمون لازم است. اگر نمونه کافی در دسترس نباشد، پزشک ممکن است به جهت گسترش گزینه های درمانی، فرض را بر این قرار دهد که سرطان بیمار ER و PR مثبت است.
-
آیا میتوان از آزمایش خون برای بررسی وضعیت گیرنده هورمون استفاده نمود؟
در حال حاضر، خیر. سلول های سرطانی، گیرنده ها را آزاد نمی سازند، از اینرو در خون قابل شناسایی نیستند. اینها باید در خود بافت سرطانی ارزیابی شوند. هرچند، تحقیقات در حال پیشرفت بوده و فنآوری های جدیدی در حال تکامل می باشند.
-
آیا این آزمایش بر مردان نیز انجام می شود؟
بله. مردان به اندازه زنان، مبتلا به سرطان پستان نمی شوند اما برای آنها نیز اتفاق افتاده و سرطان آنها ممکن است ER یا PR مثبت نیز باشد.