برای کمک به تشخیص و نظارت بر بیماری های خودایمنی تیروئید و تشخیص آن از دیگر انواع بیماری تیروئید؛ برای کمک به جهت دادن روند درمان
Thyroid Antibodies
آنتی بادی تیروئید
هنگامی که شما تیروئید بزرگ (گواتر) داشته و یا زمانی که سایر آزمایشات تیروئید مانند T3 یا T3 آزاد، T4 آزاد و TSH، اختلال عملکرد تیروئید را نشان می دهد؛ ، هنگامی که پزشک شما از تست تیروگلوبولین به عنوان ابزار نظارتی استفاده می کند؛ زمانی که مبتلا به اختلال تیروئید خودایمن بوده و پزشک آزمایش تیروگلوبولین را در فواصل زمانی منظم درخواست می دهد
نمونه خون وریدی از بازو
نیاز نیست
-
از نتایج آزمایش چگونه استفاده می شود؟
آزمایش آنتی بادی های تیروئید مانند آنتی بادی تیروئید پراکسیداز (TPO)، به طور عمده جهت کمک به تشخیص بیماری خود ایمنی تیروئید و تشخیص آن از دیگر انواع اختلال عملکرد تیروئید می باشد. آنتی بادی های تیروئید هنگامی ایجاد می شوند که سیستم ایمنی بدن به اشتباه اجزای غده تیروئید یا پروتئین های تیروئید را هدف قرار می دهد و منجر به التهاب مزمن تیروئید (تیروئیدیت)، آسیب بافتی و یا اختلال عملکرد تیروئید می شود. (برای اطلاعات بیشتر بخش "چه چیزی آزمایش شده است" را مطالعه نمایید).
یک یا چند مورد از آزمایشات زیر را میتوان برای کمک به تشخیص و یا نظارت بر یک اختلال تیروئید خود ایمن انجام داد:
-آنتی بادی تیروئید پراکسیداز (TPO) - شایعترین آزمایش برای بیماری خودایمنی تیروئید؛ این آزمایش را می توان در بیماری Graves یا تیروئیدیت Hashimoto انجام داد.
-آنتی بادی تیروگلوبولین (TGAb) - این آنتی بادی تریگرولوبولین (شکل ذخیره سازی هورمونهای تیروئید) را هدف قرار می دهد.
-آنتی بادی های گیرنده هورمون تحریک کننده تیروئید (TSHRAb) شامل دو نوع از آنتی بادی هایی است که به پروتئین های تیروئیدی متصل می شوند که TSH به طور طبیعی به آنها (TSH) ضمیمه شده است:
-ایمونوگلوبولین تحریک کننده تیروئید (TSI) به گیرنده ها متصل می شود و تولید هورمون های تیروئید را افزایش می دهد و منجر به هیپرتیروئیدی (پرکاری تیروئید) می شود.
-ایمونوگلوبولین مهار کننده پیوند تیروئید (TBII) مانع از اتصال TSH به گیرنده ها شده و تولید هورمون های تیروئید را مسدود می کند و باعث کم کاری تیروئید می شود.
TBII به طور معمول مورد آزمایش قرار نمیگیرد، اما TSI اغلب برای کمک به تشخیص بیماری Graves مورد استفاده قرار می گیرد.
این آزمایشها ممکن است برای بررسی علت بزرگ شدن تیروئید (گواتر) یا سایر علائم و نشانه های مرتبط با سطوح پایین یا بالای هورمون تیروئید باشد، درخواست شوند. این آزمایش را می توان به عنوان یک پیگیری و زمانی که دیگر نتایج آزمون تیروئید مانند T3، T4 آزاد، و / یا TSH نشان دهنده اختلال عملکرد تیروئید باشد، انجام داد.
یک یا چند آزمایش آنتی بادی تیروئید را میتوان برای تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به بیماری خودایمنی در معرض خطر اختلال عملکرد تیروئید قرار دارد یا نه، درخواست داد. این ممکن است با اختلالاتی نظیر لوپوس اریتماتیک سیستمیک، آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) یا آنمی پرنیسیوز (کم خونی مهلک) ایجاد شود.
فرد مبتلا به سرطان تیروئید را می توان با آزمایش تیروگلوبولین تحت بررسی قرار داد. در این مورد، آزمایش آنتی بادی تیروگلوبولین برای تعیین وجود آنتی بادی در خون و جهت اندازه گیری سطح تیروگلوبولین، استفاده می شود.
-
این آزمایش چه زمانی درخواست داده می شود؟
آزمایش زمانی درخواست می شود که فرد دارای TSH و یا نتایج آزمایش T4 آزاد غیرطبیعی بوده یا دارای علائم و نشانه های سطح پایین یا بالا هورمون های تیروئید یا وجود گواتر باشد، به ویژه اگر علت آن بیماری خود ایمنی باشد.
سطح پایین هورمون های تیروئید (کم کاری تیروئید) می تواند علائم زیر را دربر داشته باشد:
-اضافه وزن
-خستگی زیاد
-خشکی پوست
-ریزش مو
-عدم تحمل سرما
-یبوست
سطح بالای هورمون تیروئید (هیپرتیروئیدی) می تواند علائم زیر را داشته باشد:
-عرق ریزی
-تپش قلب
-اضطراب
-لرزش
-خستگی
-مشکل در خواب
-کاهش ناگهانی وزن
-چشمهای متورم
جدول زیر خلاصه ای از زمان انجام آزمایش آنتی بادی تیروئید می باشد.
Thyroid Antibody Acronym Present in When ordered Other Facts آنتی بادی تیروئید پراکسیداز TPOAb تیروئیدیت هاشیموتو؛ بیماری گریوز
وقتی فردی علائم بیماری تیروئید را نشان می دهد؛ زمانی که یک پزشک شروع به درمان دارویی بیماری می کند در معرض خطر ابتلا به کم کاری با وجود آنتی بادی های TPO باشد مانند لیتیوم، آمیودارون، اینترفرون آلفا یا اینترلوکین-2با مشکلات باروری مانند سقط جنین، پره اکلامپسی، زایمان زودرس و نارسایی مزمن لقاح مرتبط است آنتی بادی ضد تیروگلوبولین TgAb ;سرطان تیروئید تیروئیدیت هاشیموتو هر زمان آزمایش تیروگلوبولین انجام می شود تا از وجود آنتی بادی و تداخل با نتایج درمانی اطمینان حاصل شود (مثلا در فواصل منظم بعد از درمان سرطان تیروئید) آنتی بادی گیرنده هورمون تحریک کننده تیروئید، ایمونوگلوبولین تحریک کننده تیروئید TRAb, TSHR Ab, TSI بیماری گریوز وقتی فرد دارای علائم پرکاری تیروئید است اگر یک زن باردار دارای بیماری تیروئید خود ایمنی شناخته شده (از قبیل تیروئیدیت هاشیموتو یا بیماری گریوز) یا اختلال خودایمنی دیگری باشد و دخالت تیروئید در آنها مورد تردید باشد، در این حالت یک یا چند مورد از آزمایشات آنتی بادی تیروئید را در اوایل بارداری و مجددا در پایان دوره بارداری می توان درخواست داد. این آزمایش ها برای کمک به تعیین اینکه آیا کودک ممکن است در معرض خطر اختلال عملکرد تیروئید قرار گیرد استفاده می شود. آنتی بادی تیروئید می تواند از جفت عبور کند و سبب کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید در نوزاد شود.
آزمایش آنتی بادی تیروئید نیز ممکن است زمانی درخواست داده شود که یک فرد مبتلا به اختلال خود ایمنی دیگری دارای علائم اختلال عملکرد تیروئید بوده و یا زمانی که مشکلات تولید مثل دارد و پزشک در مورد ارتباط بیماری با اتوآنتی بادی ها تردید دارد. -
تفسیر نتایج آزمایش چگونه است؟
نتایج منفی آزمایش بدان معنی است که آنتی بادی های تیروئید در زمان آزمایش در خون نیستند و می تواند حاکی از آن باشد که علائم ناشی از علت دیگری به غیر از خود ایمنی است. با این حال، درصد معینی از افرادی که بیماری تیروئید خودایمن دارند، آنتی بادی ندارند. اگر در مورد گسترش آنتی بادی ها در طی زمان تردید وجود داشته باشد،که این حالت در برخی از اختلالات خودایمنی اتفاق می افتد، در این شرایط تکرار آزمایش در تاریخ دیگری درخواست داده خواهد شد.
میزان سطوح افزایش یافته آنتی بادی های تیروئید از سطح متوسط تا سطوح بالاتر را می توان در موارد مختلفی از اختلالات تیروئید و خودایمنی مانند سرطان تیروئید، دیابت نوع 1، آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) و کم خونی مهلک و بیماری های عروقی کلاژن خودایمن مشاهده کرد.
عمدتا افزایش قابل توجه غلظت آنتی بادی ها حاکی از بیماریهای خودایمنی تیروئید نظیر تیروئیدیت هاشیموتو (Hashimoto) و بیماری گریوز (Graves) می باشد.
به طور کلی، وجود آنتی بادی های تیروئید، نشانگر وجود یک اختلال تیروئید خود ایمنی بوده و هر چه سطح این آنتی بادی ها بیشتر باشد، احتمال وجود اختلال تیروئید بالاتر خواهد بود. سطوح آنتی بادی که در طول زمان افزایش می یابد، ممکن است بیشتر از میزان پایدار باشد، زیرا ممکن است افزایش فعالیت بیماری خودایمنی را نشان دهد. تمام این آنتی بادی ها، در صورت وجود در یک زن باردار، می توانند خطر ابتلا به هیپوتیروئیدیسم (کم کاری تیروئید) یا هیپرتیروئیدیسم (پرکاری تیروئید) را در نوزاد افزایش دهد.
اگر فرد مبتلا به سرطان تیروئید دارای آنتی بادیهای تیروگلوبولین باشد، ممکن است این آنتی بادی ها با آزمایشهای سطح تیروگلوبولین تداخل پیدا کند. ممکن است این بدان معنا باشد که تست تریروگلوبولین نمی تواند به عنوان نشانگر تومور یا نظارت بر سرطان تیروئید فرد مورد استفاده قرار گیرد. برخی از روش های دیگر، از جمله اسپکترومتری، تحت تاثیر آنتی بادی تیروگلوبولین قرار نمی گیرند. بعد از بررسی کلی این آزمایشات، آزمایش تیروگلوبولین می تواند صرف نظر از وجود آنتی بادی تیروگلوبولین، به عنوان نشانگر تومور مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، اگر روشی مورد استفاده قرار بگیرد که تحت تأثیر آنتی بادی های تیروگلوبولین باشد، در این حالت سطح آنتی بادی های خود می تواند به عنوان نشانگر تومور برای نظارت بر سرطان تیروئید استفاده گردد. اگر سطح آنها بالا بوده یا در ابتدا افت کند، اما در طول زمان افزایش یابند، حاکی از آنست که این درمان موثر نبوده و سرطان تداوم خواهد یافت. اگر سطح آنها در حال افت باشد و یا به سطح پایین یا غیر قابل مشخصی کاهش یابد، احتمال ریشه کن شدن سرطان توسط درمان وجود خواهد داشت.
درصد خاصی از افراد سالم ممکن است برای یک یا چند آزمایش آنتی بادی تیروئید نتیجه مثبتی داشته باشند. شیوع این آنتی بادی ها در زنان بیشتر است و با سن افزایش می یابد و برای آنتی بادی های تیروئید پراکسیداز حاکی از خطر بالقوه گسترش بیماری تیروئید در آینده خواهد بود. اگر فرد فاقد علائم ظاهری اختلال عملکرد تیروئید دارای یک آنتی بادی تیروئید باشد، پزشک شرایط عمومی سلامت فرد را تحت نظارت خواهد داشت. در حالی که اغلب افراد ممکن است اختلال عملکرد تیروئید را تجربه نکنند، اما عده اندکی آن را توسعه خواهند داد. -
آیا اطلاعات بیشتری برای دانستن مورد نیاز است؟
حساسیت و اختصاصی بودن آزمایش آنتی بادی تیروئید در حال پیشرفت بوده، اما هنوز به اندازه کافی از نظر پزشکان مناسب نیست. تمام آزمایشات آنتی بادی تیروئید در طول زمان تغییر کرده است. این تا حدودی بدان دلیل است که آزمایشات به لحاظ تاریخی نام های مختلفی به کسب کرده اند. همچنین روشهای متمایز متعددی وجود دارد و هر یک دارای محدوده مشخصی می باشند. اگر کسی از آزمایشات مختلف در فواصل زمانی منظم و برای اهداف نظارتی و بررسی اختلالات استفاده می کند، بهتر است آزمایشات توسط یک آزمایشگاه مشخص و هر بار با استفاده از روش یکسان انجام شود.
-
آیا بررسی آنتی بادی تیروئید بخشی از آزمایش تیروئید معمول است؟
-
آیا آزمایش آنتی بادی تیروئید در مطب پزشک قابل انجام است؟
اگرچه ممکن است نمونه خون در مطب پزشک شما جمع آوری شود، اما احتمالا برای بررسی به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. این آزمایشات نیاز به تجهیزات تخصصی داشته و در هر آزمایشگاهی این تجهیزات موجود نیست. زمان اعلام نتیجه آزمایش نیز ممکن است چند روز به طول بیانجامد.