طبق نتایج جدید از تحقیق گسترده ای به نام MINDACT، بیماران سرطان سینه که توسط آزمایش ژن-70 به عنوان بیماران با ریسک پایین مشخص شده اند، ممکن است قادر به پرهیز از شیمی درمانی باشند، حتی اگر توسط معیارهای مرسوم با ریسک بالا تشخیص داده شوند. این نتایج شواهد جدید را در مورد این آزمایش ژنتیکی ارائه می کند و اخیرا در مجله پزشکی New England منتشر شده است.
این آزمایش که (MammaPrint) نامیده می شود، 70 ژن را در بافت سرطانی سینه آنالیز می کند و در اصل توسط سازمان غذا و دارو در سال 2007 تایید شده است. آزمایش MINDACT، بررسی MammaPrint را با معیارهای مرسوم خاص (بالینی و آسیب شناختی) در تصمیم گیری برای شیمی درمانی مقایسه می کند. نزدیک به 6700 زن با سرطان سینه مراحل اولیه در 9 کشور اروپایی در این تحقیق و بررسی شرکت کرده اند.
این نتایج می تواند برای یک چهارم از یک میلیون زن آمریکایی که هر سال تحت تأثیر سرطان سینه هستند، دارای اهمیت است. سرطان سینه دومین سرطان با بالاترین شیوع در زنان آمریکایی و دومین علت اصلی مرگ ناشی از سرطان، طبق گزارشات انجمن سرطان آمریکا است.
درمان سرطان سینه معمولا شامل ترکیبی از جراحی، رادیودرمانی، شیمی درمانی، درمان هورمونی و یا درمان هدفمند است. بطور ایده آل، درمان ها طبق وضعیت بیماران و نوع خاص سرطان تعیین می شوند. برخی از بیمارانی که دارای رسک پایینی از عود بیماری هستند و دارای پیش آگهی بیماری خوبی می باشند، ممکن است نیاز به شیمی درمانی نداشته باشند و می تواند از عوارض جانبی مرتبط با آن اجتناب نمایند. با این حال، تعیین اینکه چه کسی می تواند بصورت ایمن تحت شیمی درمانی قرار بگیرد، سخت و دشوار است.
پزشکان بطور مرسوم از پارامترهای مختلفی برای تلاش جهت تعیین بیماران جهت اجتناب از شیمی درمانی استفاده کرده اند. برخی از عوامل شامل سن و وضعیت سلامت بیمار، اندازه تومور، وضعیت هورمون ها، میزان سرطان (نرمال یا غیرنرمال بودن سلول های سرطانی) مرحله سرطان (آیا سرطان مرتبط با یک بخش است، در گره های لنفاوی نزدیک به تومور وجود دارد، به بافت های مجاور یا به اندام های دیگر توسعه یافته است) می باشد.
MammaPrint اطلاعات ژنتیکی را علاوه بر این معیارها ارائه می کند. این آزمایش گروهی از 70 ژن را در بافت سرطانی سینه آنالیز کرده و یک نمره ای را محاسبه می کند. بر اساس این امتیاز، بیمار را می توان در گروه با ریسک بالا یا ریسک پایین قرار داد.
برای تحقیق MINDACT، محققین از هر دو معیارهای بالینی و اطلاعات ژنتیکی ناشی از آزمایش برای طبقه بندی زنان در گروه های ریسکی مختلف استفاده کردند. یک گروه توسط معیارهای بالینی به عنوان ریسک بالا و توسط MammaPrint به صورت ریسک پایین تعیین شد. هدف اولیه این تحقیق، تعیین زنان جهت شیمی درمانی تکمیلی بود. زنانی که در این گروه قرار گرفتند، بطور تصادفی برای شیمی درمانی یا عدم انجام شیمی درمانی انتخاب می شدند و به مدت پنج سال پیگیری می شد.
طبق گزارش این محققین، تفاوت در نتایج مابین زنانی که تحت شیمی درمانی بوده اند و افرادی که شیمی درمانی نکردند، گسترده نبود. در پنج سال، بیمارانی که شیمی درمانی داشتند، در مقایسه با افرادی که شیمی درمانی نکردند، دارای میزان بقای بالاتر (1.5%) بوده و سرطان آنها به نواحی دیگر بدن در گسترش نیافته بود. (میزان بقای پنج سال بدون متاستازی در گروهی که تحت شیمی درمانی قرار گرفت ، 1.5% بالاتر از گروه فاقد شیمی درمانی بود.) براساس این حجم مطالعه و بررسی، این میزان در محدوده تفاوت مورد انتظار بوده و مشاهدات بدون شیمی درمانی کم ارزش تر از استفاده از شیمی درمانی در پیشگیری از گسترش سرطان نبود.
به گفته محقق ارشد، مارتین پیکارت (MD، PhD- رئیس دپارتمان پزشکی در موسسه Jules Bordet در بروکسل) در مقاله منتشر شده در اخبار پزشکی Medscape، "همه بیمارانی که در حال حاضر شیمی درمانی تکمیلی را انجام می دهند، نیاز به درمان دارند و آنها می توانند عوارض جانبی شدید را بدون کسب مزایای بالینی تحمل کنند." "این نتایج جدید نشان می دهد که استفاده از این آزمایش ژنوم به تعیین آندسته از بیمارانی کمک می کند که می توانند شیمی درمانی را نادیده بگیرند، حتی اگر از نظر بالینی بصورت ریسک بالا ارزیابی شده باشند."
با اینحال، یک سرمقاله در همان نسخه NEJM اشاره کرد که تفاوت در نتایج مابین افرادی که شیمی درمانی داشته اند و افرادی که شیمی درمانی انجام نداده اند، ممکن است برای در برخی بیماران نسبت به بقیه بیشتر باشد. مولفین این سرمقاله، کلیفورد ای. هودیس (MD- مدیر ارشد انجمن آنکولوژی بالینی آمریکا) و مائورا دیکلر (MD- مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering)، اشاره کرده اند که بیمارانی که امیدوار به پرهیز از شیمی درمانی هستند، ممکن است انجام آزمایش ژنتیکی را انتخاب کنند اما "آنچه پزشکان و بیماران آنها با نتایج این آزمایشات تفسیر و انجام می دهند، کاملا انفرادی خواهد بود و بطور اجتناب ناپذیری با یافته های تحقیقات آتی بطور ماهرانه انجام خواهد پذیرفت."
همچنین محققین بررسی MINDACT نتیجه گیری کردند که "در نهایت، تصمیم به انجام شیمی درمانی یا عدم انجام آن (یا هر درمان دیگر) متکی به هر بیماری است که در مورد عوارض جانبی احتمالی و منافع احتمالی چنین درمانی آگاه است. برای یک سناریوی مشابه ریسک-منفعت، بیماران مختلف ممکن است تصمیمات گوناگونی اتخاذ نمایند."