تاریخ آخرین بازبینیدر مورخه
تاریخ آخرین اصلاحدر مورخه July 10, 2017.
بر اساس مطالعه ای در ژورنال پزشکی نیوانگلند، یک آزمایش 21 ژنی در پیش بینی اینکه کدام زنان تشخیص داده شده با انواع خاصی از سرطان پستان، با هورمون درمانی تنها نتیجه خوبی خواهند داشت و می توانند از شیمی درمانی صرف نظر کنند، دقیق می باشد. مطالعه حاضر، با عنوان آزمون اختصاص دهنده گزینه های فردی شده برای درمان یا (TAILORx)، شواهدی جدید را درباره آزمایشی با عنوان Oncotype DX فراهم می کند.
این آزمایش، که پیشتر در بازار ایالات متحده و دیگر کشورها عرضه می شده است، فعالیت 21 ژن را در نمونه های تومور برداشته شده از زنان طی جراحی سرطان پستان، بررسی می کند. این نتایج برای محاسبه یک امتیاز بین 0 و 100 بکار می روند. هر چه امتیاز پائین تر باشد، احتمال انتشار سرطان، اگر فقط درمان هورمونی مانند داروی تاموکسیفن تجویز گردد، کمتر می باشد.
آزمون بالینی در چندین مرکز پزشکی انجام گردید و شامل 10000 زن میشد. تمام زنان دارای نوعی از سرطان پستان بودند که احتمالاً به هورمون درمانی پاسخ داده (ER/PR مثبت، HER2/neu منفی) و سرطان آنها به غدد لمفاوی انتشار پیدا نکرده بود. (انتشار سرطان به غدد لمفاوی معمولاً دلیلی برای انجام شیمی درمانی می باشد.) اگرچه، تومورهای زنان دارای ویژگی های دیگر (اندازه بزرگ، درجه متوسط یا بالا) بود که نشان می داد که ممکن است شیمی درمانی علاوه بر هورمون درمانی لازم گردد.
زنان بکار گرفته شده در آزمون که تومورهای آنها در آزمایش Oncotype DX دارای امتیاز 10 یا پائین تر بودند، درمان هورمونی استاندارد را دریافت کردند اما تحت شیمی درمانی قرار نگرفتند. تقریباً 16% زنان مورد مطالعه دارای امتیاز 10 یا پائین تر بودند. آنها تقریباً به مدت 5 سال مورد پایش قرار گرفتند. در آن زمان، محققین مشخص کردند که نرخ بقای کلی برای این گروه 98% بوده و ریسک بازگشت سرطان در طول پنج سال، 6% بوده است.
Kathy S. Albain M.D، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه لویولا می گوید، "این باید اطمیان زیادی را برای زنان و پزشکان آنها ایجاد کند". "در زنانی که سرطان پستان آنها در آزمایش چندژنی امتیاز پائینی را دریافت کرده بود، نرخ بقای برجسته ای با درمان با اندوکرین (هورمونی) تنها وجود داشت. این آزمایش برای ما اطمینان بالاتری را از اینکه چه کسی میتواند از شیمی درمانی اجتناب کند، فراهم می آورد".
پرسشی درباره تفاوت بین مقدار cut off "ریسک پائین" مورد استفاده در مطالعه و cut off استاندارد مورد استفاده در اعمال بالینی رایج پیش آمد. در سرمقاله ای که در همان شماره ژورنال پزشکی نیوانگلند به چاپ رسید، Clifford Hudis, MD، رئیس خدمات سرطان پستان در مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering می نویسد، "در صورت انتظار، برای بیماران در این گروه "ریسک پائین" جدید، کاملاً مفید می باشد. اگرچه، برای بسیاری از پزشکانی که از این آزمایش استفاده می کرده اند، فاصله بین این امتیاز cutoff 10 و امتیاز cutoff "استاندارد" 18، ممکن است نگرانی ایجاد کند.
Hudsi اضافه می کند، "با اینکه احتملاً آزمایشات بیشتر و کم هزینه تری برای این کابرد طراحی شوند، اکنون این سنجش محکم ترین گزینه آزمایش شده بوده و این مفهوم را برای ما ثابت می کند که می توانیم آزمایشات پیش بینی کننده تکرارپذیری را برای انتخاب بیمارانی که نباید شیمی درمانی دریافت کنند، بوجود بیاوریم. با توجه به اینکه مراحل زیادی پیش روی ماست، این آزمایش یک مرحله به دقت نزدیکتر است."
68% دیگر زنان مورد مطالعه دارای امتیاز دامنه متوسط 11 تا 25 بودند. این گروه ثانویه زنان به صورت تضادفی یا برای دریافت هورمون درمانی بعلاوه شیمی درمانی یا هورمون درمانی به تنهابی، اختصاص داده شدند. این زنان هنوز تحت پیگیری بوده و نتایج هنوز در دسترس قرار نگرفته اند.
منابع
September 28, 2015. Saparano J, et al. Prospective Validation of a 21-Gene Expression Assay in Breast Cancer. New England Journal of Medicine. Available online at http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1510764. Accessed October 21, 2015.
September 28, 2015. Hudis C. Biology before Anatomy in Early Breast Cancer — Precisely the Point. New England Journal of Medicine. Available online at http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMe1512092. Accessed October 21, 2015.
Multi-gene test enables some breast cancer patients to safely avoid chemotherapy. Loyola University Health System. Available online at http://www.eurekalert.org/pub_releases/2015-09/luhs-mte092515.php. Accessed October 21, 2015.
(September 28, 2015) Mulcahy, Nick. Oncotype DX Trial: Some Breast Cancers Don't Need Chemo. Medscape Medical News. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/851696. Accessed October 2015.