اسامی دیگر
Aldosterone and Plasma Renin Activity
PRA
اسم متعارف
Aldosterone, Serum; Aldosterone, Urine; Renin
تاریخ آخرین بازبینیدر مورخه
تاریخ آخرین اصلاحدر مورخه December 4, 2017.
آزمایش در یک نگاه
علت انجام آزمایش؟

برای تشخیص اینکه آیا سطوح آلدوسترون و رنین شما غیرطبیعی هستند، جهت کمک به تشخیص یک اختلال هورمونی (اندوکرین) مانند آلدوسترونیزم اولیه (سندرم PA, Conn)

زمان انجام آزمایش؟

وقتی علائم یا نشانه های مرتبط با افزایش تولید آلدوسترون از قبیل افزایش فشار خون بالا، ضعف در ماهیچه و پتاسیم پائین یا علائم تولید کم آلدوسترون مانند فشار خون پائین، پتاسیم بالا و سدیم پائین دیده می شود.

نمونه مورد نیاز

نمونه خونی به دست آمده از ورید بازوی شما یا نمونه ادرار 24 ساعته؛ گاهی اوقات در مراکز پزشکی تخصصی، خون از ورید کلیه یا آدرنال نیز جمع آوری می شود.

آمادگی‌های لازم پیش از نمونه‌گیری

برای سنجش آلدوسترون و رنین خون، احتمالاً پزشک از شما بخواهد که پیش از خونگیری (مثلاً 15 تا 30 دقیقه)، به صورت ایستاده یا درازکش قرار گیرید.

نتایج آزمایش خود را می‌توانید در وب‌سایت آزمایشگاه یا در پورتال بیمار مشاهده کنید. در حال حاضر شما در وب‌سایت LabTests هستید که احتمالا به منظور دریافت اطلاعاتی در مورد آزمایش‌هایی که انجام داده‌اید، از طریق وب‌سایت آزمایشگاه خود به این وب‌سایت وارد شده‌اید. البته برای مشاهده‌ی نتایج آزمایش‌های خود، لازم است تا دوباره به وب‌سایت آزمایشگاه خود مراجعه کرده و یا با پزشک خود تماس بگیرید.

این وب‌سایت یک وب‌سایت آموزشی برای بیمار است و اطلاعاتی را در مورد آزمایش‌ها به بیمار ارائه می‌دهد. مطالب موجود در این سایت، که توسط متخصصین آزمایشگاهی و دیگر متخصصین حوزه‌ی پزشکی بررسی شده است، توضیحات کلی درباره تفسیرهای احتمالی نتایج آزمایش‌های ذکر شده در سایت می‌باشد. به عنوان مثال در صورت مقادیر بالا یا پایین نتایج آزمایش‌ها، اطلاعاتی در مورد وضعیت احتمالی سلامتی یا بیماری در اختیار پزشک قرار می‌گیرد.

محدوده‌ی مرجع این آزمایش را می‌توانید در برگه‌ی جواب آزمایش خود مشاهده نمایید. محدوده‌های مرجع، معمولا در سمت راست برگه‌ی آزمایش درج می‌شوند.

اگر به برگه‌ی جواب‌دهی دسترسی ندارید، برای دریافت محدوده‌ی مرجع، می‌توانید با پزشک خود یا با آزمایشگاهی که آزمایش را آن‌جا انجام داده‌اید، تماس بگیرید.

جهت تفسیر نتایج تست‌های آزمایشگاهی، می‌بایست این نتایج نسبت به محدوده‌ی مرجع مقایسه شوند. محدوده‌ی مرجع، نتایج مورد انتظار در یک فرد سالم می‌باشد. گاهی اوقات، به این محدوده، محدوده‌ی نرمال نیز گفته می‌شود. با مقایسه‌ی نتایج آزمایش خود با محدوده‌ی مرجع، می‌توان از غیرطبیعی بودن نتایج آزمایش خود نسبت به محدوده‌ی مورد انتظار آگاه شد. مقادیری که خارج از محدوده‌ی مورد انتظار هستند؛ می‌توانند سرنخ‌هایی برای شناسایی شرایط و بیماری‌های احتمالی باشند.

اگر‌چه در چند دهه‌ی گذشته، صحت تست‌های آزمایشگاهی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است؛ اما به علت تفاوت در تجهیزات، معرف‌های شیمیایی و تکنیک‌ها، ممکن است بین آزمایشگاه‌های مختلف تفاوت‌هایی در نتایج آزمایش‌ها دیده شود و وجود محدوده‌‌های مرجع متفاوت در این سایت نیز به همین علت می‌باشد. این مهم است که بدانید، جهت مقایسه‌ی نتایج آزمایش خود با نتایج مورد انتظار، حتما از محدوده‌ی مرجعی که توسط آزمایشگاه انجام دهنده‌ی آزمایش شما ارائه شده است استفاده نمایید.

جهت اطلاعات بیشتر، به قسمت محدوده‌ی مرجع و تفسیر آن‌ها رجوع کنید.

هدف از آزمایش؟

آلدوسترون، هورمونی است که نقشی مهم را در حفظ غلظت های طبیعی سدیم و پتاسیم در خون و در کنترل حجم و فشار خون، ایفا می کند. رنین، آنزیمی است که تولید آلدوسترون را کنترل می کند. این آزمایشات سطوح آلدوسترون و رنین را در خون و یا سطح آلدوسترون را در ادرار اندازه گیری می کنند.

آلدوسترون توسط غدد فوق کلیوی که در بالای هر کلیه در بخش خارجی آنها (با عنوان قشر آدرنال) وجود دارند، تولید می شود. آلدوسترون تحریک کننده حفظ سدیم (نمک) و دفع پتاسیم توسط کلیه ها می باشد. رنین توسط کلیه ها تولید شده و فعالسازی هورمون آنژیوتنسین را که غدد فوق کلیوی را برای تولید آلدوسترون تحریک می کند، کنترل می کند.

در زمانی که کاهش در فشار خون یا کاهش در غلظت کلرید سدیم در توبول های کلیه وجود دارد، کلیه ها رنین را آزاد می کنند. رنین، پروتئین آنژیوتنسینوژن خون را برای تشکیل آنژیوتنسین I تجریه کرده که آن نیز توسط یک آنزیم دیگری به آنژیوتنسین II تبدیل می گردد. آنژیوتنسین II باعث می شود تا عروق خونی منقبض شده و تولید آلدوسترون را تحریک می کند. بطورکلی این فرایند، فشار خون را بالا برده و سطوح سدیم و پتاسیم را در سطح نرمال نگه می دارد.

انواعی از عوارض میتوانند منتهی به تولید بیش از اندازه آلدوسترون (هایپرآلدوسترونیزم، گاهی فقط آلدوسترونیزم نامیده میشود) یا کاهش تولید آن (هایپوآلدوسترونیزم) شوند. از آنجائیکه رنین و آلدوسترون با یکدیگر بسیار مرتبط هستند، اغلب هر دو ماده برای تعیین علت آلدوسترون غیرعادی، با یکدیگر مورد آزمایش قرار می گیرند.

نحوه جمع‌آوری نمونه برای انجام آزمایش؟

نمونه خون با فرو بردن سوزن در ورید بازو برای سنجش آلدوسترون و یا رنین به دست می آید. برخی از پزشکان، ادرار 24 ساعته را برای آلدوسترون ترجیح می دهند، زیرا سطوح آلدوسترون خون در طول روز متغیر بوده و تحت تأثیر مکان قرار میگیرند.  در برخی موارد، برای وریدهای کلیوی (برای رنین) یا آدرنال (برای آلدوسترون) با داخل کردن یک کاتتر جمع آوری می شود؛ این کار در بیمارستان یا مراکز پزشکی اصلی توسط یک رادیولوژیست متخصص انجام می گیرد.

برای تهیه نمونه مناسب رعایت چه شرایطی الزامی می‌باشد؟

برای اندازه گیری آلدوسترون و رنین خون، پزشک ممکن است از شما بخواهد که  پیش از جمع آوری نمونه (بعنوان مثال، 15 تا 30 دقیقه)، به صورت ایستاده یا درازکش قرار بگیرید. همچنین ممکن است به شما آموزش داده شود که از برخی از نوشیدنی ها، غذاها یا داروها پیش از آزمایش اجتناب کنید. از دستورالعمل هایی که به شما داده می شوند پیروی نمائید. (برای کسب اطلاعات بیشتر، بخش "آیا موارد دیگری وجود دارند که باید بدانم؟" را ملاحظه کنید(

Accordion Title
سوالات رایج
  • این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟

    آزمایشات آلدوسترون و رنین برای ارزیابی تولید به اندازه آلدوسترون توسط غدد فوق کلیوی و تشخیص بین علل بالقوه مازاد یا کمبود آن، مورد استفاده قرار می گیرند. آلدوسترون ممکن در خون یا در نمونه ادرار 24 ساعته که میزان آلدوسترون دفع شده در ادرار در روز را اندازه گیری می کند، سنجش شود. رنین همیشه در خون اندازه گیری می شود.

    این آزمایشات در بررسی آلدوسترونیزم اولیه، همچنین با عوان سندرم Conn، که باعث فشار خون بالا میگردد، بسیار مفید هستند. اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، ممکن است تولید آلدوسترون همراه با آزمایش تحریک و سرکوب، مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.

    مقادیر هر دوی آلدوسترون و رنین در صبح در بالاترین میزان خود بوده و در سرتاسر روز متغیر هستند. اینها تحت تأثیر مکان، استرس و انواعی از داروهای از پیش تجویز شده قرار میگیرند.

  • این آزمایش در چه زمانی درخواست داده می‌شود؟

    آزمایش آلدوسترون و رنین خون معمولاً زمانی که فرد دارای فشار خون بالا می باشد، بویژه اگر دارای پتاسیم پائین نیز باشد، درخواست می شود. حتی اگر پتاسیم نرمال باشد، اگر داروهای معمول، فشار بالای خون را کنترل نکنند یا اگر پرفشاری خون در سن پائین اتفاق بیفتد، آزمایش احتمالاً انجام شود. آلدوسترونیزم اولیه یک شکل بالقوه قابل درمان از پرفشاری خون است، از اینرو تشخیص و درمان صحیح آن مهم می باشد.

    وقتی پزشک مشکوک می شود که فردی دارای نقص عملکرد آدرنال یا بیماری آدیسون می باشد، آزمایش سطوح آلدوسترون به صورت گهگاه درخواست می شوند. یکی از آن آزمایشات،تست تحریک آلدوسترون، که تحریک ACTH نیز گفته می شود، آلدوسترون و کورتیزول را برای مشخص کردن اینکه ایا فرد دارای بیماری آدیسون، عملکرد پائین غده هیپوفیز یا تومور غده هیپوفیز می باشد، مورد آزمایش قرار می دهد. نتیجه نرمال، افزایشی در کورتیزول و افزایش در آلدوسترون پس از تحریک با ACTH است.

  • نتایج این آزمایش چگونه تفسیر می‌شود؟

    جدول زیر نشان دهنده تغییرات در رنین، آلدوسترون و کورتیزول است که در اختلالات مختلف رخ میدهند.

    بیماری آلدوسترونکورتیزول رنین
    آلدوسترونیزم اولیه (سندرم Conn( بالا نرمال پائین
    آلدوسترونیزم ثانویه بالا نرمال بالا
    نقص آدرنال (بیماری آدیسون) پائین پائین بالا
    سندرم کوشینگ پائین بالا پائین

    آلدوسترونیزم اولیه (سندرم Conn) در نتیجه تولید بیش از حد آلدوسترون توسط غدد فوق کلیوی، معمولاً توسط یک تومور خوش خیم یکی از غدد، ایجاد می شود. سطح بالای آلدوسترون، جذب مجدد سدیم (نمک) و از دست رفتگی پتاسیم توسط کلیه ها را افزایش داده که اغلب منتهی به عدم تعادل الکترولیت می شود. علائم و نشانه ها شامل فشار خون بالا، سردرد و ضعف در ماهیچه هستند بویژه اگر سطوح پتاسیم بسیار پائین باشند.

    پتاسیم کمتر از نرمال خون (هایپوکالمی) در فردی که مبتلا به پرفشاری خون است، نشاندهنده این است که باید به دنبال تشخیص آلدوسترونیزم باشیم. گاهی اوقات، برای درک اینکه آیا یک یا هر دوی غدد فوق کلیوی تحت تأثیر قرار گرفته اند، ممکن است خون از هر دو ورید فوق کلیوی گرفته شده و آزمایش برای تعیین اینکه آیا تفاوتی در میزان آلدوسترون (و گاهی کورتیزول) تولید شده توسط هر کدام از غدد فوق کلیوی وجود دارد یا نه، انجام می شود.

    آلدوسترونیزم ثانویه که نسبت به آلدوسترونیزم اولیه شایعتر است، با هر عاملی غیر از اختلال در غدد فوق کلیوی ایجاد می شود که منتهی به آلدوسترون اضافی می گردد. این میتواند در نتیجه شرایطی ایجاد گردد که باعث کاهش جریان خون به کلیه ها شده، فشار خون را کاهش داده یا سطوح سدیم را پائین می آورد. آلدوسترونزیم ثانویه ممکن است همراه با نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، بیماری کلیوی و توکسمی آبستنی (پره اکلمپسی) دیده شود. این عارضه همچنین در دهیدراسیون شایع است. در این شرایط، علت آلدوسترونیزم معمولاً آشکار و مشخص است.

    مهمترین علت آلدوسترونیزم ثانویه، تنگ شدن عروق خونی است که کلیه را تغذیه می کنند. نام این عارضه، استنوزیس شریان کلیه میباشد.این باعث افزایش در فشار خون بعلت رنین و آلدوسترون بالا گشته و میتوان آن را با جراحی یا آنژیوپلاستی درمان کرد. گاهی اوقات برای دانستن اینکه آیا فقط یک کلیه مبتلا گشته است، یک کاتتر از طریق کشاله ران وارد شده و خون مستقیماً از وریدهای کلیه جمع آوری می شود (سطوح رنین ورید کلیوی). اگر مقدار آن به طور قابل ملاحظه ای در یک جهت بالاتر باشد، این نشاندهنده محلی است که در آن تنگ شدن شریان وجود دارد. 

    آلدوسترون پائین (هایپوآلدوسترونیزم) معمولاً بعنوان بخشی از نقص آدرنال رخ می دهد. این باعث دهیدراسیون، فشار خون پائین، سطح پائین سدیم خون و سطحی بالا از پتاسیم می شود. وقتی نوزادان فاقد آنزیم لازم برای تولید کورتیزول هستند، یک عارضه با عنوان هایپرپلازی مادرزادی آدرنال، این می تواند تولید آلدوسترون را در مواردی کاهش دهد.

  • آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟

    میزان نمک در رژیم غذایی شما و داروها،مانند تسکین دهنده های درد از دسته غیراستروئیدی، داروهای ادرارآور، بتابلاکرها، استروئیدها، بازدارنده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتنسین (ACE) و داروهای ضدبارداری خوراکی میتوانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند. برخی از این داروها برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند. استرس، ورزش و بارداری نیز میتوانند بر نتایج آزمایش تأثیر داشته باشند. در صورت لزوم تغییر میزان سدیم (نمک) در رژیم غذایی شما، استفاده از داروهای ادرارآور یا بقیه داروها یا برنامه ورزشی تان پیش از آزمایش آلدوسترون، پزشک این مورد را به شما خواهد گفت.

    لیکوریک ممکن است ویژگی های آلدوسترون را تقلید کرده و باید حداقل به مدت دو هفته پیش از آزمایش اجتناب شود زیرا میتواند نتایج آلدوسترون را کاهش دهد. این فقط اشاره بر محصولات واقعی گیاه لیکوریک (لیکوریک سخت) دارد؛ بیشتر لیکوریک نرم و بقیه اشکال لیکوریک فروخته شده در آمریکای شمالی در حقیت حاوی لیکوریک نیستند. در صورت عدم اطمینان، برچسب بسته را بررسی کنید یا آن را به پزشک خود نشان دهید. 

    در زمان ابتلا به بیماری شدید، مقادیر آلدوسترون بسیار پائین می آیند، از اینرو در زمان هایی که فرد بسیار بیمار است، این آزمایش نباید صورت گیرد.  


  • اگر وضعیت قرارگیری بدن من در نتایج آزمایش تأثیرگذار است، چگونه می توانم آن را کنترل کنم؟
    ممکن است از شما درخواست شود تا بموقع در محل حاضر شوید تا باندازه کافی در وضعیت درازکش یا ایستاده قرار گیرید که آن وضعیت بعنوان حالت اصلی آزمایش شما تثبیت شود. 
  • نسبت آلدوسترون\رنین (ARR)، چه می باشد؟

    نسبت آلدوسترون\رنین (ARR)، یک تست غربالگری برای تشخیص آلدوسترونیزم اولیه در افراد مبتلا به فشار خون در گروه پرخطر می باشد. برای تعیین این نسبت، سطوح خونی آلدوسترون و رنین اندازه گیری شده و یک محاسبه با تفسیم کردن نتیحه آلدوسترون بر رنین، انجام می شود. ARR، مطمئن ترین غربالگری برای آلدوسترونیزم اولیه می باشد، با وجود آنکه تفسیر آن آسان نمی باشد. برای جلوگیری از ایجاد نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب، لازم است هر چیری که بتواند با تست تداخل داشته باشد، مانند داروها، وضعیت قرارگیری بدن، جذب سدیم و پتاسیم پلاسما، پیش از آزمایش مدنظر قرار گیرد. بقیه آزمایشات، مانند آزمایشات بازداری برای تأئید تشخیص پس از غربالگری مورد استفاده قرار می گیرند.

  • آزمایشات تحریک و سرکوب آلدوسترون چه می باشند؟

    آزمایشات بازداری آلدوسترون برای تأئید تشخیص آلدوسترونیزم اولیه، مورد استفاده قرار می گیرند. چندین نوع از آزمایشات بازداری وجود دارد:

    • شاید به شما گفته شود که یک رژیم غذایی با میزان نمک بالا را به مدت سه روز دنبال کنید و سپس آلدوسترون و رنین را در ادرار خود اندازه گیری کنید
    • ممکن است شما محلول سالین (نمک) را از طریق ورید دریافت کرده (درون وریدی، IV) و سپس میزان آلدوسترون را اندازه گیری کنید
    • ممکن است که یک رژیم غذایی با نمک بالا داشته باشید و سپس یک کورتیکواستروئید مصنوعی با عنوان فلودروکورتیزون را استعمال کرده و پس از آن میزان آلدوسترون را اندازه گیری کنید

    در افراد سالمی که رژیم غذایی با نمک بالا دارند یا کسانی که سالین یا فلودروکورتیزون را مصرف می کنند، سطح آلدوسترون آنها سرکوب می شود.

     

    آزمایش تحریک آلدوسنرون، که تحریک CTH نیز نامیده می شود، میزان آلدوسترون و کورتیزول را برای مشخص کردن اینکه آیا فرد بیماری آدیسون، کاهش عملکرد غده هیپوفیز یا یک تومور هیپوفیز را دارد یا خیر، آزمایش می کند. این آزمایش، شامل اندازه گیری آلدوسترون و کورتیزول، پیش و پس از تزریق ACTH مصنوعی می باشد. نتیجه مثبت، افزایش در میزان آلدوسترون و کورتیزول پس از تحریک توسط ACTH می باشد.



  • سندرم بارتر چیست؟

    سندرم بارتر، گروهی از اختلالات نادر مادرزای بوده که بر قابلیت کلیه در بازجذب سدیم تأثیر می گذارند. افراد مبتلا به سندرم بارتتر، سدیم زیادی را از طریق ادرار از دست می دهند. این باعث افزایش در میزان آلدوسترون شده و یاعث می شوند تا کلیه ها مقدار زیادی از پتاسیم را از بدن خارج کنند. از اینرو، این سندرم همراه با مقادیر بالایی از رنین و آلدوسترون در خون، افزایش pH خون (آلکالوزیس) و مقادیر بالایی از پتاسیم، کلسیم و کلرید در ادرار می باشد.

    این سندرم، که معمولاً در اوایل سنین کودکی تشخیص داده می شود، بر اثر جهش هایی در حداقل یکی از پنج ژن بوجود آمده و آزمایش ژنتیک میتواند تشخیص را تأئید کند. بر اساس ژنی که عامل این عارضه است، پنج نوع مختلف از سندرم بارتر وجود دارد.

    بسته به نوع سندرم بارتر، علائم و نشانه ها متغیر هستند. نوع پیش از تولد میتواند کشنده باشد. نوع کلاسیک که در نوزادان و بچه های کوچک یافت می شود، معمولاً باعث عدم پیشرفت، یبوست، گرفتگی عضلات و ضعف همچنین دهیدراسیون، افزایش تولید ادرار و استخوان های ضعیف می شود. ،

    این بیماری قابل علاج نیست، اما یکسری درمان در دسترس هستند مانند جلوگیری از پائین رفتن غیر عادی پتاسیم خون فرد از طریق یک رژیم غذایی غنی از پتاسیم یا مصرف مکمل ها. در حالیکه در کنار درمان، پیش آگاهی نیز خوب می باشد، افرادی که مبتلا هستند باید احتیاط کنند که مایعات و الکترولیت را در تعادل نگه دارند. نارسایی کلیوی یک عارضه محتمل از سندرم بارتتر است.برای اطلاعات بیشتر، سایت بارتتر را مشاهده کنید.

مشاهده منابع
منابع مورد استفاده در این مطلب

2016 review performed by Ron Haas, PhD DABCC.

(March 2, 2016) Funder, JW, et.al. The Management of Primary Aldosteronism: Case Detection, Diagnosis, and Treatment: An Endocrine Society Clinical Practice Guideline. J Clin Endocrinol Metab. 2016 May;101(5):1889-916. Available online at http://dx.doi.org/10.1210/jc.2015-4061#sthash.CQcfIQFp.dpuf. Accessed October 2016.

(August 8, 2016) Frassetto, LA. Bartter Syndrome: Background, Pathophysiology, Etiology. Available online at emedicine.medscape.com/article/238670. Accessed October 2016.

(July 20, 2016) Griffing GT. Addison Disease Workup. Available online at emedicine.medscape.com/article /116467. Accessed October 2016.

(January 2, 2014) Mayo Clinic. Primary aldosteronism. Available online at http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/primary-aldosteronism/basics/tests-diagnosis/con-20030194. Accessed October 2016.

منابع مورد استفاده در بررسی‌های قبلی

The Lippincott Manual of Nursing Practice, 5th ed. Suddarth DS, ed. Philadelphia: J.B. Lippincott Company; 1991: 547-548.

Clinical Chemistry: Principles, Procedures, Correlations. Bishop M, Duben-Engelkirk J, Fody E, eds. 4th ed. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2000.

Clinical Chemistry: Theory, Analysis, and Correlations. Kaplan L, Pesce A, eds. 2nd ed. St. Louis: The C. V. Mosby Company; 1989.

Laurence M. Demers, PhD. Distinguished Professor of Pathology and Medicine, The Pennsylvania State University College of Medicine, The M. S. Hershey Medical Center, Hershey, PA.

Thomas, Clayton L., Editor (1997). Taber's Cyclopedic Medical Dictionary. F.A. Davis Company, Philadelphia, PA [18th Edition]. P.63.

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (2001). Mosby's Diagnostic and Laboratory Test Reference 5th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Adrenal venography, Pp 12-14, Aldosterone Pp 35-38, Renin Pp 742-743.

Jain, T. (2004 February 2). Aldosterone. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/print/ency/article/003704.htm.

(© 2005). Aldosterone, Serum and Urine. ARUP's Guide to Clinical Laboratory Testing [On-line information]. Available online at http://www.aruplab.com/guides/clt/tests/clt_al36.jsp.

Jain, T. (2004 February 2). Hyperaldosteronism – primary and secondary. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/print/ency/article/000330.htm.

Pagana, K. D. & Pagana, T. J. (© 2007). Mosby's Diagnostic and Laboratory Test Reference 8th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 32-32, 815-819.

Wu, A. (© 2006). Tietz Clinical Guide to Laboratory Tests, 4th Edition: Saunders Elsevier, St. Louis, MO. Pp 74-79, 946-951.

Holt, E. (Updated 2008 March 18). Aldosterone. MedlinePlus Medical Encyclopedia On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003704.htm. Accessed July 2009.

Mushnick, R. (Updated 2007 October 22). Renin. MedlinePlus Medical Encyclopedia On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003698.htm. Accessed July 2009.

(2008 September). The Hormone Foundation's Patient Guide to Detection, Diagnosis, and Treatment of Primary Aldosteronism. The Hormone Foundation [On-line information]. PDF available for download at http://www.hormone.org/Resources/Patient_Guides/upload/detection-diagnosis-and-treatment-of-primary-aldosteronism-122208.pdf. Accessed July 2009.

Mayo Clinic Staff (2009 January 6). Primary aldosteronism. MayoClinic.com [On-line information]. Available online at http://www.mayoclinic.com/print/primary-aldosteronism/DS00563/DSECTION=all&METHOD=print. Accessed July 2009.

Jabbour, S. (Updated 2009 May 21). Conn Syndrome. Emedicine [On-line information]. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/117280-overview. Accessed July 2009.

(Updated 2009 May). Aldosteronism. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/EndocrineDz/Aldosteronism.html. Accessed July 2009.

(Reviewed July 26, 2012.) Pubmed Health. Aldosterone. Available online at http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmedhealth/PMH0004167/. Accessed on Jan. 4, 2013.

(Revised February 2012.) National Adrenal Diseases Foundation. Hypoaldosteronism - The Facts You Need to Know. Available online at http://www.nadf.us/diseases/hyperaldosteronism.htm. Accessed on Jan. 4, 2012.

The American Association of Endocrine Surgeons. Primary hyperaldosteronism. Available online at http://endocrinediseases.org/adrenal/hyperaldosteronism.shtml. Accessed on Jan. 4, 2013.

(Updated by Nancy J. Rennert, July 26, 2011.) MedlinePlus Medical Encyclopedia. Hypoaldersteronism-primary and secondary. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000330.htm. Accessed on Jan. 4, 2013.

(Reviewed Jan. 2011.) Urology Care Foundation. Primary Hyperaldosteronism. Available online at http://www.urologyhealth.org/urology/index.cfm?article=13. Accessed Jan. 4, 2013.

(Reviewed August 2012 by Ashley B. Grossman.) Secondary Aldosteronism. The Merck Manual. Available online through http://www.merckmanuals.com. Accessed Jan. 8, 2013.

(May 2010.) Stowasser, et al. Laboratory Investigation of Primary Aldosteronism. Clinical Biochem. Available online at http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2874431/. Accessed Jan. 28, 2012.

(Updated August 2012.) Primary Aldosteronism Workup. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/127080-workup#aw2aab6b5b9. Accessed Jan. 28, 2012.

Bartter syndrome. MedlinePlus Medical Encyclopedia. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000308.htm. Accessed February 2014.

Bartter syndrome. Genetics Home Reference. Available online at http://ghr.nlm.nih.gov/condition/bartter-syndrome. Accessed February 2014.

Bartter's Syndrome. National Organization for Rare Disorders. Available online at http://www.rarediseases.org/rare-disease-information/rare-diseases/byID/589/viewAbstract. Accessed February 2014.

Bartter Syndrome Treatment & Management. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/238670-treatment. Accessed February 2014. 

Bartter Syndrome. Prognosis. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/238670-overview#aw2aab6b2b5aa. Accessed February 2014.

Bartter syndrome: Overview. Office of Rare Diseases Research. Available online at http://rarediseases.info.nih.gov/gard/5893/resources/resources/1. Accessed February 2014.

از متخصصین آزمایشگاهی بپرسید

 

 

سوالات شما توسط همکاران ما به صورت یک خدمت داوطلبانه، پاسخ داده خواهد شد. برای این موضوع همواره می‌توانید بر روی کلید تماس با متخصصین کلیک کنید.