برای شناسایی یک نوآرایی ژن ALK در بافت توموری به جهت هدایت درمان سرطان ریه غیر سلول کوچک
برای شناسایی یک نوآرایی ژن ALK در بافت توموری به جهت هدایت درمان سرطان ریه غیر سلول کوچک
هنگامی که مبتلا به سرطان ریه غیرسلول کوچک تشخیص داده شده اید و پزشک یک برنامه مدیریت درمانی را در نظر میگیرد که ممکن است شامل یک بازدارنده کیناز ALK مانند کریزوتینیب باشد
سنجش جهش ALK عمدتاً برای تعیین این به کار می رود که آیا فرد مبتلا به آدنوکارسینوما سرطان ریه غیر سلول کوچک، احتمال دارد که به درمان دارویی بازدارنده کیناز ALK مانند کریزوتینیب پاسخ دهد. این آزمایش، وجود متداولترین نوآرایی های ژن ALK در DNA سلول ها در بافت تومور یا پروتئین غیرطبیعی تولید شده توسط ژن جهش یافته را به جهت کمک به هدایت درمان سرطان، شناسایی می کند.
این آزمایش معمولاً بهمراه آزمایش جهش EGFR و KRAS بعنوان تست دنبال کننده آنها درخواست می شود. اگر یک سرطان ریه سلول غیرکوچک دارای یک جهش EGFR بوده و فاقد جهش KRAS باشد، پس احتمال دارد که فرد مبتلا به یک درمان دارویی ضد EGFR (بازدارنده تیروزین کیناز) پاسخ داده و معمولاً آزمایشات بیشتری لازم نمی باشد. هرچند، اگر تومور برای یک جهش EGFR منفی باشد، پس فرد احتمالاً به یک بازدارنده تیروزین کیناز ضد EGFR پاسخ ندهد. تست جهش ALK سپس برای مشخص کردن اینکه آیا تومور شخص احتمال دارد که به بازدارنده کیناز ALK پاسخ دهد، مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر تومور فرد برای شایعترین نوآرایی های ژن ALK منفی باشد، آزمایشات برای سایر جهش های با شیوع کمتر که توسط آزمایش یا آزمایشات حاضر برای پروتئین تغییر یافته ALK شناسایی نشده اند، ممکن است که برای کمک به پیش بینی پاسخ های درمانی مورد استفاده قرار گیرند. در برخی موارد، آزمایش برای پروتئین ALK تغییر یافته ممکن است به آزمایش نوآرایی ژن ALK ترجیح داده شود.
دو روش اصلی آزمایش بقرار زیر هستند:
یک آزمایش جهش ALK معمولاً پس از اینکه فرد، مبتلا به سرطان ریه سلول غیرکوچک، بویژه آدنوکارسینوما تشخیص داده شد، درخواست می گردد. این موقعی درخواست می گردد که تومور فرد احتمالاً به یک بازدارنده تیروزین کیناز پاسخ ندهد و پزشک یک درمان داروی بازدارنده ALK کیناز را در نظر می گیرد.
اگر بافت سرطانی حاوی یک جهش نوآرایی ژن ALK اختصاصی یا پروتئین ALK تغییر یافته باشد، درنتیجه فرد مبتلا احتمالاً از یک درمان دارویی بازدارنده ALK کیناز مانند کریزوتینیب منفعت برده و ممکن است که درمان های داروی ضد EGFR برای او سودی نداشته باشند.
فردی که سرطان او دارای نوآرایی ژن ALK نباشد، احتمالاً درمان داروی بازدارنده ALK کیناز برای او موثر نخواهد بود.
در صورتی که نمونه بافت توموری کافی نباشد و یا زمانی که سرطان به صورت غیریکنواخت (برخی از سلول ها حاوی جهش و برخی دیگر بدون آن) باشد، ممکن است نتیجه منفی در تست داشته باشد. بعلاوه، ممکن است که جهش های ALK نادری وجود داشته باشند که با تست های روتین که فقط به دنبال شایعترین جهش ها می گردند، شناسایی نشوند.
نوآرایی های جهش ALK اغلب در سیگاری های کم مصرف یا غیرسیگاری های مبتلا به آدنوکارسینوما سرطان های ریه سلول غیرکوچک بویژه زنان از نژاد آسیایی دیده می شود. با وجود آنکه این یک جهش نسبتاً نادر است، مجموع افرادی که هر ساله به سرطان ریه مبتلا می شوند بدین معنی است که آزمایش و درمان دارویی بالقوه برای هزاران نفر کاربردی و کآرامد است.
جهش های ALK همچنین ممکن است در لمفوم های سلول T نیز دیده شوند.
این آزمایش عموماً توصیه نمی شود مگر اینکه فرد مبتلا به سرطان ریه سلول غیرکوچک بوده و پزشک درمان دارویی بازدارنده ALKکیناز را در نظر بگیرد.
این معمولاً لازم نیست اما ممکن است زمانی رخ دهد که پزشک تصور کند که نمونه مورد آزمایش شاید کافی نبوده است.
بله، بیشتر افرادی که سرطان ریه آنها، دارای نوآرایی ژن ALK است، پاسخ خواهند داد اما درصدی واکنش نشان نمیدهند. هر فرد و هر سرطان متفاوت هستند. همچنین، ممکن است یک فرد در ابتدا پاسخ دهد اما سپس به آن درمان مقاوم شود.
در بیشتر موارد، توصیه نمی شود. داروها با ارتباطات خاصی طراحی شده اند و اگر شما فاقد معیارهای شناخته شده باشید، احتمالاً سرطان ریه شما به درمان پاسخ نخواهد داد.
این تست ممکن است در برخی از آزمایشگاه های بزرگتر و بیمارستان هایی که بعنوان مراکز جامع سرطان توسط موسسه ملی سرطان اختصاص داده شده اند در دسترس باشد، اما اغلب به یک آزمایشگاه مرجع فرستاده خواهد شد.
خیر، این ژنتیک فرد نیست که مورد ارزیابی قرار میگیرد؛ بلکه ساختار ژنتیکی سرطان، هدف آزمایش است.