غربالگری زن باردار برای حضور استرپتوکوک گروه B یا (GBS) در واژن یا رکتوم برای تعیین خطر انتقال باکتری در نوزادش طی بارداری و زایمان، احتمالا باعث ایجاد عفونت جدی در نوزاد تازه متولد شده او میشود -شروع زودهنگام GBS
Prenatal Group B Strep (GBS) Screening
غربالگری استرپتوکوک گروه B بارداری (GBS)
غربالگری استرپتوکوک گروه B بارداری (GBS)
هنگامی که زن در 35 تا 37 هفته بارداری است یا زایمان زودرس یا پارگی زودرس غشا دارد.
ندارد
-
این آزمایش در چه مواردی کاربرد دارد؟
غربالگری قبل از تولد استرپتوکوک گروه B یا (GBS) برای تشخیص وجود این باکتری در واژن یا رکتوم زنان باردار مورد استفاده قرار میگیرد. حدود 25٪ زنان باردار برای GBS کلونیزه یا تحت نظر قرار میگیرند. غربالگری برای تعیین خطر انتقال باکتری به نوزادان طی تولد مورد استفاده قرار میگیرد، که احتمالا باعث عفونت جدی به نام GBS اولیه میشود.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) توصیه میکنند:
- غربالگری همه زنان باردار برای حضور GBS در واژن و راست روده بین 35 تا 37 هفته بارداری، مگر اینکه GBS طی بارداری در یک نمونه ادرار شناسایی شده باشد یا زن دارای نوزاد قبلی مبتلا به GBS تهاجمی باشد. هنگامی که GBS حین غربالگری تشخیص داده میشود، طی بارداری و زایمان باید با آنتیبیوتیک داخل وریدی (IV) درمان شود.
- اگر در نمونه ادرار پیش از بارداری یا حین بارداری GBS زن تشخیص داده شده یا دارای نوزاد قبلی مبتلا به GBS بود، او باید طی زایمان بهطور خودکار آنتیبیوتیکهای IV را دریافت کند.
- زنان باردار که هنوز برای GBS مورد آزمایش قرار نگرفته و دارای زایمان زودرس یا غشاهایی که بیش از 18 ساعت قبل از آن پارگی داشتهاند و یا در طول زایمان تب داشته باشند، باید آنتیبیوتیکهای IV دریافت کنند.
پزشکان مراقبت از نوزادان به زودی پس از تولد برای علائم و نشانههای GBS و سپسیس بررسی میکنند، و در صورت وجود، آزمایشهای اضافی (بهعنوان مثال، کشت خون نوزاد یا مایع نخاعی) و در صورت لزوم بلافاصله درمان نوزادان انجام میشود.
تست GBS ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تست توصیه شده برای غربالگری GBS قبل از زایمان کشت واژن و رکتوم است. برای این تست، یک سواب از هر دو ناحیه در یک محیط غنیشده انتخابی قرار میگیرد که باعث رشد هر گونه GBS موجود میشود. اگر باکتریها در این محیط رشد کنند، آزمایشهای اضافی برای تایید حضور GBS انجام میشود.
- در موارد خاص، آزمایشهای مولکولی که مواد ژنتیکی باکتریها را بهطور مستقیم در سواب واژینال و رکتال کشف و شناسایی میکنند استفاده میشود. تست مستقیم بدون محیط غنیشده به اندازه کشت حساس نیست، بنابراین این آزمایشها برای غربالگری روزانه زنان در هفتههای 35 تا 37 هفتۀ بارداری و زنانی که باردار نیستند توصیه نمیشود. آنها ممکن است برای غربالگری زنان در حال زایمان و کسانی که هیچ سابقهای در مورد تستهای قبلی برای GBS ندارند و هیچ فاکتور خطرناک واضحی برای این بیماری وجود ندارد استفاده شود. برخی عوامل که خطر را افزایش میدهند عبارتند از: زایمان زودرس، تب و یا پارگی طولانی غشاء.
- کشت ادرار برای غربالگری برای تعداد قابل توجهی از GBS ممکن است استفاده شود.
- تست حساسیت ضد میکروبی بهطور مرتب انجام نمیشود زیرا GBS بهطور معمول به آمپیسیلین حساس است. با اینحال، برای تعیین اثربخشی درمان آنتیبیوتیک برای زنان مبتلا به GBS و آلرژی شدید به پنیسیلین و آنتیبیوتیکهای مرتبط، باید آزمایش انجام شود.
-
این آزمایش در چه زمانی درخواست داده میشود؟
غربالگری استرپتوکوکی گروه B بارداری معمولا زمانی انجام میشود که زن 35 تا 37 هفته باردار باشد. ممکن است زن در یک بارداری برای GBS مثبت باشد و در بارداری دیگر منفی باشد. بههمین دلیل مهم است که زن را در اواخر بارداری، نزدیکتر به زمان وضع حمل که بهطور بالقوه میتواند باکتری را به نوزاد خود منتقل کند، غربال کرد.
این آزمایش همچنین در صورتی که زن باردار پیش از هفته 35 بارداری وضع حمل کند جهت تعیین وضعیت GBS او باید انجام گیرد.
-
نتایج این آزمایش چگونه تفسیر میشود؟
آزمایش مثبت GBS در زن باردار سالم به این معنی است که باکتریها در حال حاضر در مهبل و یا رکتوم وجود دارد و در معرض خطر انتقال باکتری به نوزاد است. باید آنتیبیوتیکها طی زایمان بهصورت داخل وریدی داده شود تا از انتقال باکتری جلوگیری شود. این درمان بهعنوان اقدامات پیشگیری حین زایمان شناخته شده است.
زنان باردار که حین بارداری دارای کشت ادرار مثبت در معرض تعداد قابل توجهی از GBS هستند، باید اقدامات پیشگیری مناسب جهت جلوگیری از انتقال به نوزاد انجام شود.
نتیجه منفی بدان معنی است که زن احتمالا دارای GBS در نواحی مورد آزمایش نیست. اقدامات پیشگیری توصیه نمیشود مگر اینکه دارای عوامل خطر دیگر باشد.
-
آیا اطلاعات بیشتری برای بیمار مورد نیاز است؟
هر زن باردار باید قبل از اینکه او را ارائه کند و قبل از اینکه با پزشک خود مشورت کند، باید وضعیت GBS خود را بداند، در صورتی که برای GBS مثبت باشد، در صورت استفاده از آنتیبیوتیک در طول کارش داده میشود .
توصیههای CDC نشاندهنده مشارکت و هماهنگی در میان تعداد زیادی از سازمانهای ملی بهداشت، از جمله کالج متخصص زنان و متخصص زنان و زایمان، آکادمی پزشکی کودکان آمریکا، کالج آمریکایی پرستار-ماما، آکادمی پزشکان خانواده آمریکایی و انجمن میکروبیولوژی آمریکا.
-
آیا میتوان از عفونت گروهی B یا (GBS) در نوزادان جلوگیری کرد؟
-
آیا GBS را میتوان بیماری انتقال یافته جنسی (STD) در نظر گرفت؟
-
آیا همه زنان باید برای GBS حین زایمان یا در هنگام بارداری با آنتیبیوتیک درمان شوند؟
-
آیا نوزادان 7 روز پس از تولد به عفونت GBS مبتلا میشوند؟
نوزادان همچنین میتوانند به عفونت GBS دیررس از 7 روز تا چند ماه پس از تولد مبتلا شوند. از آنجائیکه باکتریها طی بارداری یا هنگام تولد اکتساب نمیشوند، بیماری با بروز دیررس با استعمال آنتیبیوتیکها موقع زایمان قابل پیشگیری نیست.
-
تفاوت بین استرپتوکوک گروه A و گروه B چیست؟
استرپتوکوک گروه A یا (GAS) و استرپتوکوک گروه B یا (GBS) انواع مشابهی از باکتری هستند، اما آنها عفونتهای مختلفی ایجاد میکنند. استرپتوکوک گروه A معمولا بخشی از فلور باکتری طبیعی نیست. این باکتری باعث " گلودرد استرپتوکوکی " میشود که توسط آزمایش سریع استرپتوکوک یا کشت گلودرد شناسایی میشود. استرپتوکوک گروه A همچنین ممکن است عفونت شدید پوست و زخم ایجاد کند. استرپتوکوک گروه B میتواند بخشی از باکتریهای طبیعی موجود در گلو، دستگاه واژن، و دستگاه گوارش باشد. GBS سبب عفونت در نوزادان و بزرگسالان مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف میشود.
-
آیا GBS عفونتهای جدی را در بزرگسالان ایجاد میکند؟
بله اگر چه GBS معمولا در بزرگسالان سالم بیماری ایجاد نمیکند، ممکن است عفونتهای پوشش رحم (اندومتریوز) را در زنان زایمان کرده (پس از زایمان) یا در معرض سایر روندهای زنان و زایمان ایجاد کند. GBS همچنین باعث عفونتهای زخمی و عفونتهای جدی خون و سیستم عصبی مرکزی در بزرگسالان، بهویژه در افراد دیابتی میشود.
GBS همچنین میتواند موجب عفونتهای پوستی، پنومونی، سپتیسمی و عفونتهای دستگاه ادراری (UTI) در افراد مسن و کسانی که دارای شرایط بهداشتی پایین و یا سیستم ایمنی ضعیف، نارسایی احتقانی قلب، بیماری عروق، بیماری کبدی، بیماری قلبی، ایدز یا سرطان شود.
غربالگری عمومی افراد بدون علامت، همانطور که در این مقاله مورد بحث است، در این افراد انجام نمیشود. کشت نواحی آسیب دیده بدن تنها در صورتی رخ میدهد که علائم و نشانههای عفونت وجود داشته باشد.