برای کمک به تشخیص آسیب به کلیه و دنبال کردن اختلالات کلیوی؛ گاهی اوقات برای نظارت بر افرادی که در معرض کادمیوم قرار گرفته اند
Beta-2 Microglobulin Kidney Disease
بیماری کلیوی بتا-2 میکروگلوبولین
Beta-2 Microglobulin Kidney Disease
بیماری کلیوی بتا-2 میکروگلوبولین
اسامی دیگر
B2M
β2-Microglobulin
Thymotaxin
اسم متعارف
Beta2 Microglobulin, Serum or Urine
تاریخ آخرین بازبینیدر مورخه
تاریخ آخرین اصلاحدر مورخه
January 24, 2018.
Were you looking for Beta-2 Microglobulin Tumor Marker, ordered to detect and monitor certain blood cell cancers?
آزمایش در یک نگاه
علت انجام آزمایش؟
زمان انجام آزمایش؟
هنگامی که نشانه ها و علائمی دارید که مرتبط با نقص عملکرد کلیه می باشند؛ به صورت دوره ای اگر با کادمیوم سر‌وکار دارید
نمونه مورد نیاز
نمونه خون از بازوی شما به دست می آید؛ گاهی اوقات نمونه ادرار تصادفی یا نمونه ادرار 24 ساعته
آمادگی‌های لازم پیش از نمونه‌گیری
آمادگی خاصی لازم نیست
Accordion Title
سوالات رایج
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
در هنگامی که آسیب های مشخص فیزیکی رخ میدهند یا احتمال رخداد آنها وجود دارد، تست بتا-2 میکروگلوبولین (B2M) ممکن است برای تمایز بین اختلالات گلومرولی و توبولی کلیه استفاده شود. سطوح B2M همچنین بر اثر اختلالاتی که دربردارنده تغییر و تحول بیش از حد فعال سلولی بوده و زمانی که سیستم ایمنی فعال می شود، نیز افزایش می یابند. در صورت ابتلا به نارسایی کلیوی، این ازمایش درباره پیش آگاهی محتمل فرد و سلامت کلیه های او، اطلاعاتی را فراهم می کند. B2M در شرایط زیر اندازه گیری میگردد:
- در بیماری کلیوی، هر دوی آزمایشات خون و ادرار B2M ممکن است همراه با سایر تست های عملکرد کلیه مانند BUN، کراتینین و آلبومین ادرار (میکروآلبومین) برای ارزیابی آسیب یا بیماری کلیوی و برای تمایز بین اختلالاتی که بر گلومرول ها و توبول ها (لوله ها)ی کلیوی تأثیر می گذارند، درخواست گردد.
- برای نظارت بر بیماران مبتلا به مرحله نهایی بیماری کلیوی (ESRD)
- B2M مازاد میتواند در بیماران دیالیزی بلند مدت، در فاصله های بین مفاصل (سینوویتیس synovitis) تجمع کند؛ به این، آمیلوئیدیس مرتبط با دیالیز (DRA) گفته میشود. آزمایش B2M ممکن است برای کمک به ارزیابی یک فرد مبتلا به DRA مورد استفاده قرار گیرد.
- آزمایشات B2M ممکن است گاهی برای نظارت بر افرادی که پیوند کلیه انجام داده اند، برای تشخیص علائم اولیه رد پیوند درخواست شود.
- این ازمایش همچنین ممکن است برای نظارت بر افرادی که در معرض سطوح بالای کادمیوم و یا سایر فلزات سنگین مانند جیوه قرار گرفته اند که احتمالاً طی تماس شغلی روی داده باشد، درخواست گردد
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
زمانی که فرد علائم و نشانه های همراه با نقص عملکرد کلیه را نشان داده و پزشک قصد دارد که بین اختلالاتی که بر گلومرول ها و توبول های کلیه تأثیر می گذارند تمایز برقرار کند، هر دو آزمایش B2M خون و ادرار ممکن است درخواست گردند. برخی از علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تورم یا پف کردگی (ادم)، بویژه اطراف چشم یا در صورت، مچ ها یا قوزک پا
- ادرار کف آلود، خونی، صورتی یا قهوه ای رنگ
- وجود پروتئین در ادرار
- خستگی، ضعف
- تهوع
همچنین ممکن است که آزمایش ادرار به صورت دوره ای برای نظارت بر فردی که پیوند کلیه انجام داده است یا جهت نظارت بر افرادی که در معرض غلظت های بالای کادمیوم یا جیوه قرار گرفته اند، به جهت تشخیص اولیه نقص عملکرد کلیه، درخواست گردد.
افرادی که به مدت پنج سال یا بیشتر تحت عمل دیالیز بوده اند، ممکن است مبتلا به آمیلوئیدوزیس مرتبط با دیالیز (DRA) گردند که عارضه ای است که از تجمع B2M مازاد در خون و نهایتاً در استخوان، مفصل، تاندون (ساختار استئوآرتیکولار) و سایر بافت های بدن مانند قلب، ریه و دستگاه گوارش، ناشی می شود. این بیماری در ابتدا بوسیله بیوپسی بافت یا استخوان تشخیص داده می شود. سطوح B2M بعنوان بخشی از بررسی ها، علاوه بر مظالعات تصویربرداری انجام میگیرند.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
سطوح B2M در خون از مقادیر پائین تا چهار برابر پائین ترین حد، متغیر می باشند و این نرماال در نظر گرفته میشود. B2M ممکن است در خون قابل تشخیص نباشد.
افزایش سطوح B2M در خون و ادرار نشان میدهند که مشکلی وجود دارد اما برای یک بیماری یا عارضه خاص، تشخیص دهنده نیستند.
در فردی که علائم بیماری کلیوی را نشان میدهد، افزایش سطوح B2M در خون و سطوح پائین در ادرار نشان میدهند که این اختلال مرتبط با نقص عملکرد گلومرول ها می باشد. اگر B2M در خون پائین بوده و در ادرار بالا باشد، پس این احتمال هست که فرد دارای آسیب یا بیماری توبول کلیوی باشد. همچنین، سطوح B2M با ریسک بیماری قلبی عروقی (CVD) و با علت مرگ در بیماران کلیوی یا افراد تحت دیالیز ارتباط بالایی دارد.
در فردی که تحت دیالیز بلند مدت قرار گرفته است، افزایش در B2M، با آمیلوئیدوزیس مرتبط با دیالیز، ارتباط دارد.
افزایش در B2M ادرار در فردی که پیوند کلیه انجام داده است، ممکن است نشاندهنده رد زودرس پیوند کلیه باشد.
افزایش در فردی که در معرض سطوح بالای کادمیوم یا جیوه قرار گرفته است، ممکن است نشاندهنده نقص عملکرد کلیه باشد.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
شرایطی که همراه با افزایش میزان تولید یا تخریب سلول هستند، عفونت های شدید، عفونت های ویروسی مانند CMV (سایتومگالوویروس) و برخی از بیماری هایی که سیستم ایمنی را فعال می کنند، مانند عوارض التهابی و اختلالات خودایمنی، میتوانند باعث افزایش در سطوح بتا-2 میکروگلوبولین گردند، اما این آزمایش به صورت معمول برای نظارت بر این شرایط درخواست نمیگردد.
داروهایی مانند لیتیوم، سیکلوسپورین، سیسپلاتین، کاربوپلاتین، جنتامایسین، ایننترفرون-آلفا و آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی میتوانند غلظت های خونی و یا ادرار B2M را افزایش دهند.
افزایش B2M در خون و ادرار را میتوان در سرطان های خاص، از قبیل مالتیپل میلوما، لوسمی و لمفوم مشاهده کرد. وقتی که سیستم عصبی مرکزی درگیر باشد، افزایش B2M ممکن است در مایع مغزی نخاعی (مقاله تومورمارکر بتا-2 میکروگلوبولین را ببینید)، نیز پیدا شود. همچنین ممکن است B2M در عفونت ها و اختلالات مغزی-عروقی نیز مشاهده گردد. در موارد HIV، نشان داده شده که ارتباط معکوس بین B2M و لمفوسیت های T CD4+، علامتی از پیشرفت بیماری باشد.
B2M در بیماران مبتلا به بیماری سرخرگ محیطی، افزایش (PAD) افزایش پیدا می کند.
روش های جدید پزشکی هسته ای و مواد حاجب رادیوگرافی ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارند.
در افراد مبتلا به بیماری کلیوی که تحت دیالیز می روند، B2M میتواند زنجیره های پروتئینی طولانی تشکیل داده که ممکن است در مفاصل و بافت ها رسوب کرده و باعث سختی و درد گردند. این عارضه آمیلوئیدوزیس مرتبط با دیالیز نامیده می شود.
-
آیا پزشک میتواند این آزمایش را در مطب خود انجام دهد؟
خیر، این آزمایش نیاز به تجهیزات پیشرفته و آموزش دارد و در هر آزمایشگاهی قابل انجام نیست. خون یا ادرار شما ممکن است به یک آزمایشگاه مرجع فرستاده شود.
-
آماده شدن نتایج چقدر طول می کشد؟
این بستگی به آزمایشگاهی دارد که تست را انجام میدهد. از آنجائیکه نمونه شما به یک آزمایشگاه مرجع فرستاده می شود، ممکن است آماده شدن نتایج، چندین روز بطول بینجامد
-
آیا میتوانم بین تست های ادرار و خون B2M انتخاب کنم؟
در اغلب موارد، نمونه مورد آزمایش بر اساس دلیل که تست برای آن انجام می شود، انتخاب میگردد. ممکن است لازم باشد که یکی از تست های خون یا ادرار و یا هر دوی آنها با همدیگر انجام گیرند. در شرایط عصبی خاص، مایع مغزی نخاعی (CSF) نیز ممکن است مورد آزمایش قرار گیرد (مقاله آزمایش تومور مارکر بتا-2 میکروگلوبولین را ببینید). نتایج معمولاً قابل معاوضه نیستند.
-
اگر با افزایش سطوح B2M مواجه شوم، آیا به این معنی است که در معرض جیوه یا کادمیوم قرار گرفته ام؟
معمولاً خیر. این نتیجه به این معنی است که ممکن است در اوایل آسیب کلیوی باشید که بر توبول های کلیه شما تأثیر گذاشته است. اگر با کادمیوم یا جیوه کار می کنید یا مشکوک به تماس با آنها هستید، پزشک آزمایشات اختصاصی را برای بررسی کادمیوم یا جیوه در خون و یا ادرار شما درخواست خواهد داد (مقاله درباره فلزات سنگین را ببینید).
