برای نمایش یا تشخیص عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)
Herpes Testingآزمایش تبخال
آزمایش تبخال
اگر علائم عفونت با HSV را دارید، از قبیل تاول در ناحیه تناسلی یا علائم مننژیت ویروسی، اگر فاکتورهای خطر خاصی دارید
سواب یا خراشی از تاول یا زخم از ناحیهی عفونی یا یک نمونه خون از ورید بازو؛ برای مننژیت یا آنسفالیت نمونهای از مایع مغزی نخاعی
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایش ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) برای تشخیص عفونت فعال تبخال در افراد مبتلا به زخمهای تناسلی یا آنسفالیت استفاده میشود. همچنین برای نوزادانی که مشکوک به تبخال نوزادان هستند، یک بیماری نادر اما جدی است که در آن تبخال در هنگام تولد واژینال قرار دارد.
تست HSV همچنین برای شناسایی عفونت قبلی استفاده میشود. در افرادی که دارای علائم هستند، ممکن است تست برای تشخیص بین عفونت اولیه، عفونت فعال و عفونت مجدد استفاده شود.
تشخیص مستقیم ویروس
در افراد مبتلا به زخمهای فعال تناسلی، روشهای ترجیحی برای آزمایش ویروس، عبارتند از: کشت تبخال و آزمایش DNA برای (HSV). اگر آنسفالیت و یا تبخال نوزادان مشکوک باشند، تست PCR ترجیح داده میشود.
- کشت تبخال – نمونهای از مایع توسط سواب زخم باز گرفته و به سلولها منتقل میشود تا در آنجا ویروس رشد کند. زمانیکه ویروس شناسایی میشود، بهعنوان HSV-1 یا HSV-2 شناخته میشود، که ممکن است برای پیشآگهی مفید باشد. این آزمایش حساس و خاص است، اما دو یا چند روز برای تکمیل آن نیاز است. در صورت عدموجود ویروس فعال کافی در نمونه، نتیجه منفی کاذب بهدست میآید که زمانی رخ میدهد که ضایعه بیش از 48 ساعت پس از ظهور علائم کشت شود.
- HSV DNA PCR -این روش مواد ژنتیکی HSV را در نمونه بیمار از تاول، خون یا مایعات دیگر بدن مانند مایع نخاعی تشخیص میدهد. PCR میتواند ویروس و همچنین نوع ویروس هرپس (تبخال) را شناسایی کند. از آنجایی که این آزمایش حساسیت بیشتری نسبت به کشت دارد، در شرایطی که ویروس در تعداد کم (مانند آنسفالیت ویروسی) وجود دارد یا در صورت آسیب چند روزه مفید است.
آزمایش آنتیبادی
تست آنتیبادی HSV پروتئین ایمنی تولید شده توسط بدن در پاسخ به عفونت تبخال را شناسایی میکند. بدن دو نوع آنتیبادی تولید میکند. تولید آنتیبادی نوع IgM از چند روز پس از عفونت HSV اولیه (نخستین) شروع میشود و این آنتیبادیها ممکن است در عرض چند هفته در خون قابل تشخیص باشد. سپس آنتیبادی IgG پس از HSV IgM تولید میشود. سطح IgG چند هفته افزایش مییابد، بهآرامی کاهش مییابد، و سپس در خون تثبیت میشود. هنگامی که فردی مبتلا به HSV آلوده شود، به تولید مقادیر کمی از HSV IgG ادامه میدهد.
تست آنتیبادی HSV میتواند هر دو نوع ویروس (HSV-1 و HSV-2) را شناسایی کند و تستهایی وجود دارد که میتوانند آنتیبادیهای اولیه IgM و همچنین آنتیبادیهای IgG را که پس از ابتلا همیشه در بدن باقی میماند، شناسایی کنند.
آزمایشهای آنتیبادی HSV اگرچه بهاندازه PCR یا کشت حساس نیست، اگر نمونههای خون چندین هفته جداگانه (نمونههای حاد و بهگرا) جمعآوری شوند، برای تشخیص عفونت حاد HSV مورد استفاده قرار میگیرد. سطوح آنتیبادی IgG با HSV از نظر افزایش بررسی میشوند که نشاندهندهی عفونت فعلی است.
تست آنتیبادی همچنین برای بررسی برخی افراد، ازجمله افراد فعال جنسی، گیرندههای پیوند عضو و کسانی که مبتلا به عفونت HIV، عفونت سابق HSV ، استفاده میشود.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده (CDC) غربالگری هرپس را برای همهی افراد توصیه نمیکند. با اینحال، ممکن است در آزمایش افرادی که پرخطر هستند مفید باشد، مانند:
- افراد مبتلا به زخمهای تناسلی مجدد یا علائم غیرمعمول که نتایج منفی بر روی HSV PCR یا کشت دارند.
- افرادی که بهطور بالینی با تبخال تناسلی تشخیص داده شدهاند اما آزمایشهای آزمایشگاهی آن را تایید نکردهاند.
- افرادی که شریک جنسی مبتلا به تبخال تناسلی دارند.
- افرادی که برای سایر بیماریهای منتقله از راه جنسی (STDs) آزمایش میشوند، بهخصوص اگر دارای شرکای جنسی متعدد باشند.
- افراد مبتلا به عفونت HIV
- مردان همجنسگرا، که در معرض خطر ابتلا به عفونت HIV قرار دارند.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
ممکن است کشت تبخال (یا تست DNA HSV) در زمانی که فرد مبتلا به تومور مثانه (تاولچه) در اندام تناسلی است تجویز شود.
زمانیکه فرد علائم و نشانههای آنسفالیت داشته باشد که متخصص مراقبتهای بهداشتی مشکوک است که توسط ویروس ایجاد شده، تست HSV DNA ممکن است تجویز شود. نمونههایی از این علائم و نشانهها عبارتند از:
- تب
- سردرد شدید مداوم
- سفتی گردن
- حساسیت به نور
- تغییرات ذهنی
- رخوت
زمانی که زن باردار مبتلا به تبخال است تست HSV ممکن است بهطور مرتب انجام شود، زمانی که نوزاد علائم عفونت HSV را نشان میدهد، از جمله مننژیت یا ضایعات پوستی که میتواند بهعلت ویروس تبخال باشد، مادر و نوزاد ممکن است برای HSV مورد آزمایش قرار گیرند.
زمانی که فردی برای ابتلای به HSV قبلی بررسی میشود تست آنتیبادی HSV عمدتا تجویز میشود. هنگامیکه عفونت جاری مشکوک باشد، گاهی اوقات ممکن است تستهای آنتیبادیهای حاد و بهگرا HSV ممکن است تجویز شود.
در صورتیکه فرد مبتلا به STD دیگری و در معرض خطر عفونت است متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است تست آنتیبادی HSV را درخواست دهد. عوامل خطر عبارتند از داشتن شرکای جنسی متعدد، داشتن شریک جنسی مبتلا به تبخال، ابتلا به ویروس HIV و یا در معرض ابتلا به HIV، زیرا این فرد مردی همجنسگراست.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟تشخیص مستقیم ویروس
- کشت مثبت هرپس سیمپلکس یا آزمایش HSV DNA (PCR) از یک تاول متورم نشاندهندهی عفونت HSV-1 یا HSV-2 فعال است.
- نتیجه منفی کشت یا آزمایش PCR نشان میدهد که ویروس هرپس سیمپلکس شناسایی نشده است، اما قطعا وجود ویروس را رد نمیکند. نمونه ممکن است حاوی تعداد کمی از نسخههای ویروس قابل شناسایی باشد یا حاوی ویروس فعال تکراری نباشد. اگر شک به تبخال بالا باشد، آزمایش تکرار ممکن است انجام شود.
آزمایش آنتیبادی خون
- تست مثبت آنتیبادی HSV-1 یا HSV-2 IgM نشاندهندهی عفونت فعال یا اخیر است.
- آزمایش آنتیبادی مثبت HSV-1 یا HSV-2 IgG نشاندهندهی عفونت قبلی است.
- افزایش قابلتوجه آنتیبادیهای IgG آنزیم HSV که با مقایسه نتایج حاصل از نمونههای حاد و بهگرا کسب میشود نشاندهندهی عفونت فعال یا اخیر است.
- نتایج منفی آنتیبادی HSV به معنی آن است که بعید است که فرد در معرض HSV قرار داشته باشد یا اینکه بدن برای شروع تولید آنتیبادیهای HSV زمان نداشته باشد.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
جدیترین و یا تهدیدکنندهی حیات، عفونتهای HSV میتواند در نوزادانی اتفاق بیفتد که در طول تولد آلوده شدهاند و در افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف (نقص سیستم ایمنی) رخ دهد. ضایعات بیشتر و طولانیتر از افراد دارای سیستم ایمنی سالم هستند.
تبخال افراد را نسبت به عفونت HIV مستعدتر میکند. بههمین ترتیب، افراد مبتلا به ایدز را عفونیتر میکند. عفونت با HSV همچنین میتواند بار ویروسی HIV را افزایش دهد. عفونت HSV-2 یک عفونت فرصتطلبانه قابلتوجه در افراد آلوده به HIV است؛ تا 90 درصد از افراد مبتلا به ویروس HIV با ویروس HSV-2 آلوده میشوند.
-
چگونه میتوان از تبخال پیشگیری کرد؟
تبخال دهانی (زخم دهان، ضایعات پوستی در اندام غیرتناسلی) قابل پیشگیری نیست. ابتلای به آن در طول زندگی روزمره ممکن است رخ دهد.
قابل اطمینانترین راه جلوگیری از عفونت دستگاه تناسلی با تبخال و یا بیماریهای منتقله از راه جنسی (STD)، اجتناب از رابطه جنسی دهانی، واژن و مقعدی یا حفظ رابطهی طولانی مدت و یکپارچه با یک شریک بدون عفونت است. افرادی که از لحاظ جنسی فعال هستند، باید بهطور صحیح و مداوم از کاندوم استفاده کنند تا خطر ابتلا به تبخال و سایر بیماریهای منتقله از راه جنسی (STD)، را کاهش دهند.
-
آیا علاوه بر HSV-1 و HSV-2 نیز انواع دیگر ویروسهای تبخال وجود دارد؟
بله بیش از 25 ویروس در خانواده تبخال وجود دارد و حداقل 8 نوع آن انسان را آلوده میکند. این شامل انواع ویروس هرپس سیمپلکس 1 و 2 مورد بحث در این مقاله و نیز ویروس وسترلد زوستر (VZV, HHV-3) همراه با ویروس آبلهمرغان و زونا، ویروس اپستین بار (EBV, HHV-4) که موجب مننونوکلئوز عفونی، سیتومگالوویروس (CMV, HHV-5)، ویروس هرپس انسانی 6 (HHV-6) و ویروس هرپس انسانی 7 (HHV-7)، هر دو همراه با سرخجه در کودکان و ویروس هورمون انسانی 8 (HHV-8) که در تومورها در افراد مبتلا به سارکوم کاپوزی (KS) یافت شده است. KS عمدتا در افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف مانند افرادی که مبتلا به HIV / AIDS و پیوند عضو هستند، تأثیر میگذارد.
-
چه مدت طول می کشد تا نتایج حاصل شود؟
-
کجا میتوانم آزمایش کنم؟
برای پیدا کردن جایی که بیماریهای منتقله از راه جنسی را آزمایش کنید، از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده (CDC) سایت آزمایش کنید بازدید کنید. میتوانید کدپستی خود را وارد کنید و یک آزمایشگاه محلی پیدا کنید.
-
تبخال چگونه درمان میشود؟
تبخال درمان نمیشود، اما کنترل میشود. داروهایی در دسترس هستند که از تبخال جلوگیری و یا طول مدت شیوع تبخال را کوتاه میکند. دارویی وجود دارد که میتوانید بهمنظور پیشگیری از شیوع آن و یا کاهش خطر انتقال ویروس به دیگران روزانه مصرف کنید. در مورد انتخابهای خود با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی خود صحبت کنید.
-
آیا باید شریک جنسی خود را از ابتلا به تبخال مطلع کنم؟
بله، شما باید به شریک(های) جنسی خود بگویید که تبخال دارید تا بتوانید اقدامات پیشگیرانه در طول رابطه جنسی انجام دهید. آنها همچنین میتوانند آزمایش کنند.