تشخیص عفونت ناشی از انگل تریکوموناس واژینالیس که موجب بیماری مقاربتی (تریکومونیازیس) می شود.
Trichomonas Testing
زمانی که یک زن دارای علائم عفونت مثل ترشحات واژنی با بوی ناخوشایند، خارش اندام جنسی و یا درد در زمان ادرار باشد، یا زمانیکه یک مرد دارای خارش یا سوزش اندام جنسی، سوزش بعد از ادرار یا انزال و یا ترشحاتی از آلت تناسلی باشد
برای مردان یا زنان، قسمت اولیه از جریان ادرار (نمونه ادرار اولیه)؛ یا در زنان نمونه گیری از مایع و سلول های واژن یا سرویکس؛ یا در مردان نمونه گیری از مجاری ادرار از بخش مثانه تا خارج از بدن (مجرای ادرار)
نیاز نیست
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
این آزمایش برای تشخیص عفونت های مقاربتی ناشی از انگل تریکوموناس واژینالیس (تی. واژینالیس) استفاده می شود. ترشحات واژن (برای زنان) یا مجاری ادرار (برای مردان) با یکی از روش های زیر مورد آزمایش قرار می گیرند:
-آزمایش مولکولی، بررسی مستقیم DNA یا آزمایشات تکثیر نوکلئیک اسید (NAATs)- آزمایشات NAATs حساس ترین آزمایش برای تی. واژینالیس هستند و هم اکنون معیار اساسی برای تشخیص آن به شمار می روند. با برخی از آزمایشات NAATs، نمونه های جمع آوری شده برای آزمایش عفونت های سوزاک (gonorrhea) و کلامیدیا (chlamydial) را می توان برای آزمایش تی. واژینالیس نیز استفاده کرد. بسیاری از آزمایشات NAATs را می توان با هر دو مورد از نمونه های واژن و ادرار برای زنان استفاده نمود. برای مردان نیز فقط برخی از آنها مورد تایید قرار گرفته اند.
نمونه های زنان را می توان در طی بررسی معمول بیماری های زنان بدست آورد که شامل آزمایش لکه سرویکس (pap smear) می باشد. با این حال تی. واژینالیس یافت شده بطور اتفاقی در طی آزمایش لکه سرویکس در تشخیص بکار نمی رود زیرا نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب می تواند رخ دهد.
-Wet prep- نمونهه بر روی اسلاید قرار می گیرد و وجود انگل در آن با میکروسکوپ بررسی می گردد. این آزمایش بر روی ترشحاتی که به تازگی جمع آوری شده اند انجام شده و بدون استفاده از لکه های افزودنی دیگری زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. این آزمایش دارای حساسیت کمی بویژه برای نمونه های مردان است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) آزمایشات دیگری را بعد از این آزمایش (یعنی آزمایش مولکولی یا کشت) توصیه می کند و این زمانیست که تریکومونیازیس توسط این آزمایش تایید نشده باشد.
-کشت- این آزمایش کاملا حساس و اختصاصی است اما نیاز به 7 روز زمان برای رشد و شناسایی انگل ها می باشد.
-روش های دیگر-این روش ها شامل آزمایش آنتی بادی فلوئورسنت مستقیم (DFA) و آزمایشی است که آنتی ژن های تریکوموناس را شناسایی می کند. -
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
زمانی که شخصی دارای علائمی از بیماری باشد، پزشک می تواند آزمایش تی. واژینالیس را درخواست نماید. برای زنان، علائم می تواند شامل خارش واژن، سوزش یا ترشحات واژنی با بوی ناخوشایند باشد. برای مردان، علائمی مثل درد در هنگام ادرار یا تخلیه از مجاری ادرار وجود دارد. تشخیص تریکومونیازیس صرفا بر اساس علائم امکان پذیر نیست.
اگر شخصی دارای عفونت دیگری از بیماری های مقاربتی (STD) باشد، پزشک می تواند آزمایش تریکوموناس را نیز درخواست دهد. همچنین اگر نتایج حاکی از آن باشد که یک شخص دارای عفونت تی. واژینالیس است، ممکن است آن شخص را برای عفونت های کلامیدیا و سوزاک نیز مورد آزمایش قرار گیرد، زیرا این بیماری های مقاربتی معمولا با هم بروز می کنند.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می کند که زنان فعال از نظر جنسی که تحت آزمایش تریکومونیازیس قرار می گیرند، مجددا در طی 3 ماه بعد نیز آزمایش شوند، زیرا ممکن است عفونت مجددا از فرد درمان نشده به وی منتقل گردد. -
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
آزمایش مثبت نشانگر وجود عفونت تی. واژینالیس است که مستلزم یک دوره درمان با داروهای تجویزی می باشد. اگر شخصی آلوده به عفونت باشد، شریک جنسی آنها باید مورد آزمایش قرار گرفته و درمان شود.
آزمایش منفی هم بدین معنی است که هیچ عفونت تی. واژینالیس وجود ندارد و علائم بدلیل دیگر و هم اینکه انگل قابل تشخیص در نمونه مورد استفاده در آزمایش نبوده است. اگر تریکومونیازیس هنوز مورد تردید باشد، یک روش آزمایشی متفواتی را می توان برای تایید نتیجه استفاده کرد. -
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
فرد دارای عفونت در معرض خطر دیگر بیماری های مقاربتی است. التهاب اندام تناسلی که در تریکومونیازیس رخ می دهد می تواند یک زن را در برابر عفونت ایدز و نیز بیماری التهاب لگن مستعد به بیماری نماید.
تریکومونیازیس نوزاد که در موارد معدود رخ می دهد می تواند موجب عوارضی در وی شود.
آلودگی مدفوع می تواند نشانگر عامل غیر بیماری زا (پنتاتریکوموناس هومینیس که عموما به عنوان تریکوموناس هومینیس شناخته می شود) باشد که ممکن است از نظر ظاهر و در مشاهدات مستقیم با تی. واژینالیس اشتباه شود. وجود این عامل نیاز به درمان ندارد. -
آیا باید به شریک جنسی خود اطلاع دهم که مبتلا به تریکومونیازیس هستم؟بله، شما باید به شریک جنسی خود بگویید که تریکومونیازیس دارید تا اینکه او نیز مورد آزمایش قرار بگیرد و درمان شود.
-
چند روز طول می کشد تا نتایج مشخص شود؟
این بستگی به روش آزمایش مورد استفاده برای تشخیص عفونت دارد. اگر بررسی فیزیکی، پیشینه یا علائم حاکی از تریکومونیازیس باشد، پزشک شما احتمالا آزمایش wet prep را انجام می دهد و نمونه را زیر میکروسکوپ و برای تشخیص انگل بررسی خواهد کرد. یک آزمایش سریع دیگری نیز وجود دارد که می تواند آنتی ژن های تریکوموناس را در 10 دقیقه شناسایی کند.
با این حال، روش های دیگر که نیازمند ارسال به آزمایشگاه است، ممکن است مدت زمان بیشتری برای مشخص شدن نتایج طول بکشد. روش کشت نیز وجود دارد که شامل یک سیستم آزمایشی مشخص (pouch system) برای تشخیص تی. واژینالیس می باشد. نتایج این روش ممکن است در طی 24 تا 72 ساعت آماده شود. کشت مرسوم و سنتی نیز 7 روز به طول می انجامد در حالیکه برخی از روش های مولکولی نتایج را در کمتر از یک ساعت مشخص می نمایند. -
اگر عفونت به درستی درمان نشود، چه عوارضی ممکن است رخ دهد؟
عفونت تریکومونیازیس اگر درمان نشود یا اینکه به درستی و بطور کامل از بین نرود می تواند منحر به عفونتی شود که خطر بیماری التهاب لگن (PID) و نئوپلاسم سرویکس (منشا سرطان سرویکس) را در زنان افزایش دهد. زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس در معرض خطر بیشتری برای تولد نوزادان قبل از موعد یا با وزن تولد پایین هستند. مردان گاها فاقد علائم و نشانه ها هستند که این شرایط می تواند در آنها منجر به عفونت مزمن و عفونت مجدد شریک جنسی آنها شود. در مردان، عفونت می تواند منجر به التهاب مجاری ادرار و التهاب مزمن پروستات شود . در هر دوی مردان و زنان، تریکومونیازیس یک عامل ریسک برای ایدز و نیز مرتبط با شرایط ناباروری است.
-
چگونه می توان از تریکومونیازیس پیشگیری کرد؟
مطمئن ترین روش ها برای اجتناب از عفونت تریکومونیازیس یا هر گونه بیماری مقاربتی (STD) دیگر، پرهیز از فعالیتهای جنسی دهانی، واژنی و مقعدی یا انتخاب روابط تک همسری غیر آلوده به عفونت می باشد. افرادی که از نظر جنسی فعال هستند باید بطور مناسب و پیوسته از کاندوم استفاده کنند تا خطر عفونت تریکومونیازیس و دیگر بیماری های مقاربتی به حداقل برساند.
-
کجا باید آزمایش را انجام دهم؟
به صفحه وبسایت CDC بخش Get Tested مراجعه نمایید. شما می توانید کدپستی خود را وارد کنید و یک مرکز آزمایشگاهی را در منطقه خود پیدا کنید.
-
تریکومونیازیس چگونه درمان می شود؟
پزشک شما می تواند داروهایی را برای درمان تریکومونیازیس تجویز کند. شریک جنسی شما نیز باید درمان شود. شما باید 7 تا 10 روز بعد از اینکه خودتان و شریک جنسی تان تحت درمان قرار گرفته اید، از فعالیت جنسی پرهیز نمایید. اگر علائم شما دوباره بروز کرد، مجددا آزمایش دهید.
-
اگر درمان شوم، احتمال ابتلای مجدد به تریکومونیازیس وجود دارد؟
بله. حتی اگر دوره درمانی موجب مرتفع شدن عفونت شما شود، اگر در معرض آن قرار بگیرید مجددا آلوده به عفونت خواهید شد. در واقع، طبق گزارش مراکز پیشگیری و کنترل بیماری، در حدود 1 نفر از هر پنج نفر در طی 3 ماه بعد از درمان مجددا به عفونت آلوده می شوند.