اسامی دیگر
Fluorescent Antinuclear Antibody آنتی بادی ضد هسته ای فلورسنت
FANA
Antinuclear Antibody Panel
Formal Name نام علمی
Antinuclear Antibody
تاریخ آخرین بازبینیدر مورخه
تاریخ آخرین اصلاحدر مورخه July 27, 2018.
آزمایش به اختصار
علت انجام آزمایش؟

برای تشخیص بیماری‌های خود ایمنی نظیر لوپوس، سندرم نود\ شوگرن 239S وسایر بیماری‌ها‌

زمان انجام آزمایش؟
وفتی پزشک معالج علائم بیماری های خودایمن را در مریض مشاهده نماید.
نمونه مورد نیاز؟
خون وریدی
آمادگی لازم برای انجام آزمایش؟ 

نیاز ندارد

هدف از آزمایش؟

آنتی‌بادی‌های ضد هسته ای (ANA) یک گروه از آنتی‌بادی‌هایی است که توسط  سیستم ایمنی بدن تولید می شوند، زمانی که به درستی نمی تواند بین "خودی" و "غیرخودی" تمایز برقرار کند. این آنتی بادی‌ها که به عنوان اتوآنتی‌بادی شناخته می‌شوند، به سلول‌های سالم  خودی آسیب می‌رسانند و باعث علائم و نشانه‌هایی مانند التهاب اعضاء و بافت، درد مفصل، عضلانی و خستگی می شوند. ANA به طور خاص مواد مورد نظر در هسته سلول را هدف قرار می‌دهد، از این رو با نام "ضد هسته‌ای" نامگذاری شده است. آزمون ANA وجود این اتوآنتی بادی ها را در خون نشان می دهد

وجود ANA ممکن است یک نشانگر فرایند خود ایمنی باشد و با چندین اختلالات خودایمنی همراه است، اما اغلب با لوپوس اریتماتوز سیستمی سیستم ایمنی (SLE) دیده می شود.

آزمون ANA یکی از آزمونهای اولیه برای کمک به تشخیص اختلال خودایمنی است و تمایز این بیماری‌ها با موارد مشابه ازنظر علائم بالینی است. به همین ترتیب، اغلب با آزمایش های دیگر برای اتوآنتی بادی هایی که ممکن است به تشخیص کمک کنند، دنبال می شود. این ممکن است شامل یک پنل ENA، anti-dsDNA، ضد سانترومر و / یا ضد هیستون باشد.

نمونه برای آزمایش چگونه جمع آوری میشود؟

با خون گیری از ورید بازو

آیا اقدام خاصی برای  اطمینان ازکیفیت نمونه برای آزمایش نیاز است؟

اقدام خاصی نیاز نیست

Accordion Title
سولات رایج
  • این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟

    آزمایش آنتی بادی ضدهسته ای (ANA) بعنوان یک آزمایش مقدماتی بمنظور کمک به ارزیابی یک فرد برای اختالات خود ایمنی می‌باشد که میتوانند بر بسیاری از بافت ها و اندام های سرتاسر بدن(سیستمیک) تأثیر گذارند و اغلب بعنوان یکی از آزمایش هایی برای کمک به تشخیص لوپوس اریتماتوز سیستمیک بکار میرود.

    .آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA)، گروهی از اتوآنتی بادی ها هستند که توسط سیستم ایمنی بدن وقتی نتواند که بین "خودی" و "غیرخودی" تمایز برقرار کند، تولید می شوند. اینها مواد موجود در هسته سلول را هدف قرار داده و باعث آسیب به بافت و اندام ها میگردند. 

    با توجه به علائم و نشانه های فرد و اختلال مشکوک، ممکن است تست ANA همراه با سایر آزمایشات اتوآنتی بادی انجام شده یا توسط آنها دنبال شود. بعضی از این آزمایشات زیر مجموعه های آزمون ANA در نظر گرفته شده و حضور اتوآنتی بادی هایی که مواد خاصی را در هسته سلول ها هدف قرار می دهند، شامل آنتی بادی های anti-dsDNA، anti-centromere، anti nucleolar، anti-histone و anti-RNA شناسایی می کنند. یک پانل ENA نیز می تواند در پیگیری ANA استفاده شود.

    این آزمایشات تکمیلی بهمراه سابقه بالینی بیمار میتوانند به تشخیص سایر بیماری های خود ایمن مانند سندرم شوگرن ،پلی‌میوزیت و اسکلرودرمی  کمک نمایند.

    آزمایشگاه های مختلف ممکن است برای تشخیص ANA از روش های مختلف استفاده کنند. دو روش رایج شامل ایمونواسی و آنتی بادی فلورسنت غیر مستقیم (IFA) می باشند. IFA به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شده است. بعضی از آزمایشگاه ها از ایمنواسی برای غربالگری ANA و از IFA برای تأیید نتایج مثبت یا مبهم استفاده می کنند.

    • آنتی فلورسنت غیر مستقیم (IFA)—در این روش، نمونه خون مریض با سلول هایی که بر روی یک لام تثبیت شده اند، مخلوط میگردد. سپس اتوآنتی بادی های که ممکن است در خون موجود باشند، با سلول ها واکنش می دهند. لام با یک واکنشگر آنتی بادی فلورسانت تیمار شده و زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار میگیرد.
    • ایمونواسی-- این روش ها معمولا با دستگاه های اتومات انجام میشوند ولی حساسیت آنها ممکن است از روش IFA در تشخیص ANA کمتر باشد

     

    سایر آزمایش هایی که در رابطه با وجود التهاب انجام میشوند از قبیل میزان رسوب اریتروسیت (ESR) و یا پروتئین واکنش پذیر C (CRP) نیز ممکن است برای ارزیابی فرد برای SLE یا سایر اختلالات خود ایمنی، استفاده شوند.

  • این آزمایش در چه زمانی درخواست میشود؟

    آزمون ANA زمانی درخواست می شود که مریض علائم و نشانه هایی را نشان می دهد که با یک اختلال سیستم ایمنی خودایمن مرتبط هستند. افراد مبتلا به اختلالات خود ایمنی می توانند علائم مختلفی داشته باشند که مبهم و غیر اختصاصی هستند و با گذشت زمان، به تدریج بدتر می شوند و یا بین دوره های شدت و بهبود بیماری تغییر می کنند. برخی از نمونه های علائم و نشانه ها عبارتند از:

    •  تب خفیف
    •  احساس ضعف و خستگی دائمی
    •   دردهای مفصلی شبه آرتریت در یک یا چند مفصل
    •  جوش های قرمز (در مورد بیماری لوپوس بصورت پروانه شکل در امتداد بینی و گونه ها)
    •  حساسیت پوستی به نور
    •  ریزش مو
    •  درد عضلانی
    •  بی‌حسی یا سوزش در دست و پا
    • التهاب و آسیب به اندام ها و بافت ها از قبیل کلیه ها، ریه ها، قلب، پوشش قلب، سیستم عصبی مرکزی و عروق خونی
  • تفسیر نتایج آزمایش چگونه است؟

    یک نتیجه آزمون ANA مثبت به این معنی است که اتوآنتی بادی ها وجود دارند. در یک فرد مبتلا به علائم و نشانه ها، این نشان دهنده وجود یک بیماری خود ایمن  است، اما برای تشخیص نهایی نیاز به آزمایشات و موارد بیشتری است

    آزمایشات ANA

     میزان  اتوآنتی بادی موجود
    :دو آزمایش مهم بطور معمول برای تشخیص و اندازه گیری ANA انجام میشود.

    • .روش ایمونواسی  (ELISA یا ایمنواسی EIA) - نتایج معمولاً بصورت یک عدد همراه با یک واحد اندازه گیری دلبخواهی گزارش می گردند (که بعنوان مثال بر روی گزارش به صورت U نمایش داده می شود).
    • آنتی بادی ایمنوفلورسانت (IFA) که نتایج این روش بصورت تیتر گزارش میشود. تیترها به صورت نسبت بیان می شوند. بعنوان مثال، نتیجه 1:320 بدان معناست که یک بخش از نمونه خون با 320 بخش از یک ماده رقیق کننده مخلوط شده و ANA هنوز قابل تشخیص بوده است.

     الگوهای فلورسانس سلولی
    علاوه بر تیتر، نتایج مثبت در IFA شامل توصیف نوع خاصی از الگوی فلورسنتی دیده شده می باشند. الگوهای مختلف با انواع اختلالات خودایمنی متفاوت همراه بوده اند، اگرچه ممکن است برخی همپوشانی رخ دهد. برخی از الگوهای رایجتر عبارتند از:

    • هموژن (پراکنده)—این الگو با بیماری هایی مانند لوپوس و بیماری های مختلط بافت همبند و لوپوس  ایجاد شوند با دارو دیده میشود
    • دانه دانه— این الگو همراه است با بیماریهایی مانند لوپوس، سندرم شوگرن، اسکلرودرمی، پلی میوزیت، آرتریت روماتوئید و بیماری مختلط بافت همبند
    • نوکلئولار— همراه است با اسکلرودرمی و پلی میوزیت
    •  الگوی سانترومری (پیرامونی)— همراه است با بیماری هایی مانند: اسکلرودرمی و بیماری CREST (Calcinosis، سندرم Raynaud، اختلالات حرکتی مری، اسکلروداکتیلی، تالانژکتازی

    یک نتیجه مثبت از روش ELISA یا EIA تعداد واحدی است که بالاتر از عدد مرجع آزمایشگاهی (cutoff) می باشد که برای حداقل مقدار مثبت در نظر گرفته می شود.

    یک نمونه از نتیجه مثبت با استفاده از روش IFA، تیتر رقت و توصیفی از الگو را میدهد، مانند "مثبت در" رقت 1:320 با یک الگوی یکنواخت یا هموژن

    برای هر روش آزمایشی، هر چقدر مقدار گزارش شده بالاتر باشد، با احتمال بیشتری نتیجه مثبت است.

    آزمایش ANA میتواند در افرادی هم که بیماری خود ایمن ندارند مثبت باشد که در چنین مواردی نیازمند بررسی دقیقتر بنابه علائم و نشانه های احتمالی بیمار می‌باشد

    یک آزمایش ANA ممکن است قبل از علائم و نشانه های  بیماری خود ایمنی مثبت باشد، بنابراین ممکن است تفسیر یک آزمایش ANA مثبت در فردی که هیچ نشانه هایی ندارد، زمان ببرد.

    شرایطی که با نتیجه مثبت ANA همراه هستند

    مهمترین بیماری که با نتیجه مثبت همراه است بیماری لوپوس است

    • لوپوس—.ANA اغلب با SLE دیده می شود. حدود 95٪ از کسانی که SLE دارند، دارای یک نتیجه آزمون ANA مثبت هستند. اگر فردی علائم SLE را نیز داشته باشد، مانند آرتریت، خارش و حساسیت پوست به نور، فرد احتمالا دارای SLE است. anti-dsDNA و anti-SM مثبت (که اغلب به عنوان بخشی از پانل ENA درخواست می شوند) در تأئید بیماری بعنوان SLE کمک می کنند.
    • سایر شرایط بالینی که نتایج آزمون ANA مثبت قابل مشاهده است عبارتند از:
    • لوپوس تحریک شونده با دارو— تعدادی از داروها ممکن است باعث ایجاد این شرایط شوند که همراه با نشانه های SLE هستند. وقتی دارو قطع میشود علائم نیز از بین می‌روند. اگرچه گزارش شده که بسیاری از داروها سبب القای لوپوس میشود اما داروهایی نظیر هیدرالازین، ایزونیازید، پروکاینامید و چندین داروی ضد تشنج، ارتباط بسیار نزدیکی با این سندرم دارند. بدلیل اینکه این بیماری همراه با ایجاد اتوآنتی بادی هایی بر علیه هیستون ها است، یک آزمایش آنتی بادی ضد هیستون ممکن است برای پشتیبانی از این تشخیص درخواست شود.
    • سندرم شوگرن- حدود 40 الی 70% از افراد مبتلا به این عارضه دارای ANA مثبت هستند. در حالیکه این یافته از تشخیص پشتیبانی می کند، یک نتیجه منفی، آن را رد نمی کند. ممکن است پزشک بخواهد که دو زیرمجموعه از ANA را آزمایش کند: Anti-SS-A (Ro) و Anti-SS-B (La). بیش از 90 درصد از افراد مبتلا به سندرم شوگرن دارای این  اتوآنتی بادی ها هستند.

     

    • اسکلرودرمی (اسکلروز سیستمیک )- تقریبا 60-90٪ افراد مبتلا به اسکلرودرمی دارای ANA مثبت هستند. در افرادی که ممکن است این شرایط را داشته باشند، آزمایشات زیر مجموعه های ANA می تواند به تشخیص دو نوع از این بیماری، که بصورت محدود ومنتشراست کمک نماید. شکل منتشر، شدیدتر است. نوع محدود، ارتباط بسیار نزدیکی با الگوی آنتی سانترومری رنگ آمیزی ANA (و آزمایش آنتی سانترومر) دارد، در حالیکه شکل منتشر همراه با اتوآنتی بادی هایی علیه Scl-70 است.
    • .در موارد با شیوع کمتر، اتوآنتی بادی ANA ممکن است در افراد مبتلا به سندرم رینود، ارتریت، درماتومیوزیت یا پلی میوزیت، بیماری بافت همبند مختلط یا سایر بیماری های خودایمن، رخ دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره، مقاله بیماری های خودایمن را بخوانید.

    برای تشخیص، پزشک می‌بایست به بررسی نتایج آزمایشات، علائم بالینی و گرفتن سابقه از مریض بپردازد. بعلت اینکه علائم متغیر بوده و شدت و ضعف دارند و گاهی ناپدید میشوند، ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد که الگویی نشان دهند که حاکی از SLE یا هر کدام از سایر بیماری های خودایمن باشد.

    نتیجه منفی در آزمایش ANA میتواند رد کننده لوپوس باشد. تکرار سریع آزمایش ANA که نتیجه آن منفی شده است، معمولاً ضرورتی ندارد اما باتوجه به طبیت پرنوسان بیماری های خود ایمنی بهتر است که آزمایش در آینده در صورت وجود علائم مرتبط با بیماری تکرار شود.

    .بغیر از موارد نادر، در صورت منفی شدن آزمایش ANA لازم نیست که سایر اتوآنتی بادی ها(زیرمجموعه) بررسی شوند

  • آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟

    تست ANA برای پیگیری یا نظارت بر دوره بالینی SLE مورد استفاده قرار نمیگیرد، در نتیجه، آزمایشات متوالی ANA برای بیماران تشخیص داده شده، معمول نیست.

    استفاده از تعدادی از داروها، برخی از عفونت ها، هپاتیت خودایمن و سیروز اولیه صفراوی و همچنین سایر موارد ذکر شده در بالا می تواند نتایج مثبتی برای آزمون ANA داشته باشد.

    حدود 3تا5 درصد از سفیدپوستان سالم ممکن است نتیجه مثبت برای ANA داشته باشند و ممکن است در افراد سالم بیش از سن 65 سال، این مقدار به 10 تا 37% برسد، زیرا فراوانی ANA با سن افزایش می  یابد. اینها به عنوان موارد مثبت کاذب در نظر گرفته می شوند زیرا با بیماری خودایمن مرتبط نیستند. چنین مواردی در زنان بیشتر از مردان مشاهده می شوند.

  • چرا این آنتی بادی را آنتی بادی ضد هسته ای می‌نامند؟
    اتوآنتی بادی های ANA چون بر علیه اجزاء خاص موجود در هسته سلول ها هدفگیری می شوند، با نام "ضدهسته ای" شناخته می شوند.

     

  • پزشک من علیرغم مثبت بودن آزمایشANA در مورد ابتلا من به لوپوس مشکوک است آیا چنین چیزی امکان دارد؟

    یک نتیجه مثبت ANA بدین معنی است که شما دارای غلظت بالاتر از نرمال این آنتی بادی ها هستید. این یکی از ابزارهای تشخیص لوپوس و همچنین بسیاری دیگر از بیماری خودایمنی است، بنابراین نتیجه مثبت ممکن است به لوپوس یا بیماری دیگری مربوط باشد. یا ممکن است شما دارای غلظت بالاتر از نرمال این اتوآنتی بادی ها باشید که ممکن است  بر سلامت شما تأثیری نداشته باشد. حتی در میان افراد مبتلا به لوپوس نیز، نتایج ANA می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد؛ یک نفر می تواند در یک تیتر مشخص ANA در حال بهبودی باشد، در حالی که یکی دیگر از بیماران با همان تیتر می تواند به شدت بیمار باشد. بیماری های خود ایمنی اغلب بر روی بدن تاثیر سیستمیک دارند و طبیعت شان بسیار پیچیده است. پزشک شما، نتایج آزمایشات را برای شما تفسیر خواهد کرد و ممکن است برای یک تشخیص قطعی، نیاز به مقایسه نتایج آزمایشهمچنین شدت نشانه های شما در طول یک دوره زمانی داشته باشد. این زمان اضافی نیز ممکن است به پزشک شما اجازه دهد سایر علل احتمالی نشانه های شما را حذف کند. یکی دیگر از ابزارهای تشخیصی، انجام آزمایش های اضافی برای اتوآنتی بادی های Smith و ds-DNA بوده که در صورت مثبت بودن، تأئید کننده SLE هستند.

  • آیا SLE همان لوپوس هست؟

    در واقع چند نوع لوپوس وجود دارد. SLE شکلی است که بیشتر در هنگام لفظ "لوپوس" مورد اشاره قرار میگیرد. لوپوس سیستمیک بدان معنی است که تقریبأ هر عضو یا سیستم در بدن شما می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. این فرم شدید ترین است. اشکال دیگری از لوپوس وجود دارد که عمدتا به پوست محدود می شود، مانند لوپوس دیسکوئید و لوپوس پوستی نیمه-حاد. علائم شامل بثوراتی است که ممکن است در بسیاری از اشکال و مکان های بدن دیده شوند. بثورات پروانه ای شکل معمولا در صورت یا نزدیک صورت دیده می شوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد انواع لوپوس، به مقاله لوپوس مراجعه کنید.

محدوده مرجع برای این آزمایش را می توانید در برگه‌ی جواب آزمایش خود مشاهده نمایید. آنها معمولا در سمت راست برگه‌ی آزمایش درج می‌شوند.
اگر برگه‌ی جوابدهی آزمایشگاه را ندارید، می‌توانید با پزشک خود یا با آزمایشگاهی که آزمایش را آن‌جا انجام داده‌اید، برای دریافت محدوده مرجع، تماس بگیرید.
نتایج تست‌های آزمایشگاهی به تنهایی معنادار نیستند. بلکه بایستی نسبت به محدوده‌ی مرجع مقایسه شوند. محدوده مرجع، نتایج مورد انتظار در یک فرد سالم می‌باشند. گاهی اوقات این محدوده به عنوان محدوده‌ی نرمال بیان می‌گردد. با مقایسه‌ی نتایج آزمایش خود با محدوده‌ی مرجع، می‌توان از خارج بودن نتایج آزمایش از محدوده‌ی مورد انتظار آگاه شد. مقادیری که خارج از محدوده مورد انتظار هستند می توانند سرنخ هایی برای شناسایی شرایط و بیماری های احتمالی ارائه دهند.
اگر‌چه صحت تست‌های آزمایشگاهی به طور قابل ملاحظه ای در چند دهه‌ی گذشته بهبود یافته است، به علت تفاوت در تجهیزات، معرف‌های شیمیایی و تکنیک‌ها، ممکن است بین آزمایشگاه‌های مختلف تفاوت‌هایی در نتایج آزمایش‌ها دیده شود و این دلیل وجود محدوده‌‌های مرجع متفاوت در این سایت می‌باشد. مهم این است که بدانید که شما باید از محدوده‌ی مرجعی که توسط آزمایشگاه انجام دهنده‌ی آزمایش شما ارائه شده است جهت مقایسه‌ی نتایج آزمایش خود با نتایج مورد انتظار استفاده نمایید.
جهت اطلاعات بیشتر لطفا به قسمت محدوده‌ی مرجع و تفسیر آن‌ها رجوع کنید.

محدوده‌ی مرجع این آزمایش را می‌توانید در برگه‌ی جواب آزمایش خود مشاهده نمایید. محدوده‌های مرجع، معمولا در سمت راست برگه‌ی آزمایش درج می‌شوند.

اگر به برگه‌ی جواب‌دهی دسترسی ندارید، برای دریافت محدوده‌ی مرجع، می‌توانید با پزشک خود یا با آزمایشگاهی که آزمایش را آن‌جا انجام داده‌اید، تماس بگیرید.

جهت تفسیر نتایج تست‌های آزمایشگاهی، می‌بایست این نتایج نسبت به محدوده‌ی مرجع مقایسه شوند. محدوده‌ی مرجع، نتایج مورد انتظار در یک فرد سالم می‌باشد. گاهی اوقات، به این محدوده، محدوده‌ی نرمال نیز گفته می‌شود. با مقایسه‌ی نتایج آزمایش خود با محدوده‌ی مرجع، می‌توان از غیرطبیعی بودن نتایج آزمایش خود نسبت به محدوده‌ی مورد انتظار آگاه شد. مقادیری که خارج از محدوده‌ی مورد انتظار هستند؛ می‌توانند سرنخ‌هایی برای شناسایی شرایط و بیماری‌های احتمالی باشند.

اگر‌چه در چند دهه‌ی گذشته، صحت تست‌های آزمایشگاهی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است؛ اما به علت تفاوت در تجهیزات، معرف‌های شیمیایی و تکنیک‌ها، ممکن است بین آزمایشگاه‌های مختلف تفاوت‌هایی در نتایج آزمایش‌ها دیده شود و وجود محدوده‌‌های مرجع متفاوت در این سایت نیز به همین علت می‌باشد. این مهم است که بدانید، جهت مقایسه‌ی نتایج آزمایش خود با نتایج مورد انتظار، حتما از محدوده‌ی مرجعی که توسط آزمایشگاه انجام دهنده‌ی آزمایش شما ارائه شده است استفاده نمایید.

جهت اطلاعات بیشتر، به قسمت محدوده‌ی مرجع و تفسیر آن‌ها رجوع کنید.

مشاهده منابع
منابع مورد استفاده در این مطلب

Antinuclear Antibody Panel. (Updated Feb. 3, 2014.) MedlinePlus Medical Encyclopedia. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003535.htm through http://www.nlm.nih.gov. Accessed February 2014.

Von Feldt, J. M. (Updated Feb. 2012.) Antinuclear Antibodies (ANA). American College of Rheumatology. Available online at http://www.rheumatology.org/Practice/Clinical/Patients/Diseases_And_Conditions/Antinuclear_Antibodies_(ANA)/ through http://www.rheumatology.org. Accessed February 2014.

Abelson, A. et al. Laboratory Evaluation of Rheumatic Diseases. The Cleveland Clinic Foundation. Available online at http://www.clevelandclinicmeded.com/medicalpubs/diseasemanagement/rheumatology/laboratory-evaluation-rheumatic-diseases/ through http://www.clevelandclinicmeded.com. Accessed February 2014.

Test ID: ANA2 Antinuclear Antibodies (ANA), Serum. Mayo Clinic. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/9026 through http://www.mayomedicallaboratories.com. Accessed February 2014.

National Institute of Arthritis and Musculodkeletal and Skin Diseases. Questions and Answers About Arthritis and Rheumatic Diseases. Available online at http://www.niams.nih.gov/Health_Info/Arthritis/arthritis_rheumatic_qa.asp through http://www.niams.nih.gov. Accessed April 2014.

منابع مورد استفاده در بررسی‌های قبلی

The Gale Encyclopedia of Medicine: Antinuclear antibody test. Available online at http://www.findarticles.com/p/articles/mi_g2601 through http://www.findarticles.com.

Kavanaugh A, Tomar R, Reveille J, Solomon DH, Homburger HA. Guidelines for clinical use of the antinuclear antibody test and tests for specific autoantibodies to nuclear antigens. Archives of Pathology and Laboratory Medicine, 2000, 124(1): 71-81.

Steven Lobel, PhD, D-ABMLI, MBA. Laboratory Director, Quest Diagnostics, Baltimore, MD.

H. James Williams, MD. Professor of Medicine, Thomas E. and Rebecca D. Jeremy Presidential Endowed Chair for Arthritis Research, University of Utah School of Medicine, Salt Lake City, UT.

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (© 2007). Mosby's Diagnostic and Laboratory Test Reference 8th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 90-92.

Thomas, Clayton L., Editor (1997). Taber's Cyclopedic Medical Dictionary. F.A. Davis Company, Philadelphia, PA [18th Edition].

Reeves, W. (2006 July). Fluorescent Antinuclear Antibody (FANA) Test: "False Positive." American College of Rheumatology [On-line information]. Available online at http://www.rheumatology.org/public/factsheets/fana.asp through http://www.rheumatology.org. Accessed on 4/9/07.

Fosam, H. (2006 April 24). The Many Faces of Lupus: An Expert Interview With Stephen Paget, MD. From Medscape Rheumatology, Expert Interview 2006;8(1) [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/529590 through http://www.medscape.com. Accessed on 4/9/07.

Relchlin, M. (2005 February 3, Updated). Laboratory Tests Used in the Diagnosis of Lupus. Lupus Foundation of America [On-line information]. Available online at http://www.lupus.org/education/brochures/labtests.html through http://www.lupus.org.

(2003 August, Revised). Systemic Lupus Erythematosus. National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases, Handout on Health [On-line information]. Available online at http://www.niams.nih.gov/hi/topics/lupus/slehandout/ through http://www.niams.nih.gov. Accessed on 4/15/07.

Bylund DJ, Nakamura RM: Organ-specific autoimmune diseases, in Henry's Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Methods, 21st ed. Richard McPherson and Matthew Pincus, eds. Saunders Elsievier: Philadelphia. Pp 945-960, 2007.

Peter JB. Antinuclear antibodies, in Use and Interpretation of Laboratory Tests in Rheumatiology, James B Peter, ed. Speciality Laboratories: Los Angeles. Pp 10-11, 1998.

Smalley DL. Autoimmune diseases, in Clinical Laboratory Utilization and Consultation, BG Davis, D Mass, ML Bishop, eds. WB Saunders: Philadelphia. Pp 467-483, 1999.

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (2006). Mosby's Manual of Diagnostic and Laboratory Tests 3rd Edition: Mosby Elsevier, Saint Louis, MO. Pp 91-93.

Burtis C, Ashwood E, Bruns D, eds. (2006). Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics, 4th edition, Saunders, Elsevier.

Arbuckle MR et al. Development of autoantibodies before the clinical onset of systemic lupus erythematosus. N Engl J Med 2003 Oct 16; 349:1526-33.

Shmerling RH. Autoantibodies in systemic lupus erythematosus -- there before you know it. N Engl J Med 2003 Oct 16; 349:1499-500.

Borigini, M. (Updated 2009 February 3). Antinuclear antibody panel. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003535.htm. Accessed June 2010.

Von Feldt, J. (Updated 2009 April). Antinuclear Antibodies (ANA). American College of Rheumatology [On-line information]. Available online at http://www.rheumatology.org/practice/clinical/patients/diseases_and_conditions/ana.asp through http://www.rheumatology.org. Accessed June 2010.

(2009 April). Handout on Health: Systemic Lupus Erythematosus. National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases [On-line information]. Available online at http://www.niams.nih.gov/Health_Info/Lupus/default.asp through http://www.niams.nih.gov. Accessed June 2010.

(Updated 2009 August). Connective Tissue Diseases. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/ConnectiveTissueDz.html# through http://www.arupconsult.com. Accessed June 2010.

Arthur Kavanaugh, MD, Russell Tomar, MD, John Reveille, MD, Daniel H. Solomon, MD, MPH, and Henry A. Homburger, MD. Guidelines for Clinical Use of the Antinuclear Antibody Test and Tests for Specific Autoantibodies to Nuclear Antigens. Arch Pathol Lab Med 124(1):71-81, 2000.

Jacobs DS, DeMott WR, Oxley DK, eds. Laboratory Test Handbook, 5th ed. LexiComp: Cleveland, Pp 507-509, 2001.

از متخصصین آزمایشگاهی بپرسید

 

 

سوالات شما توسط همکاران ما به صورت یک خدمت داوطلبانه، پاسخ داده خواهد شد. برای این موضوع همواره می‌توانید بر روی کلید تماس با متخصصین کلیک کنید.