Clostridium difficile and C. difficile Toxin Testing
زمانیکه شخص داری اسهال خفیف، متوسط یا شدید است که به مدت چند روز این وضعیت وجود دارد و به همراه درد شکم، کاهش اشتها و تب و در پی درمان آنتی بیوتیک رخ می دهد
یک نمونه مدفوع مایع تازه یا تغییر نیافته که تماسی با ادرار یا آب نداشته باشد
نیاز نیست
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایشات شناسایی Clostridium difficile و مواد سمی آن برای تشخیص اسهال و دیگر وضعیت ها و عوارض ناشی از C. difficile تولید کننده مواد سمی مورد استفاده قرار می گیرند. (برای اطلاعات بیشتر در مورد این باکتری ها به بخش هدف از انجام این آزمایش چیست؟ مراجعه کنید.) وضعیتهای ناشی از عفونت باکتریایی شامل کولیت شبه غشایی است که در آن بافت مرده، پروتئین و گلبول های سفید خون پوششی را بر روی سطح روده ملتهب، روده بزرگ مسموم و روده پاره شده ایجاد می کنند. آزمایش را می توان همچنین برای شناسایی عود بیماری درخواست داد.
برخی از آزمایشات برای تشخیص عفونت و تعیین اینکه آیا باکتری های مولد مواد سمی هستند، وجود دارند. بعضی از این آزمایشات حساسیت بالایی دارند اما برای تکمیل شدن آن چند روز زمان لازم است، در حالیکه آزمایشات دیگر سریع بوده اما حساسیت بالایی نداشته و اختصاصی نیستند. انجمن اپیدمیولوژی سلامت آمریکا (SHEA) و انجمن بیماری های عفونی آمریکا (IDSA) یک فرآیند آزمایش دو مرحله ای را پیشنهاد داده اند. این توصیه بخشی از اصول راهنمای سال 2010 بود که اخیرا در سال 2014 مورد بازبینی قرار گرفته است. این فرآیند دو مرحله ای شامل موارد زیر است:
-انجام یک غربالگری اولیه بر روی نمونه های مدفوع با استفاده از یک آزمایش برای C. difficile که دهیدروژناز گلوتامات (GDH) نامیده می شود. این آزمایش آنتی ژنی را شناسایی می کند که در مقادیر بالا توسط C. difficile از نوع مولد سمواد سمی و غیرمولد مواد سمی تولید شده است. این آزمایش کاملا حساس بوده اما مختص C. difficile مولد مواد سمی نیست. این آزمایش نشانگر وجود C. difficile غیرمولد مواد سمی خواهد بود.
-پیگیری نتایج غربالگری مثبت با یکی از موارد زیر برای تایید و شناسایی وجود مواد سمی:
-آزمایش سطح سمیت سلولی یک کشت بافت برای تشخیص مواد سمی C. difficile است. این آزمایشی است که تاثیرات سیتوتوکسین را بر روی رشد سلولی انسانها در محیط کشت بررسی می کند. این یک آزمایش حساس تر برای تشخیص مواد سمی است اما نتایج آن 24 تا 48 ساعت طول می کشد.
-کشت مدفوع مولد مواد سمی که نیازمند رشد باکتری ها در یک محیط کشت و در مرحله دوم، شناسایی وجود مواد سمی است، که یک آزمایش خیلی حساس برای C. difficile می باشد. این آزمایش هنوز هم به عنوان معیار اصلی و اساسی در نظر گرفته می شود. با این حال، 2 تا 3 روز تا مشخص شدن نتیجه آزمایش طول خواهد کشید. کشت باکتری مابین تثبیت C. difficile و رشد یا عفونت تفکیک ایجاد نمی کند. آزمایشات دیگری برای مواد سمی باید انجام شود.
-آزمایشات PCR روش های سریع و خیلی حساس برای تایید وجود ماد سمی C. difficile می باشد. با این حال، این روش ها پر هزینه هستند. برخی از آزمایشگاهها نمونه ها را با آزمایش GDH غربال می کنند و فقط نمونه های مثبت را با آزمایش مولکولی تایید می نمایند. همه آزمایشگاهها توانایی انجام آزمایش مولکولی را ندارند.
آزمایشات دیگر که می توانند مورد استفاده باشند، گاها در ترکیب با موارد مذکور شامل C. difficile ماده سمی B یا مواد سمی A و B و نیز آزمایش ایمنی آنزیم (EIA) می باشد. این آزمایشات بطور رایج توسط آزمایشگاهها مورد استفاده بوده و نتایج معمولا در طی 1 تا 4 ساعت مشخص می شود. با اینکه این آزمایشات سریع بوده و بطور گسترده در دسترس اند، اما ما می دانیم که آنها به حد کافی برای شناسایی بسیاری از عفونت ها حساس نیستند و در حدود 30 درصد از موارد را شناسایی نمی کنند. بنابراین این آزمایشات برای استفاده در سازمانهای حرفه ای توصیه نمی شود. -
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
آزمایش C. difficile را زمانی می توان درخواست داد که شخص بستری شده برای مدت بیش از سه روز دارای مدفوع آبکی مکرر، درد شکم، تب و یا تهوع در طی دوره آنتی بیوتیک یا بعد از آن و یا بعد از یک جراحی دستگاه گوارشی باشد. این آزمایش را می توان برای بیماران سرپایی و زمانی که شخص این علائم را در طی 6 تا 8 هفته بعد از مصرف آنتی بیوتیک، چند روز بعد از شیمی درمانی داشته یا زمانیکه شخص دارای اختلال مزمن دستگاه گوارشی باشد و پزشک در مورد تشدید وضعیت با عفونت C. difficile تردید داشته باشد. آزمایشات C. difficile را می توان برای کمک به تشخیص علت اسهال و زمانیکه هیچ علت عفونی یا غیرعفونی دیگر تشخیص داده نشود، درخواست می شود.
زمانیکه شخص به دلیل اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک داشته یا کولیت و علائم مجددا عود می کند، آزمایش C. difficile را می توان برای تایید وجود ماده سمی درخواست داد. آزمایش را نباید برای نظارت بر اثرگذاری درمان یا برای افراد فاقد علائم و نشانه ها درخواست داد. توقف علائم (متوقف شدن اسهال و شکل یافتن مدفوع) نشانگر درمان عفونت است. تکرار آزمایش برای C. difficile بعد از نتیجه مثبت توصیه نشده و هیچ اطلاعات مفید بالینی را ارائه نمی کند. آزمایشات مولکولی ممکن است برای چند هفته بعد از اینکه فرد درمان شده و فاقد علائمی باشد، مثبت باشد. -
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
اگر آزمایشات C.difficile و مواد سمی آن مثبت باشند، احتمالا اسهال و علائم مرتبط در فرد بدلیل وجود C.difficile مولد مواد سمی است.
نتیجه مثبت برای باکتری های C.difficile یا آنتی ژن C.difficile ولی آزمایش منفی C.difficile بدین معنی است که باکتری ها در دستگاه گوارشی موجود هستند اما سطوح قابل تشخیصی از مواد سمی را تولید نمی کنند.
آزمایشات منفی برای هر دوی باکتری ها و مواد سمی ممکن است بدین معنی باشد که اسهال و علائم دیگر بدلیل عاملی به غیر از C.difficile بوده است. از آنجاییکه ماده سمی در دمای اتاق و در طی دو ساعت تجزیه می شود، بنابراین نتیجه منفی می تواند نشانگر آن باشد که نمونه در زمان مناسب انتقال نیافته و نگهداری یا فرآوری نشده است. اگر نگرانی در این مورد وجود داشته باشد که نمونه مدفوع به طور مناسب جمع آوری و فرآوری نشده، نمونه دوم را می توان بعد از مشورت با آزمایشگاه ارائه کرد. -
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
اگر یک شخص دارای نتیجه مثبت در آزمایش C. difficile باشد، در اینصورت پزشک هر گونه آنتی بیوتیک مصرفی توسط شخص را متوقف خواهد کرد و درمان مناشبی از آنتی بیوتیک های مترونیدازول یا وانکومایسین را برای از بین بردن باکتری های C. difficile تجویز خواهد کرد. اخیرا، عمل پیوند یا انتقال مدفوع بعنوان درمان موثر برای افراد عفونت های عودکننده C. difficile مورد بررسی قرار گرفته است.
عمل جراحی آندوسکوپی را می توان برای تشخیص C. difficile روده ها انجام داد. یک متخصص می تواند روده را بررسی کند و از بافتهای آسیب دیده شبه غشایی که ممکن است وجود داشته باشد، نمونه برداری نماید. -
کدام وضعیت ها می تواند موجب بروز اسهال شود؟
اسهال می تواند بدلیل عفونت باکتریایی آسیب زا (در اثر Salmonella، Shgella، Campylobacter یا Escherichia coli)، یک عفونت ویروسی، عفونت انگلی، مسمومیت غذایی، داروهای خاص، بیماری های مرمن روده مثل سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، اختلال سوءجذب (مثل بیماری سلیاک) باشد. اسهال ممکن است در نتیجه استرس های روانی ایجاد شده یا وضعیت آن بدتر شود.
-
چرا باید نمونه مدفوع تازه باشد؟
برای آزمایش Clostridium difficile، نمونه باید تازه باشد زیرا ماده سمی موجود در یک تا دو ساعت تجزیه می شود و ممکن است موجب ایجاد نتیجه منفی کاذب گردد.
-
چرا در زمان اسهال ناشی از C.difficile نباید از داروهای بدون نسخه ضد اسهال استفاده کنم؟
داروی ضداسهال می تواند مسیر عبور مدفوع را از سیستم بدن کند تر سازد و زمان قرارگیری روده در برابر مواد سمی را افزایش داده و آسیب و التهاب بافت را افزایش دهد.
-
اگر یک بار به عفونت C. difficile مبتلا شوم، احتمال ابتلای مجدد به آن وجود دارد؟
بله، اگر علائم مجددا بعد از عفونت اولیه عود کنند، این شرایط در نتیجه رشد بیش از حد و تولید مواد سمی توسط همان عفونت قبلی بوده است. این وضعیت به این دلیل رخ می دهد که محیط طبیعی باکتریایی هنوز در دستگاه گوارشی مجددا تثبیت نشده است. شخصی که مبتلا به اسهال C. difficile باشد، ممکن است در معرض خطر توسعه یک عفونت جدید در دوره های آتی مصرف آنتی بیوتیک قرار بگیرد.
-
آیا برخی از آنتی بیوتیک ها احتمال بیشتری برای بروز اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک دارند؟
تقریبا هر آنتی بیوتیکی ممکن است منجر به اسهال شود زیرا این داروها جمعیت طبیعی باکتری های خوب را در روده تغییر می دهند. آنتی بیوتیک های دارای طیف گسترده که انواع مختلفی از باکتری ها را می کشند، به احتمال زیاد محیط طبیعی باکتری های روده را از بین می برند و موجب رشد C. difficile و تولید مواد سمی خواهند شد.