برای تشخیص عفونت با HTLV-I یا HTLV-II از آزمایش ویروس T لنفوتروپیک انسان (HTLV) استفاده می‌شود. وقتی ویروس وارد بدن می‌شود، ترجیحا لنفوسیت‌های T را آلوده می‌کند. بدن سیستم ایمنی بدن در پاسخ با تولید آنتی‌بادی که هدف این ویروس است. اکثر افراد مبتلا به بیماری آلزایمر یک بیماری فعال را ایجاد نمی‌کنند، اما تعداد کمی از آنها یک بیماری مرتبط با اختلال سلول‌های T را ایجاد می‌کنند.

 تست HTLV می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد:

• در افرادی که دارای عوامل خطر ابتلا به HTLV هستند (مانند زندگی در بخش هایی از جهان که عفونت HTLV شایع‌تر است، دارای یک شریک جنسی است که از یکی از این مناطق آمده است، داشتن شرکای جنسی متعدد، مصرف‌کننده مواد مخدر IV ، بومی آمریکایی هندی یا داشتن تاریخچه تزریق خون)، ممکن است تست برای نتایج غیرطبیعی از شمارش کامل خون (CBC) و افتراق WBC مانند افزایش تعداد لنفوسیت‌های نابالغ و یا غیرطبیعی استفاده شود.
• برای تشخیص علت اختلال مربوط به سلول T، اگر شخص دارای نشانه‌های مرتبط با پاراپارزی اسپاستیک میلوپاتی (HAM / TSP) همراه با HTLV-I باشد، به‌ویژه اگر شخص دارای عوامل خطر مرتبط با این بیماری باشد. در برخی موارد، مایع مغزی نخاعی (CSF) ممکن است برای HTLV مورد آزمایش قرار گیرد.
• برای تعیین منبع عفونت شخص مبتلا از آنجائیکه HTLV می‌تواند در دوران بارداری از مادر به نوزاد منتقل شود، مادر کودک مبتلا ممکن است برای HTLV-I یا HTLV-II مورد آزمایش قرار گیرد تا تعیین شود آیا وی منبع احتمالی عفونت کودک است. به‌همین ترتیب، شریک جنسی شخص مبتلا ممکن است آزمایش شود.

 دو نوع آزمایش HTLV در دسترس هستند، آنتی‌بادی و آزمایش مولکولی:

• به‌طور معمول، روش تست EIA (آنزیم ایمونوسی) برای شناسایی آنتی‌بادی‌های HTLV-I و HTLV-II در خون استفاده می‌شود. اگر آزمایش اولیه مثبت باشد، روش دیگری مانند وسترن بلات برای تایید کشف و کمک به تمایز بین HTLV-I و HTLV-II انجام می‌شود.
• در مواردی که HTLV-I و HTLV-II قابل تشخیص نیستند، آزمایش مولکولی (روش واکنش زنجیره‌ای پلیمریزاسیون، PCR) که ماده ژنتیکی ویروس را تشخیص می‌دهد، ممکن است انجام شود.

در ایالات متحده، همه‌ی خون اهدا شده از نظر HTLV غربال می‌شود. اگر آزمایش شخص اهدا کننده‌ی خون برای HTLV-I / II مثبت باشد، ممکن است آزمایش تاییدی برای تعیین اینکه آیا نتیجه اولیه غربالگری مثبت کاذب است یا ابتلای شخص اهدا کننده به عفونت HTLV-I / II انجام شود.

علائم و نشانه‌های لوسمی یا لنفوم لنفوسیتی سلول T بالغ ممکن است عبارتند از:

• تب
• عرق شبانه
• خستگی
• لنفوسیت‌های نابالغ غیرطبیعی و تعداد افزایش یافته
• غدد لنفاوی بزرگ

 علائم میلوپاتی همراه با HTLV-I / پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری (HAM / TSP) شامل:

•  ضعف در اندام تحتانی
•  انقباضات و اسپاسم عضلات
•  درد پایین کمر
•  گرفتگی ماهیچه
•  اختلال عملکرد جنسی، ادرار و روده

 تست ممکن است انجام شود بر روی:

•  مادر زمانی که کودکش به عفونت HTLV تشخیص داده شده است
•  شریک(های) جنسی افراد زمانی که شخص به عفونت HTLV تشخیص داده شده است
•  شخصی که گفته شده است که خون شخص اهدا کننده به وی برای HTLV-I / II مثبت بوده است
• شخص زمانی‌که دارای عوامل خطر و علائمی است که متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشکوک است با عفونت HTLV مرتبط باشند، از جمله یووئیت، درماتیت یا آرتریت

تست HTLV معمولا به‌صورت مرحله‌ای انجام می‌شود و معمولا بسته به نتایج شامل آزمایش اولیه و آزمایش تاییدی می‌شود.

اگر آزمایش HTLV اولیه منفی باشد، بعید است که شخص مبتلا به عفونت HTLV باشد و علائم شخص به علت علت دیگری باشد. به‌طور معمول، آزمایش های بیشتری لازم نیست.

اگر شخص دارای آنتی‌بادی‌های HTLV-I یا HTLV-II در هر دو آزمایش اولیه و تاییدکننده باشد، احتمال دارد که شخص مبتلا به عفونت HTLV باشد. اگر شخص دارای علائم مرتبط با یک وضعیت مرتبط با HTLV نیز باشد، احتمال دارد این عفونت عامل اصلی باشد.
 

شخصی با نتایج مثبت اولیه و تاییدکننده، اما بدون علائم، احتمال دارد عفونت داشته باشد؛ مانند کسی که آزمایش شده است، زیرا مادر فرزند مبتلا شده یا شریک جنسی شخص مبتلا است، یا کسی که خون اهدا شده به وی مثبت بوده و آزمایش تایید کننده نیز مثبت است. با این‌حال، در اکثریت قریب به اتفاق، شخص هرگز بیماری را توسعه نخواهد داد. اما این افراد می‌توانند عفونت را به دیگران منتقل کنند و باید اقدامات احتیاطی لازم را اتخاذ کنند (سوالات رایج شماره 3 را ببینید).

کسانی که دارای آزمایش HTLV-I / II اولیه و یک آزمایش تاییدی منفی هستند احتمالا مثبت کاذب هستند و عفونت HTLV ندارند. افرادی که نتایج آزمایش تاییدیه نامشخص دارند، باید چندین هفته آزمایش شوند تا تعیین شود که آیا آنتی‌بادی‌ها ایجاد شده‌اند یا خیر. اگر تست تأیید منفی یا هنوز نامعلوم باشد، بعید است که شخص مبتلا به عفونت HTLV باشد.

آزمایش مولکولی مثبت HTLV-I / II نشان می‌دهد که شخص مورد آزمایش دارای عفونت HTLV-I یا HTLV-II است. اگر نتیجه مولکولی منفی باشد، احتمال ابتلای شخص به آن کمتر می‌شود، اما نمی‌توان آن را رد کرد زیرا مقدار ویروس در خون ممکن است در زمان آزمایش برای تشخیص بسیار کم باشد.

جدول زیر خلاصه‌ای از نتایج معمولی است که ممکن است با آزمایش HTLV دیده شود:

ویروس‌های HTLV-I / II پس از عفونت در بدن غیرفعال می‌شوند (نهفته)، اما آنها هرگز کاملا ریشه‌کن نمی‌شوند. به‌همین علت، شخصی که آزمایش مثبتی داشته باشد، قادر نخواهد بود خون خود را اهدا کند.

 آنتی‌بادی HTLV-II ممکن است نتیجه‌ای مثبت در تست آنتی‌بادی‌های HTLV-I (واکنش متقابل) نشان دهد. این بدان معنی است که حتی اگر شخصی واقعا عفونت HTLV-II داشته باشد، آزمایش اولیه ممکن است نتایج مثبت آزمایش HTLV-I را نشان دهد.

خیر. شیوع HTLV-I / II در ایالات متحده کم است و اکثر افرادی که آلوده شده‌اند هرگز بیمار نمی‌شوند، بنابراین لازم نیست. با این‌حال، از آنجا که ویروس‌ها می‌توانند از طریق انتقال خون و پیوند اعضای بدن از یک شخص به شخص دیگر منتقل شوند، همه‌ی خون‌های اهدا شده (از سال 1988) و تمام اعضای اهدایی مربوطه برای HTLV-I / II آزمایش می‌شوند.