Total Protein and Albumin/Globulin (A/G) Ratio
زمانی که یک آزمایش فیزیکی معمول دارید یا زمانیکه کاهش وزن غیرمنتظره یا خستگی را تجربه می کنید، یا هنگامیکه پزشک بر این باور است که شما دارای علائمی از بیماری کبد یا کلیه هستید
نمونه خونی گرفته شده از سیاهرگ بازو یا از نوک انگشت (افراد بالغ و کودکان) یا از پاشنه پای نوزادان
نیاز نیست
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
آزمایشات پروتئین کل و آلبومین بطور معمول در پنل های آزمایشات انجام شده بعنوان بخشی از بررسی های عمومی سلامت گنجانده می شوند، مثل پنل سوخت و ساز جامع (CMP)، بنابراین این آزمایشات بصورت مستمر برای کمک به ارزیابی وضعیت کلی سلامت فرد استفاده می شوند.
علاوه بر آن، از آنجاییکه پروتئین کل می تواند کاهش یا افزایش یابد یا پروتئین های گلوبولین با بیماری ها و اختلالات مختلفی تغییر کنند، آزمایشات پروتئین کل و آلبومین را می توان در شرایط مختلف و برای کمک به تشخیص بیماری، نظارت بر تغییرات در وضعیت سلامت و نیز غربالگری درخواست داد که ممکن است حاکی از انجام آزمایشات دیگر نیز باشد.
(برای الاعات بیشتر در مورد پروتئین های خون، به بخش "هدف از انجام این آزمایش چیست؟" مراجعه نمایید.)
اندازه گیری پروتئین کلی می تواند نشانگر وضعیت تغذیه بوده و برای غربالگری و کمک به تشخیص بیماری کلیه یا بیماری کبد استفاده شود. گاها بیماری ها یا وضعیت های مختلف قبل از بروز علائم از طریق آزمایشات معمول تشخیص داده می شوند. اگر پروتئین کل غیرطبیعی باشد، آزمایشات دیگری را باید برای تشخیص نوع پروتئین غیرطبیعی انجاد تا به یک تشخیص قطعی دست یابند. برخی از موارد آزمایشات پیگیری شامل الکتروفورز پروتئین و ایمونوگلوبولین های کمی است.
برخی از آزمایشگاهها پروتئین کلی، آلبومین و نسبت برآورد شده آلبومین به گلوبولین ها را بصورت نسبت A/G گزارش می کنند. نسبت A/G از طریق محاسبه پروتئین کلی، آلبومین و گلوبولین برآورد شده (پروتئین کل-آلبومین) محاسبه می شود. بدلیل اینکه وضعیت بیماری ها بر مقادیر نسبی آلبومین و گلوبولین تاثیرگذار است، نسبت A/G را میتواند نشانه هایی از علت تغییر در سطوح پروتئین را ارائه نماید.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده می‌شود؟
آزمایش پروتئین جامع بعنوان بخشی از پنل سوخت و ساز جامع (CMP) و در زمان بررسی عمومی از وضعیت سلامت یک فرد درخواست می شود. این آزمایش را می توان برای ارائه اطلاعات کلی درباره وضعیت تغذیه فرد مثلا در زمانی که فرد کاهش وزن غیرمنتظره ای داشته، درخواست کرد. این آزمایش را می توان همراه با آزمایشات دیگر برای ارائه اطلاعاتی در مورد علائم حاکی از بیماری کبد، کلیه یا مغز استخوان یا در جهت تحقیق و بررسی علت افزایش مایع در بافت (edema) درخواست می دهند.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر می‌شود؟
نتایج آزمایش پروتئین کلی اغلب همراه با نتایج آزمایشات CMP لحاظ می شوند و اطلاعاتی در مورد وضعیت سلامت عمومی فرد با توجه به تغذیه و یا بیماری های اندام های اصلی مثل کلیه و کبد به پزشک ارائه می کند. با این حال اگر نتایج غیرعادی باشد، آزمایش دیگری برای کمک به تشخیص بیماری تاثیرگذار بر سطوح پروتئین در خون نیاز است.
-سطح پایین پروتئین کلی می تواند نشانگر بیماری کبد، بیماری کلیه یا اختلالی باشد که در آن پروتئین هضم نشده یا بطور مناسبی جذب نشده است. سطوح پایین را می توان در سوءتغذیه شدید و با بیماری های تاثیرگذار بر سوءجذب مثل بیماری سلیاک یا بیماری التهاب روده (IBD) مشاهده کرد.
-سطح بالای پروتئین کلی را می توان در التهاب مزمن یا عفونت هایی مثل هپاتیت ویروسی یا ایدز مشاهده کرد. این شرایط همچنین می تواند مرتبط با اختلالات مغز استخوان مثل میلومای مالتیپل باشد.
-نسبت A/G پایین ممکن است نشانگر تولید بیش از حد گلوبولین ها باشد که در میلومای مالتیپل یا بیماری های خوایمنی یا کمبود آلبومین مشاهده می شود که در سیروز کبدی یا حذف انتخابی آلبومین از جریان خون که در بیماری کلیه رخ می دهد (سندرم نفروتیک).
-نسبت بالای A/G نشانگر کمبود تولید ایمونوگلوبولین ها می باشد که در برخی از بیماری های ژنتیکی و برخی سرطانهای خون مشاهده می شود.
-با سطج پروتئین کلی پایین که بدلیل توسعه و افزایش پلاسما در شرایط رقیق شدن خون است، نسبت A/G معمولا نرمال خواهد بود زیرا هر دوی آلبومین و گلوبولین به میزان یکسانی رقیق خواهند شد.
بعد از نتایج غیرعادی پروتئین کل و بر اساس علت مورد تردید، آزمایشات خاص دیگری برای تشخیص دقیق انجام می شوند. برخی از مثالها شامل آزمایش آنزیم کبد، پنل کلیه، الکتروفورز پروتئین خون یا آزمایشات بیماری سلیاک یا IBD می باشد. -
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟استفاده طولانی مدت از وسیله شریان بند در طی جمع آوری نمونه خون می تواند منجر به نمونه خون با سطح پروتئین افزایش یافته و کاذب باشد (بیش از غلظت واقعی در جریان). داروهایی که سطوح پروتئین را کاهش می دهند شامل استروژن ها و داروهای ضدبارداری می باشند.
-
آیا یک رژیم حاوی پروتئین بالا، سطح پروتئین کلی را افزایش می دهد؟
خیر. افزایش مصرف پروتئین، نتیجه آزمایش پروتئین کلی را افزایش نخواهد داد.
-
کدام مواد غذایی برای سطوح پروتئین بهینه توصیه می شوند؟
یک رژیم متعادل که براساس توصیه های دپارتمان کشاورزی آمریکا می باشد توسط این دپارتمان در بخش Choose My Plate بصورت خلاصه بیان شده است.
-
گلوبولین پروتئین چیست و چگونه در خون اندازه گیری می شوند؟
گلبولین های به همراه آلبومین پروتیئن های موجود در خون هستند و این گروه متشکل از صدها نوع مختلف است. این پروتئین ها بزرگتر از آلبومین بوده و به گلوبولین های آلفا، بتا و گاما تقسیم می شوند.
یک آزمایش الکتروفورز پروتئین را می توان برای تعیین گروههای مختلف پروتئین های گلوبولین استفاده کرد (مراجعه کنید به مقاله ای در مورد الکتروفورز پروتئین و جدول گروههای پروتئین). آزمایش الکتروفورز تثبیت ایمنی می تواند انواع مختلف ایمونوگلوبولین ها (مثل IgG، IgM و IgA) را بسنجد که در آزمایش ایمونوگلوبولین کمی قابل مشاهده است.
برخی از پروتئین های گلوبولین را می توان بطور مستقیم و با استفاده از آزمایشات خاص برای پروتئین مدنظر سنجید. آزمایشات در شرایطی که یک پروتئین خاص مرتبط با یک بیماری یا وضعیت باشد، بیشترین ارزش را خواهند داشت. آزمایشات خاص پروتئین را می توان برای ارائه اطلاعاتی برای پزشک و در زمانی که علائم و نشانه های خاص وجود دارند و حاکی از یکی از بیماری ها یا وضعیت ها می باشند، درخواست داد. مثالهای دیگر در مورد پروتئین های مرتبط با وضعیت های خاص شامل پروتئین واکنش گر C (التهاب)، فیبرینوژن (اختلالات لخته شدن)، فریتین (کمبود آهن) و سرولوپلاسمین (بیماری ویلسون) است. -
آیا پروتئین را می توان در نمونه هایی به غیر از خون سنجید؟
بله، آزمایش پروتئین را می توان بر روی انواع مختلفی از مایعات بدن انجام داد. هدف از آزمایش و مفهوم آزمایشات متفاوت است. برای جزئیات بیشتر، به مقاله ای در مورد تحلیل و آنالیز مایع بدن مراجعه کنید و لینک مایع مدنظر را انتخاب نمایید.
